De VSA is bereid Italië te helpen in Libië en op andere fronten. Maar in ruil willen de VSA een Italiaanse inzet in Syrië, dixit senator Lindsey Graham in de Corriere della Sera. Dit werd via diplomatische kanalen officieel bevestigd. Ter herinnering: ook Duitsland werd op het appel geroepen. Van hen wordt verwacht hun Tornado’s in Idlib in te zetten.

Enkele weken geleden overwoog het Pentagon – om vervolgens het idee terug af te voeren – om 120.000 militairen naar het M.O. te sturen. De VSA hebben militaire basis in 13 landen in het M.O. met 54.000 soldaten. Hun aantal werd verhoogd met 30% tijdens de periode 2017/2018. Officiële cijfers tonen een lager aantal.

De VSA trachten hun hegemonie op de hele aardbol in stand te houden. En wel op een zeer radicale wijze: ze gaan in de politieke, economische – en indien nodig militaire – aanval tegen China, Rusland, Europa, Latijn-Amerika, Midden-Amerika. Kortom in alle windrichtingen.

De media en politici blijven het offensief van het Syrische leger in de zgn. de-escalatiezone van Idlib aanklagen en veroordelen. De dood van een ex-voetballer “een symbool van de revolutie tegen Assad” werd breed uitgesmeerd. Zijn pacifistische bedoelingen worden u duidelijk gemaakt in onderstaande video. Maar het probleem van de vervolging, verdrijving, het moorden van christenen krijgt weinig of geen belangstelling. Je zou bijna kunnen stellen dat ze het niet waard zijn omdat zij het riedeltje van de “gematigde rebellen” en de “oppositie” doorprikken. Zij probeerden herhaaldelijk hun visie op de toestand in het Westen bekend te maken – zonder succes – want het verhaal, de verschrikkingen, de noodkreet van de christenen past niet in het poco plaatje dat hier dagelijks herhaald wordt. Zelfs door een intelligent man als Bart De Wever…

De christenen in Syrië probeerden steeds weer kond te maken dat de situatie aangaande de zgn. oproer in Syrië niet was zoals deze hier in het Westen verkocht werd en vroegen telkenmale aandacht van het Westen voor het feit dat christenen dreigen uitgeroeid te worden en dat de bescherming van de christenen in het middelpunt van de belangstelling hoort te staan.

Niemand wil toegeven dat in “bevrijd” Irak de christenen quasi uitgeroeid werden; hun aantal slonk sinds 2003, voor de Anglo-Amerikaanse invasie, tot minder dan 1/5.

De Syrische overheid krijgt ononderbroken kritiek, wordt autoritair genoemd, maar niemand schijnt zich zorgen te maken over de religieuze minderheden in het land. Na 8 jaar oorlog werd het aantal christenen gehalveerd. Wat in onze media compleet genegeerd wordt, want het past niet in de westerse visie van de situatie. Voor de oorlog maakten de christenen 10% van de bevolking uit, in Egypte 10% in Libanon 30%. In sommige landen zijn er minder maar hun aanwezigheid speelt een belangrijke rol: zij zijn niet bewapend maar hebben een wijd-verspreide invloed op de samenleving. Bv.: als christelijke scholen in Israël of Palestina hun deuren zouden sluiten, dan zou dit tot een crisis in het onderwijssysteem leiden. Hetzelfde geldt voor Syrië.

De christelijke aanwezigheid in het M.O. zorgt voor een derde element dat het evenwicht in de maatschappij bevordert. Tussen de meerderheden van soenieten en shiïten zorgt hun christelijke minderheid voor pluralisme.

Het christendom zit in het Syrische DNA. Syrië was de wieg van het christendom. Geboren in Jeruzalem en Palestina, opengebloeid en gegroeid in Syrië. (video onderaan)

Men zou zich de vraag kunnen stellen of de uitroeiing van het christendom in het M.O. zorgvuldig gepland werd. Kwestie van de soennitisch-sjiitische tegenstellingen op de spits te kunnen drijven. Waarbij er een lachende derde ongestoord en ongestraft – met de hulp van Uncle Sam – zijn territorium en invloedssfeer kan uitbreiden.