Bij heel de heisa over twee jonge gasten uit Mol, die mierenkoninginnen met hun kroost en werksters wilden smokkelen, vragen wij ons toch af hoe het überhaupt mogelijk is dat zij van hun liefhebbende ouders – hun mama’s staan intussen aan hun zijde voor bijstand en steun – de toelating kregen naar Kenia te vliegen.
We proberen ons even voor te stellen dat onze achttienjarige zoon zijn “vakantieplannen” richting Kenia zou kenbaar gemaakt hebben… En dan zouden we toch een en ander in vraag gesteld hebben:
- wat kost dat? Vliegtuig, verblijf…
- wat ga je daar doen? En… stel dat de mierenhandel bekend was, is dit verboden? Toegelaten? Naar verluidt (zie bruggetje onderaan) werden hen de “juiste exportpapieren” aangeboden. Hebben ze bij de ambassade hiernaar geïnformeerd? Hoe dachten ze te betalen? Hoeveel contant geld mag men in Kenia invoeren? In welke munt?
- naar verluidt heeft men een visum nodig.
- hoe veilig is het daar?
- welke zijn je contacten?
- met wie reis je?
- ben je te bereiken?
- …
Kortom: we kunnen niet geloven dat twee achttienjarige jongens, zonder hun ouders in te lichten over hun plannen, naar Kenia kunnen vliegen zonder dat dit thuis opvalt. M.a.w. de ouders hebben hun toestemming gegeven. Kunnen we hier dan spreken van schuldig verzuim? Zijn de ouders tekort geschoten als opvoeders en voogden?
En bovendien: in welk milieu verkeren de twee jongens als ze op hun jonge leeftijd al naar een ander continent vliegen om met dierensmokkel hun spaarboekje te spijzen? Eén koningin zou aan $ 220 kunnen verkocht worden… Om hoeveel mieren het gaat? Ze worden volgens de onderstaande verslaggeefster nog geteld! En dat plan zouden de ouders niet gemerkt hebben??? Of wel???
De jongens zijn behoorlijk inventief. We vragen ons af welke snel-geld-verdienmethodes ze op volwassen leeftijd zullen gebruiken.