Eén gedachte over “Wurlitzerdromen

  1. Toen ons 2de kindje op komst was met de ooievaar wisten wij nog niet of het een jongen of een meisje zou zijn. In die tijd was de geneeskunde nog zo ver niet om dat te kunnen zien. Wij hadden dus een naam voor een jongen (Hans) maar konden geen naam voor een meisje beslissen. Ik had toen een langspeelplaat van Becaud opgelegd en het liedje Nathalie klonk uit de klankkasten. Zo hadden wij ook ineens een meisjesnaam. Bij geboorte bleek het een meisje te zijn, en onze dochter werd Nathalie genoemd. Met dank aan Becaud.

Reacties zijn gesloten.