Vroeger, toen wij nog uitgingen in Antwerpen, stond er een buitenwipper aan de deur van drukbezochte dancings.  Die man, meestal breedgeschouderd, moest ervoor zorgen dat er geen ongewenste individuen binnenkwamen.  Ongewenst… zoals in bv. “vrouwen-lastig-vallende, niks verterende gastarbeiders, die niet alleen de lieven van de Vlamingen probeerden af te pakken maar bovendien hun pinten leegdronken terwijl deze op de dansvloer of de wc waren…”

Messentrekkers in een dancing? Bestond niet.  In het Antwerpen van mijn jeugdjaren gingen we eerst naar de cinema in het statiekwartier, een hapje eten en vervolgens dansen tot we met de eerste bus bij het krieken van de zondagochtend naar huis keerden.  De buschauffeur maakte ons wel wakker bij de thuishalte…

En in het huidige Antwerpen beklaagt een buitenlander zich erover dat er geen beveiligingsmensen aangesteld worden in een zgn. nachtclub waar messentrekkers hun ding doen, er geen hulp geboden wordt en dat de politie niet opduikt, voor zover ze überhaupt opgeroepen werd.  Ook een manier om de criminaliteitscijfers te doen dalen… gewoon niet registreren.