Straatgeboefte loopt na enkele uren weer vrij rond. Handtasdiefstallen, kettingtrekkerij, vechtpartijen, stalking, bedreigingen, zwartrijden, huisvredebreuk, huiselijk geweld e.a.: dat zijn allemaal misdrijven die quasi niet bestraft worden, of gewoon verticaal geklasseerd in de vuilbak belanden.
Daarentegen komt tienerliefde en bakvissengefoefel voor een van de hoogste gerechtelijke instanties, het Bundesverfassungsgericht in Karlsruhe. In Duitsland staan de kranten er vol van. Bijna even belangrijk als het aftreden van de paus. De vraag op ieders lippen is: moet de DNA van een jongen van 14, die zijn liefje van 13 een zuigzoen in haar hals gegeven had,, worden opgenomen in een databank voor zedendelinquenten?
De jongen strijdt de zoen en de aanrakingen “boven de kleding” niet af, maar hij verklaart dat zijn liefje het ermee eens was. Wat experimenteel gefoefel van twee tieners. De ouders van het meisje klaagden hem echter aan wegens “kindermisbruik”. Zo belandde dit toch wel merkwaardige proces bij de jeugdrechter en vervolgens bij de plaatselijke rechtbank in Thüringen. De jeugdrechter wuifde de jonge leeftijd van de puber van tafel veroordeelde hem tot een taakstraf van 60 uren gemeenschapsdienst wegens “seksueel kindermisbruik”. Voor de openbare aanklager volstond dit echter niet en hij eiste dat de jongen een DNA-staal zou afstaan voor de databank van zedendelinquenten die in herhaling kunnen vallen.
De advocate van de jongen trok naar het Bundesverfassungsgericht met het argument dat dit de puber voor de rest van zijn leven een stempel als kinderaanrander zou geven, een Caïnsteken, dat hij nooit meer zou kunnen kwijt geraken.
Het Bundesverfassungsgericht hield de zaak in beraad en oordeelde dat de jongen voorlopig geen DNA moet afstaan. Het hof volgde de argumenten van de advocate dat men geen rekening gehouden had met zijn jonge leeftijd en dat het hier ging om het typische gedrag van tieners die het andere geslacht “ontdekt” hadden. Binnen een half jaar volgt de uitspraak.
Nog dit: het Bundesverfassungsgericht houdt zich normaal bezig met feiten van een ander kaliber, zoals bv. terrorisme.
Floriaan Terbeke
Bron:
Bundesverfassungsgericht, Beschluss vom 23. Januar 2012, Aktenzeichen 2 BvR 2392/12
Dit is een typisch voorbeeld van een volledig uit zijn voegen getrokken rechtspraak die erop gericht is om de maatschappij totaal te ontredderen. Klemtonen worden gelegd waar die niet horen, onschuldig gedrag wordt gelijkgesteld aan criminaliteit en echte criminaliteit wordt practisch niet gestraft en voor drogredenen vergoelijkt. Echte criminelen worden op vrije voeten gesteld wegens procedurefouten en zelfs al worden ze gestraft dan komen ze in een mum van tijd weer vrij en kunnen zelfs op uitstap naar Knokke gaan.
Na het familale gezag te hebben ondermijnd, de culturele en sociale sector te hebben ingepalmd en vervolgens de politieke partijen te hebben geïnfiltreerd, volgt Justitie en de magistratuur. We zitten op een zelfvernietigingskoers gestuurd door marxisten/communisten en islamieten. Eens het doel bereikt zullen de islamieten overnemen en dan kan je werkelijk van het einde van de wereld spreken. Van de wereld die onze ouders hebben gekend, die wij nu nog kennen maar niet voor al te lang meer. Ik heb me al dikwijls afgevraagd vanwaar die laksheid? Waarom? Is het omdat velen al overtuigd zijn dat er niets meer aan te doen is? Dat is aanvaarding en dat is maar een klein stapje verwijderd van het einde, van de vernietiging. Het zijn meestal de ouderen die op dit punt zitten maar de jongeren zijn er nog slechter aan toe, velenl onder hen hebben een overtuiging gebaseerd op de jarenlange hersenspoelingen die zij ondergaan hebben en, in tegenstelling tot wat ze zelf beweren, zijn ze niet meer in staat om objectief na te denken.