In De Tijd verscheen  op  17 juli 2014 een artikel met de veelzeggende titel: “N-VA: Eerst regering en dan buigen over Arco”.

Nu dat de verkiezingen voorbij zijn en de partijen in principe “gerust” zijn voor 5 jaar, speelt het argument van de 700 à 800.000 stemmen  die moeten gekocht worden van de ARCO-coöperanten  door de CD&V niet meer, tenzij dat men al weet dat er vervroegde verkiezingen zitten aan te komen, nadat men de N-VA voldoende heeft “beschadigd” en er dan kan in slagen deze N-VA  uiteindelijk en definitief de genadeslag toe te brengen.   Kwestie van het ijzer te smeden als het heet is.

Als het argument van de 700 à 800.000 stemmen echter geen rol meer speelt, dan is de vraag wat er dan wel van aard is de hardnekkigheid te verklaren waarmee de CD&V – en dan ook het ACW  – vasthouden aan de vergoeding van de Arco-coöperanten.

Volgens bepaalde bronnen, die zoals gebruikelijk anoniem willen blijven, stelt het probleem zich nu met bepaalde “beleggers” die via Arco op een fiscaal-voordelige manier grote bedragen hebben belegd, die dan op uiteindelijk zijn terecht gekomen bij Dexia, met alle gevolgen van dien na het ineenstorten van de Dexia bank.

De vraag is dan ook: wie zijn deze grote beleggers?
Het antwoord hierop kan men alleen te weten komen na raadpleging van de lijst van de coöperanten met de respectievelijk geïnvesteerde bedragen.

Waarop wacht het gerecht om in het kader van de reeds gestarte onderzoeken deze lijst in beslag te nemen?
Het is namelijk ook zo dat, indien er hier beleggers tussen zitten met grote bedragen, deze op hun beurt een stem in het kapittel hadden bij het ACW & ARCO en uiteindelijk ook bij Dexia.  Het verschil met de leden (met o.a. de gekende politiekers) van  de raden van bestuur is echter dat deze “beleggers” anoniem bleven voor de buitenwereld, ondanks hun grote en mogelijks beslissende invloed!

Zijn er bij deze grote beleggers elementen die intussen op de N-VA-kar  zijn gesprongen, zoals ook gebeurd is bij Electrawinds?

Het is opvallend dat de samenstelling van de lijst met de Arco-coöperanten niet aan bod komt in de media. Het is niet onmogelijk dat er op de lijst namen staan van personen of instellingen, met weliswaar kleinere belegde bedragen, maar die belangrijk zijn, of érger, die “veel weten….”!
De verklaring voor het aanhoudende probleem met Arco-dossier kan dan ook alleen maar gevonden worden in de samenstelling van de lijst van de Arco-coöperanten.

Waarop wacht de N-VA en ook het VB om de publicatie ervan te eisen? Waarop wachten de “klagers” in de verschillende procedures om de inbeslagname ervan door het gerecht te eisen?
Eén zaak is voor de “insiders” wel duidelijk, het Arco-dossier ligt in de balans met tal van andere dossiers, die het daglicht niet verdragen en waar België zo rijk aan is. Het verstoren van de “evenwichten” is dan ook van aard het ganse corrupte systeem op losse schroeven te zetten. Opvallend hierbij is zeker het stilzwijgen van de PS maffia. Is dit stilzwijgen ingegeven door het indertijd “redden” van Di Rupo door bepaalde CD&V ministers???

Lovenaar

Nvdr: Dat er iets in het dossier het daglicht niet verdraagt mag duidelijk zijn uit een uitlating van Didier Reynders:

 “Mocht ik alles wat ik weet over de zaak-Arco lekken, dan komen de kranten papier tekort”
“CD&V zou me net moeten bedanken voor wat ik voor de Arco-coöperanten gedaan heb.”

Hier kunt u het verslag van Deminor lezen dat op vraag van tientallen coöperanten opgesteld werd i.v.m. de wijze waarop de belegging aangeboden en verkocht werd en de eraan verbonden risico’s.