Dag lievelingen

Noem het lied van vandaag gerust melig en niet van deze tijd.  Kan best zijn, maar toch heeft het net dat ietsje dat het onderscheidt van een doorsnee zakdoekenschlager.
Ik heb altijd een boontje voor Willeke Alberti gehad.  Niet alleen als zangeres maar ook als actrice, televisiester en presentatrice.  Het hoeft toch niet altijd even hoogdravend te zijn of  afkomstig uit een ander werelddeel?

Zij werd geboren in Amsterdam op 3 februari 1945 als Willy Albertina Verbrugge, dochter van Carel Verbrugge, alom bekend als de razend populaire zanger Willy Alberti.
Zij startte als kindsterretje in de musical ‘Duel om Barbara’ in 1956; twee jaar later werd haar eerste plaatje geperst ‘Zeg pappie, ik wilde u vragen’ , een duet met haar vader.
In 1963 begon haar carrière pas echt met haar eerste hit ‘Spiegelbeeld’, goed voor een gouden plaat.  Het was een bewerking van George Jones’ ‘Tender Years’.

In de zestiger jaren was ze vooral bekend als zangeres: ook in Vlaanderen waren liedjes als ‘Mijn dagboek’ en ‘De winter was lang’ succesvol.  En wie kent niet ‘Morgen ben ik de bruid’ uit 1965? Ze was ook een bruid dat jaar, de eerste keer van de drie pogingen tot eeuwige trouw.
Van 1965 tot 1969 had ze samen met haar vader een eigen televisieshow.  Haar acteertalent bleef niet onopgemerkt.  In 1970 speelde ze de rol van Marleen Spaargaren in de televisieserie ‘De kleine waarheid’, een Nederlandse productie, die ook in Vlaanderen gesmaakt werd.  Ook in filmen kwam ze aan bod: de hoofdrol in ‘Oom Ferdinand en de toverdrank’ en ook de titelrol in speelfilm ‘Rooie Sien’ uit 1975.  Het nummer ‘Telkens weer’ stamt daaruit.

Nadat zij een aantal jaren uit de schijnwerpers verdwenen was, keerde Willeke in 1987 terug, en opnieuw werden haar platen met goud bekroond. Een hit uit deze tijd was ‘Samen zijn’. Ook verscheen ze weer op televisie en had zij een eigen theaterprogramma. Ze werkte samen met onder andere Paul de Leeuw, André van Duin en Jos Brink. In 1994 vertegenwoordigde ze Nederland in het Eurovisiesongfestiva, met het ‘Waar is de zon’ . Het werd een fiasco.
In 2004-2005 toerde Willeke met Jos Brink in de musical ‘Hello Dolly’ door Vlaanderen en Nederland. In hetzelfde jaar kreeg ze de Radio 2 zendprijs uitgereikt in theater Carré.
Nadien speelde ze verschillende gastrollen in televisieproducties en sinds verleden jaar is Willeke te zien in de musical ‘De Jantjes’.
Eind 1965 trouwde Willeke met Joop Oonk, basgitarist bij The Jumping Jewels. Uit het huwelijk werd een dochter geboren die later zou trouwen met voetballer John van ‘t Schip. Na negen jaar volgde de echtscheiding. Twee jaar later trad ze opnieuw in het huwelijksbootje met John de Mol; samen kregen ze een zoontje.  Ook deze echtverbintenis zou slechts enkele jaren stand houden.
In 1983 dacht ze: ‘derde keer, goede keer’ en trouwde met de bekende Deense voetballer Søren Lerby.  Uit deze relatie werd ook een zoontje geboren.  Maar ook dit huwelijk bleef niet duren..
Willeke Alberti’s prijzenkast is goed gevuld met onderscheidingen. In 1996 werd haar  zelfs de ‘Ridder in de Orde van Oranje-Nassau ten deel.

Ik hoop dat jullie mijn keuzenummer van vandaag kunnen waarderen.  Veel luistergenot bij ‘Mijn dagboek’ gezongen door Willeke Alberti. En omdat ik nog iets goed te maken heb, krijgen jullie er nog een filmfragment uit ‘De kleine waarheid’ er bovenop.

Kusjes van Lolita