Na Lörrach, waar huurders plaats moeten maken voor “vluchtelingen”, zijn in Berlijn de bewoners van een rusthuis de volgende slachtoffers van de welkompolitiek der Duitse regering. Het rusthuis maakt deel uit van het patrimonium van een christelijke stichting, het Johannesstift. Oudere, christelijke zorgbehoevenden eruit, andere godenaanbidders erin.
Lasst uns nicht lieben mit Worten, noch mit der Zunge, sondern mit der Tat und der Wahrheit.
1. Johannesbrief, Kapitel 3, Vers 18
Die Stiftung fördert Menschen, die Unterstützung brauchen. Ihre verschiedenen Arbeitsbereiche setzen dieses Ziel um.
Nederlands korte vertaling: “Geen woorden, maar daden.”
De stichting helpt mensen die steun nodig hebben, staat er ook nog bij vermeld. Zijn gepensioneerde, hulpbehoevende Duitsers geen mensen? En dan hebben ze nog geluk dat de Duitse regering niet de raad van prof. Yusuke Narita wil volgen. Of… voorlopig nog niet?
1 Miljoen vakkrachten, reizigers, pensioenredders, multicolor parels… kortom de verrijking waarop we met z’n allen zaten te wachten.
De toestroom van migranten in de EU, die “bescherming” aanvragen, heeft proporties bereikt die niet meer te verteren zijn. Ca. 1 miljoen werden er in 2022 geregistreerd. Tendens in 2023 blijft gehandhaafd. Het gaat in hoofdzaak om de klassieke armoe- en economische migranten, die eigenlijk, feitelijk, maar niet uitvoerbaar geacht, geen recht hebben op “bescherming”.
Om het klimaat te redden worden bomen geveld voor de ambtswoning van de Duitse kanselier:
Niet alleen bomen moeten geslachtofferd worden voor de klimaatsekte, ook mensen. Een vrouw bidt en smeekt om haar door te laten. Ze moet haar moeder dringend naar het ziekenhuis brengen. En het is niet voor het eerst dat de klimaatgekken liever de dood van een medemens op hun geweten hebben dan dat ze afstand nemen van hun tunnelvisie.
“De laan der engelen” in Donetsk is een herinneringsplaats voor de kinderen van de Donbass (in Oost-Oekraïne dus) die daar tot 2015 gedood werden. Voor de oorlog dus. En dat dit geen Russisch-gestuurde propaganda is mag blijken uit het feit dat deze gegevens te vinden zijn bij Wikipedia *dat men niet kan beschuldigen van Rusland-sympathieën. Daar kan men ook vernemen dat reeds in 2018 de Oekraïense UNICEF berichtte dat tijdens de oorlog meer dan 140 kinderen door mijnen gedood of gekwetst werden. Onze westerse media verkiezen echter ziende blind en horende doof te zijn.
Op YT konden we slechts in het Russisch een verwijzing vinden naar de herdenkingsplaats van de dode kindjes; foto’s vindt u onder het bovenstaande bruggetje. Het is immers niet de bedoeling dat u stoemelings op deze begraafplaats in een parkje terecht komt. Het parkje was vroeger een kinderspeelplaats met een treintje dat erdoor pufte. De kans dat u in het Russisch ernaar op zoek gaat, of er toevallig op terecht komt, is eerder klein. Tenzij u een dwarsligger bent, natuurlijk…
Op Twitter viel ons onderstaand berichtje op, waarbij melding gemaakt wordt dat Oekraïense krijgsgevangenen een bezoek moeten brengen aan de plaats, waar ze waarschijnlijk nog nooit over gehoord hebben. De redacties van onze media evenmin. Dit twitterberichtje is in zover niet correct dat de man het heeft over de slachtoffertjes van de laatste acht jaar, wat niet klopt. De kindjes die na 2015 door het Oekraïense leger of splintergroeperingen gedood werden zijn hier niet inbegrepen. Het park zou te klein zijn…
Onder deze video (klik op “bekijken op youtube”) staat deze tekst die we via een vertaalprogramma naar het Nederlands konden omzetten:
Op deze granieten plaat staan 66 kindernamen. Deze kinderen stierven door granaten van het Oekraïense leger. Het monument heette "The Alley of Angels". Daarboven is een gesmede boog. Het is gemaakt van fragmenten, dezelfde scherven die het leven eisten van deze kleine engelen.
Achter elke achternaam en naam zit niet alleen een verhaal... het is een klein, niet geleefd leven... Maar elk van hen had zijn eigen dromen en plannen - iemand wilde mensen trakteren, iemand droomde ervan voetballer te worden... Ongeveer velen de dromen van deze kinderen zullen we nooit weten.
Vraag van de journalist: Wie zou er nu meer CO2 geproduceerd hebben: de carnavalisten of het koppel dat – weliswaar privé – met een vliegtuig naar een exotische bestemming aan het andere eind van de wereld trok?
In talrijke kranten en andere media wordt de raad van een Yale-economie-professor, Dr. Yusuke Narita, gepubliceerd, waarin hij stelt dat de oudere bevolking samen afscheid moet nemen van het aardse leven.
Verleden maand zegde de Japanse premier Fumio Kishida dat zijn land op de rand van een crisis staat. Japan heeft het hoogste aantal oude mensen van heel de wereld; het aantal 65plussers stijgt jaar na jaar sinds de vijftiger jaren.
Waarop Yusuke Narita, een assistent-prof economie aan de Yale Universiteit, stelde dat een massale zelfmoord de oplossing zou kunnen zijn. De man is populair bij de jeugd en verdient een centje bij door reclame te maken voor energiedrankjes. (New York Times)
Wordt de geboorteakte automatisch verbonden met een houdbaarheidsdatum? Kan deze verlengd worden mits betaling van een bepaald overlevingsbedrag aan de staat? Te vergelijken met het verlengen van de garantietermijn bij de aankoop van een bepaald product?
Overal waar de “reizigers” neerstreken om ons te komen verrijken, heeft men dezelfde problemen – we gaan ze niet allemaal opnoemen – hen onderdak, huisvesting, verlenen is er één van. Dan maar in hotels. Ook in Nederland waar degenen die de meeste last veroorzaken beloond worden met een hotelkamer.
“Vandaag worden de meubelen van Fedasil openbaar verkocht en de opbrengst gaat naar twee asielzoekers uit Eritrea die via de rechtbank dwangsommen hebben afgedwongen. Zelfs voor België, dat al een behoorlijke reputatie heeft opgebouwd als apenland, is dit een nieuw dieptepunt. De meubels die werden aangekocht met UW belastinggeld gaan dus nu verkocht worden voor een prikje om dat geld aan asielzoekers te geven, en nadien gaat Fedasil met uw belastinggeld nieuwe meubels kopen aan de volle prijs.”
Geen probleem voor de EU-potentaten: wie geld heeft zal zich een E-auto kunnen permitteren; de rest? Ach, die hebben de troost dat ze fit blijven door te fietsen (liefst niet elektrisch) of te voet huiswaarts trekken nadat ze op een stilstaande E-bus gewacht hebben. En de treinen, die rijden als er genoeg stroom is, als het niet te koud of te warm is, of als er niet gestaakt wordt. Wat er moet gebeuren met alle ondergrondse parkings is voorlopig nog niet beslist.