Bij het schrijven van het vorige artikel, kwam ons Brahms Wiegelied in herinnering. Lang geleden werden we gekozen (… in die tijd hadden we een mooie stem) om het tijdens een schoolfeest te zingen. Al past bij de uitvoering van Esther Valentin enige bescheidenheid van onze kant. Geniet ervan…
De Nederlandse tekst, die wij geleerd hebben, kennen we na al die jaren nog steeds; er zijn ook andere teksten in omloop (geweest?):
Goede avond, goede nacht. Slaap rustig en zacht. Van het spelen zo moe. Sluit uw oogjes nu toe. Morgenvroeg, wil de Heer, wekt uw moeke u weer. Morgenvroeg, wil de Heer, wekt uw moeke u weer.
Goede avond, goede nacht. Uw engel houdt wacht. Hij staat aan uw zij, uw droom maakt hij blij. Uwe rust maakt hij zoet, slaap met vrolijk gemoed. Uwe rust maakt hij zoet, slaap met vrolijk gemoed.
We worden er weemoedig van…
Dit liedje zong mijn onlangs overleden vrouw voor haar kinderen en kleinkinderen. Slaap zacht was het leitmotiv voor haar gedurende haar ganse leven. Ik ben een gelukkig man geweest gedurende de 57 jaar dat we gehuwd waren.
Het doet deugd aan het hart als men mijn dochter hoort zeggen, ik kon geen betere mama gehad hebben en uw zoon haar hoort aanspreken met moedertje.
Maurice… je beroert mijn hart… en mijn herinneringen. Laten we die koesteren en ons gelukkig prijzen dat wij het leven gehad hebben dat onze (klein)kinderen niet meer zullen mogen/ kunnen kennen.