“Quid Brussel? Vlaams Onafhankelijkheidsstreven zal een koele confederalistische dubbelverhouding met de Brusselse nabuur en tegelijk zijn eigen hoofdstad Allochtonië moeten ontwerpen.”

Gerolf Annemans reageerde met b.g. citaat op:

Brusselse PS muteert

Verschuivingen in de Brusselse Parti Socialiste kunnen verstrekkende gevolgen hebben. De Vlaamse partijen kunnen die gedaantewisseling maar beter op de voet volgen.

Laurette Onkelinx treedt eindelijk terug als voorzitter van de Brusselse PS. De strijd om haar opvolging wordt in Vlaanderen nauwelijks gevolgd. Toch is het politiek belangwekkend wat zich in de Brusselse PS afspeelt. Niet alleen voor de ontwikkelingen in de PS, maar ook voor de communautaire verhoudingen.

Het opmerkelijke aan de opvolgingsstrijd die op 20 oktober wordt beslecht, is dat de twee kandidaten voor haar opvolging een migratieachtergrond hebben – Franstaligen hebben het heel politiek correct over kandidaten ‘issus de la diversité’. Het gaat om Ahmed Laaouej, burgemeester van Koekelberg, Kamerlid en begrotingsspecialist, en Rachid Madrane, voorzitter van het Brussels Parlement en gewezen gemeenschapsminister. Beiden hebben Marokkaanse roots…

… En de cijfers liegen er niet om. Afgaand op de familienamen hebben 108 van de 166 PS-gemeenteraadsleden in het Brusselse een migratieachtergrond. Van de 202.771 voorkeurstemmen die bij de jongste verkiezingen op de PS werden uitgebracht gingen er 140.423 naar kandidaten van allochtone origine. Wat neerkomt op liefst 71,29 procent van de stemmen, berekende Hermanus. En dat stemt de PS-veteranen heel onwennig. Zij hebben het, al dan niet openlijk, over een machtsovername door de allochtone kiezers die met hun blokstemmen de Brusselse PS overeind hielden….

Lees heel het opiniestuk van Rik Van Cauwelaert bij De Tijd.