De kinderverhaaltjes over Masha en de Beer zijn bij ons misschien minder bekend, maar elders zeer geliefd. Of beter “waren”… Men is er achter gekomen dat achter het kleine meisje, Masha, eigenlijk Poetin schuil gaat en dat de vriendelijke, geduldige beer, niets anders is dan de Russische veroveringspolitiek die zich verstopt achter het suffige masker van verdraagzaamheid. De reeks werd vlot in het buitenland verkocht, werd vertaald in 42 talen: https://www.youtube.com/c/MashaBearEN/videos

Als inleiding, hoe het begon, met het vermiste kind Masha, dat gered werd door een beer, weliswaar ongewild, de beer dacht dat hij taarten bij zich had, maar niettemin werd ze verenigd met haar grootouders omdat hij haar in een mand door het bos droeg en haar in veiligheid bracht. Tot zover het kindervertelselke.

Maar eigenlijk gaat het terug naar het jaar 1820. Het kind, Masha, gaat met haar ouders naar het circus en ze wil toch zo graag de beer zien. De beer treedt echter niet op. Masha gaat op zoek en vindt de beer in zijn kooi, achter tralies. Zij vindt de sleutel, opent de kooi en wil met de beer spelen. De beer valt haar aan en doodt haar. Kinderen werden sindsdien gewaarschuwd dat beren geen knuffeldieren zijn.

Je moet al behoorlijk veel fantasie hebben om hierin de hand van Poetin te zien. Vooral omdat Die Welt niet verwijst naar het meisje, Masha, dat in 1820 door een circusbeer gedood werd. De ondertiteling en gesproken tekst van onderstaand geselecteerd stukje werd bijgevoegd door Die Welt. Het oorspronkelijk Duitstalig artikel “Is Masha en de Beer propaganda voor Poetin?” vindt u hier: https://www.welt.de/kultur/plus238252…