Sinds onze prilste jeugd bewonderen wij Wim Sonneveld en voelen ons – bij elke “conférence” overtuigde Groot-Nederlanders. Waarschijnlijk zijn wij een uitstervende generatie… niet alleen wat betreft de waardering voor het meesterlijk bespelen van de Nederlandse taal.
Hoeveel zou er omwille van het huidige politiek-corrrecte dwangbuis in zijn teksten geknipt moeten worden?
Heb een CD van Wim en die koester ik. Afgrijselijk wat de huidige chansonniers te weeg brengen. Mijn lievelings liedje is Het dorp, een ode aan onze kindertijd en daar zijn Margootje, Catootje, Zo heerlijk rustig en zo vele meester stukjes.
Wat is onze taal toch wonderzoet.
Inderdaad, Maurice, hoor je nog dergelijke taalkunstenaars in de radio, zie je hen nog op tv? Ze brabbelen meer Hollywood-Engels, met de nodige f…, sh…-woorden, en menen dat ze daardoor wereldburgers zijn. Alsof er iets in de buurt van “Cultuur” uit de VSA overgewaaid kàn komen. Als je let op de gebruikte woordenschat in een doorsnee Amerikaanse film of tv-programma en je vergelijkt die met het Engels van de BBC… Vooral artiesten zijn in dat bedje ziek. Bv. de nochtans sympathieke Natalia, een Kempendochter, blijft op facebook haar liefde voor haar kindjes uiten in een Bronxtaaltje. Begrijpe wie kan wat daarvan de meerwaarde is.