Een pandemie verandert niets aan de egotrippende VSA. Terwijl tientallen door de VSA-overheid gecharterde vluchten heen en weer vliegen om medisch materiaal uit China naar de VSA te brengen, blijven de sancties tegen andere getroffen landen van kracht.

China doet zijn best, schuift alle economische en politieke problemen op de achtergrond, al zal er ook een gezonde dosis eigenbelang meespelen. Je zou dan toch kunnen veronderstellen dat – gezien de humanitaire crisis – er enige tegemoetkoming vanuit Washington zou getoond worden. Tenslotte mocht China ook delen in de sanctiezegen van de VSA. Zogezegd omwille van mensenrechtenschendingen. Zou het tonen van een beetje solidariteit en dankbaarheid door het opheffen van de sancties dan niet aangewezen zijn? Om nog te zwijgen over “nederigheid”…

En niet alleen ten opzichte van China. Ca. 30 landen en gebieden staan op de VSA sanctieslijst – vooral geïnspireerd door zgn. schendingen van mensenrechten. Sommige landen zitten al tientallen jaren onder de sanctiesvloek: Cuba, Noord-Korea en Iran. Anderen mochten hen de laatste jaren pas vervoegen, zoals Rusland, Jemen, Venezuela, Syrië.

Is het niet nu – tijdens deze mondiale pandemie, die miljoenen levens bedreigt – het meest passende moment om echte solidariteit en mededogen voor anderen te tonen? Sancties uitvaardigen op andere landen is niet alleen anachronistisch, maar bovendien barbaars. In elk geval zijn de VSA sancties, unilateraal opgelegd zonder mandaat van de VN-Veiligheidsraad, ontegensprekelijk illegaal. Ter herinnering: zelfs vooraleer de coronacrisis uitbrak, was het VSA embargo om de handel en economie van andere landen onderuit te halen, verwerpelijk. Dergelijke maatregelen benadelen en straffen de burgerbevolking en zijn in strijd met de de internationale wetgeving van het VN-Charter.

Maar nu, terwijl landen moeten vechten om het leven van hun volk, zijn de VSA sancties niet minder dan een gruwel. Iran is daarvan het meest aangrijpende voorbeeld. Het staat mee op kop met de hoogste besmettingscijfers ter wereld met duizenden doden in enkele weken tijd. En toch blijft Trumps regering de sancties handhaven; erger: ze werden zelfs nog sinds het begin van de epidemie uitgebreid. De doden in Iran worden door de VSA politiek vermenigvuldigd. Trumps initiële aanbod Iran te willen helpen werd door niemand ernstig genomen. Hoe had hij dat kunnen doen, terwijl hij zelf noodgedwongen hulp moest aanvaarden van Rusland en China en medisch materiaal van Canada en Duitsland in beslag liet nemen?

Trumps regering is wel bijzonder cynisch als deze stelt dat humanitaire hulp niet in het gedrang komt door de VSA sancties. Een gratuite verklaring die alle menselijkheid ontbreekt. De zware sancties leggen “maximum druk” zodat Iran praktisch uitgesloten werd van internationale financiële transacties, medicijnen inbegrepen. En wie zal het in zijn hoofd halen tegen Trumps haren in te strijken en zo zijn eigen economie in gevaar brengen? Zelfs “bevriende” landen zoals Duitsland hebben het mogen ondervinden – we verwijzen slechts even naar de boycot van Nordstream 2 in de hoop meer – en duurder – Amerikaans fracking gas naar Europa te kunnen verkopen.

De VSA regering heeft bij het volharden in de boosheid – in het egoïsme, in de geld- en machtzucht – bloed aan haar handen. Het had deze al door illegale sancties uit te vaardigen en andere landen te chanteren de opgelegde marsrichting te volgen. De VSA handelen noch “great”, noch “wonderful”, noch “democratic”. Ze zijn niet “blessed by God”. Ze zijn klein, miezerig, dictatoriaal en sadistisch. Het sterke pestjongetje op school waaraan je je snoepjes moest afgeven, dat je moest laten afschrijven, zo niet…

Tijdens de G20-top – een videoconferentie – deed de Russische president Poetin een oproep aan de wereld om de sancties tijdens deze moeilijke tijden op te heffen. Hij stelde dat het absoluut nodig was dat alle landen toegang zouden hebben tot medicijnen en medisch materiaal zonder financiële belemmeringen of gevolgen: “Het is een kwestie van leven of dood.”

Poetins dringende verzoek werd gesteund door de VN secretaris-generaal Antonio Guterres en andere wereldleiders zoals de Chinese president Xi Jinping.

In het uiteindelijke afsluitende G20-verslag ontbrak een unanieme vermelding van de sancties. Zijn we nu vooringenomen als we ervan uitgaan dat de VSA, de grootste sanctiesauteur ter wereld, achter de schermen hun invloed hebben gebruikt om de sancties buiten beeld te houden? De VSA sancties, de geliefde financiële dwangmaatregelen – minder vriendelijk zou je ze ook financieel terrorisme kunnen noemen – buitenlandse politieke strategie op basis van “America First”, gaan hand in hand met militaire intimidatie van landen, resp. regeringen, die weigeren de vazalleneed af te leggen.

In de plaats kwam er als resultaat van de G20-vergadering een gewauweld voornemen dat op alle potjes past: “Globale actie, solidariteit en internationale samenwerking zijn meer dan ooit nodig om deze pandemie meester te blijven. Wij hebben er alle vertrouwen in dat – als we goed met elkaar samen werken, zullen we dit te boven komen. We zullen menselijk leven beschermen, ‘s werelds economische stabiliteit herstellen en solide fundamenten voor een sterke, duurzame, uitgebalanceerde en inclusieve groei leggen.”

Hoe wordt “globale solidariteit” en “beter met elkaar samenwerken om menselijk leven te beschermen” vertaald in practische herstellende maatregelen als Washington een veto over de levering van levensbeschermende zaken aan sommige van de armste en zwakste naties blijft handhaven?

Als er enig mededogen en moraal in Washington zou zijn, dan zou het onmiddellijk alle sancties tegen andere naties in erkenning van een gemeenschappelijke menselijkheid intrekken. Maar zelfs nu, in deze crisistijd waar de dood heel dichtbij gekomen is, blijft Washington even hard en onvermurwbaar. Het baseert zich op een zelfgenoegzaamheid die, vermengd met een hoge mate van arrogantie en hypocrisie, angstverwekkend is.

De Übermenschenmentaliteit van de heersende elite der VSA is even dodelijk als het coronavirus.