Beste Lolita, Een plaatje uit de tijd dat ik juist de korte broek was ontgroeid en “al” eens weg mocht van mijn ouders. In die periode* vertrokken we nog om 19.00.u. en moesten we terug thuis zijn om 23.30.u. Dat laatste is het uur dat ze nu vertrekken om de bloemetjes buiten te zetten. Wat niet wegneemt dat het toen wel een fantastische periode was. Mijn legerdienst volgde in 1975, voor 10 maanden, daarna aan een goei lief geraakt. En inmiddels 37 jaar mee getrouwd. Maar alles rondom ons is er niet beter op geworden. Ik houd mijn hart vast voor onze kinderen en kleinkinderen. Zo zie je maar weer hoe je kan vervallen van een leuke plaat uit je jeugd, naar een (stilletjes toch) uitzichtloze tijd van nu. Of ben ik nu een zeveraar? * Hadden we nog nooit het woord allochtoon gehoord.
Liefste Walter Dank voor je reactie. Hoe zou iemand je nu een zeveraar kunnen noemen? Je slaat de nagel meestal op de kop. Spijtig genoeg slechts theoretisch. Inderdaad, het woord allochtoon moest nog uitgevonden worden, samen met multicultureel, verdraagzaamheid en de rest van de politiek-correcte woordenboek. Vroeger was een vreemdeling een vreemdeling. En dat kon zowat alles betekenen dat van verder dan de buurlanden kwam. Aziaten waren allemaal Chinezen, Afrikanen waren negers om niet te verwarren met na-oorlogse betekenis van ‘zwarten’. Amerika was quasi onbereikbaar, Rusland de grootste vijand, Zuid-Afrika en Rhodesië een waar paradijs en als je als jong koppel na vijf jaar huwelijk nog geen bouwplannen had, dan werd je als luieriken of avonturiers bestempeld. Ik zal mijn best doen om de herinneringen levendig te houden, ook al is het slechts met een liedje. Platonische zoen van jouw Lolita
Lolita, Rusland was inderdaad de grootste vijand, daarom werden we in Duitsland gehersenspoeld door den ABL. Altijd, overal, en ergens waren Russische spionnen actief volgens den ABL. Persoonlijk heb ik er nooit één gezien, of gehoord dat er één opgepakt was. Een platonische zoen terug.
Beste Lolita,
Een plaatje uit de tijd dat ik juist de korte broek was ontgroeid en “al” eens weg mocht van mijn ouders. In die periode* vertrokken we nog om 19.00.u. en moesten we terug thuis zijn om 23.30.u. Dat laatste is het uur dat ze nu vertrekken om de bloemetjes buiten te zetten. Wat niet wegneemt dat het toen wel een fantastische periode was. Mijn legerdienst volgde in 1975, voor 10 maanden, daarna aan een goei lief geraakt. En inmiddels 37 jaar mee getrouwd. Maar alles rondom ons is er niet beter op geworden. Ik houd mijn hart vast voor onze kinderen en kleinkinderen. Zo zie je maar weer hoe je kan vervallen van een leuke plaat uit je jeugd, naar een (stilletjes toch) uitzichtloze tijd van nu. Of ben ik nu een zeveraar?
* Hadden we nog nooit het woord allochtoon gehoord.
Liefste Walter
Dank voor je reactie. Hoe zou iemand je nu een zeveraar kunnen noemen? Je slaat de nagel meestal op de kop. Spijtig genoeg slechts theoretisch. Inderdaad, het woord allochtoon moest nog uitgevonden worden, samen met multicultureel, verdraagzaamheid en de rest van de politiek-correcte woordenboek. Vroeger was een vreemdeling een vreemdeling. En dat kon zowat alles betekenen dat van verder dan de buurlanden kwam. Aziaten waren allemaal Chinezen, Afrikanen waren negers om niet te verwarren met na-oorlogse betekenis van ‘zwarten’. Amerika was quasi onbereikbaar, Rusland de grootste vijand, Zuid-Afrika en Rhodesië een waar paradijs en als je als jong koppel na vijf jaar huwelijk nog geen bouwplannen had, dan werd je als luieriken of avonturiers bestempeld.
Ik zal mijn best doen om de herinneringen levendig te houden, ook al is het slechts met een liedje. Platonische zoen van jouw Lolita
Lolita,
Rusland was inderdaad de grootste vijand, daarom werden we in Duitsland gehersenspoeld door den ABL. Altijd, overal, en ergens waren Russische spionnen actief volgens den ABL. Persoonlijk heb ik er nooit één gezien, of gehoord dat er één opgepakt was. Een platonische zoen terug.