2 gedachten over “Wurlitzerdromen”

1. Van de doden niets dan goed. Graag maak ik er een uitzondering op. Jaren geleden zag ik hem op het podium van het casino van Middelkerke. Hij kwam zeer arrogant over, en liet het niet na aanwezigen persoonlijk aan te spreken met de melding dat ze naar hem moesten kijken want dat hij de artiest was. Op een bepaald moment werd de sfeer zelf grimmig.

2. Pure playback temidden van live publiek, zoals we dat van duitsers en Hollanders gewend zijn.

Reacties zijn gesloten.