Ooit was het NRC Handelsblad een krant om “U” tegen te zeggen.  Tja.  De komst van Peter Vandermeersch, een Nederlands-Vlaams journalist volgens Wikipedia, – ex hoofdredacteur van de kwaliteitskrant De Standaard – betekende niet bepaald een meerwaarde voor objectieve Nederlandse journalistiek.

Het maakt niet uit welke krant je koopt.  Buitenlands nieuws wordt gekocht van de grote persbureaus zoals Reuters, AP en dergelijke.  Binnenlands nieuws wordt door de poco zeef gehaald.  Opiniestukken moeten links en multicultureel geïnspireerd zijn.  Het enigste wat min of meer waarheidsgetrouw aan de lezer overgemaakt wordt, zijn de rubrieken ‘gebroken armen en benen’, sportuitslagen, tv-programma’s en overlijdensberichten.

Lamayea Aharouay is een allochtone excuustruus op de redactie van het NRC Handelsblad. U vindt haar in de afdeling “opiniemakers”. Zij mag in wat men tegenwoordig een “column” noemt, van leer trekken tegen de onverdraagzame Nederlander.  Bij De Standaard vervulde Abou Jahjah drie jaar die rol, tot hij te ver over de schreef ging… Geruststellend klonk het echter meteen: “De Standaard zal niet van haar koers afwijken om tegendraadse, de consensus uitdagende stemmen het woord te geven, ook als we ons daar de wrevel van vooraanstaande politici mee op de hals halen.”  En voegde de daad bj het woord...Prompt werd Filip Dewinter verzocht twee maal per maand zijn “opinie” te uiten in de rubriek “Zeggen wat U denkt”... Euh…Grapje!

Op 23 november uitte Lamayea Aharouay haar verontwaardiging over de wegblokkering van de de ‘kickoutzwartepiet’-betogers. Haar galspuwerij – met de titel “Een hand van de agent” sluit ze af met: de: “Je hebt anderen een fundamenteel recht ontnomen. Je bent ingegaan tegen alles wat Nederland tot Nederland maakt. Je spuugde op de wet. Er wordt nog net niet voor je geklapt, Dat heet wit privilege.”

Over het recht van behoud onzer (Groot-)Nederlandse tradities geen woord.  Peter Louter schreef er een vlammend opiniestukje over – niet in een kwaliteitskrant – stel je voor! – in de blog “Harde Woorden”.

“Ze is columniste bij de NRC, de krant die veel anti-racisme in haar kolommen doet. Alles aan haar is fout. Boven haar column staat haar portret. Vanonder een somber gekleurde hijab kijkt ze de lezer aan met haar minzame blik, superieure glimlach en alles beter wetende ogen. Ze is partijdig en steekt dat niet onder stoelen of banken. Het is één van de moslima’s die krantlezend Nederland voortdurend de maat neemt en tussen de regels door laat weten dat alles aan de islam eigenlijk beter is.”  Lees verder…