In Bamberg worden arbeidsloze Duitsers opgevorderd in een project van het tewerkstellingsbureau: fietsen voor asielzoekers.  De Duitsers repareren fietsen – zomaar, gratis – voor de welkome verrijkers.  Het loopt nog niet gesmeerd want er zijn staan nog veel wachtenden op de wachtlijst en binnenkort loopt dit EU-project af.

Hoeveel fietsen zouden er binnen de kortste keren ‘verdwijnen’?

Het herinnert ons aan opgevangen asielzoekers in een Kempisch dorp.  Zij kregen onderdak, kleren, bestaansmiddelen, fietsen en een tv.  Die bleek na enkele dagen al kapot te zijn.  Niet getreurd: de sociale dienst leverde een ander toestel.  Na een week herhaalde zich de klacht.  Weer kapot.  Opnieuw werd er een toestel geleverd… tot men duidelijk maakte dat men dat toestel niet wou hebben want ze hadden een groot scherm toestel voor ogen met alle nieuwste snufjes.  Dàt toestel wilden ze hebben.  En zolang ze dat niet kregen zou eender welk geplaatste tv zeer snel ‘kapot’ gaan…

Over gratis gesproken: Ulrich Wagner, een evangelische priester, deed een oproep aan  prostituées om hun diensten gratis ter beschikking te stellen onder het motto ‘Vrije liefde voor vrije mensen”. Want eten en drinken geven voldoet niet aan hun noden, aan hun mensenrechten, zo stelt hij als ervaringsdeskundige. Gratis? Niet helemaal. Als de prostituées hun naastenliefde niet in de gratis-praktijk willen omzetten, dan zoekt de idioot nog grotere idioten die zijn idee willen financieren.

FT