Wurlitzerdromen
Lucienne Delyle, een grote dame tijdens de naoorlogse jaren.. Ook bij ons. Ze was de lievelingszangeres van mijn moeder, vooral dan met het lied “Un ange comme ça”, een liefdesverklaring op muziek. Zo’n liedjes maken ze niet meer.
Ga even mee terug in de tijd en lees wat ik bij Angeltjes op 11.3.2011 over haar schreef.
Bisous van Lolita
lucienne Delyle …waar is den tijd ! We hadden van haar een 78 toeren plaat met haar lied ” Mon Coeur est un violon” bijna elke dag speelde mijn moeder die plaat
Helaas is zij lang-geleden gestorven aan leukemie… (’62 of ’63)
Zoo “leuk” was “Mie” toch ook weer niet…eerder een “Judas” (eentje van haar vele “Top-hits”)