Heel af en toe rijst er protest op bij het gewone volk én bij nog een grotere uitzondering in het parlement als het ‘establishment’ meent dat een riant pensioen niet volstaat om de inmiddels uit de actualiteit verdwenen politicus , VIP of – laat ons wel wezen – iemand van koninklijken bloede te moeten vereren met een eretitel. Dit kan dan de gestalte aannemen van een adeltitel of van een eredoctoraat van een universiteit. Beide hebben generlei échte waarde, behalve een (symbolische) buiging voor een hoger wezen… Moeten wij deze plannen zomaar blindelings en stilzwijgend goedkeuren?

Zo ook is in het Verenigd Koninkrijk, waar stilaan barsten in het verenigd-zijn beginnen te komen.

U zal intussen wel weten over wie het gaat: over de onovertroffen charmante Tony Blair, die zonder verpinken bommen en raketten liet regenen over Irak en xxx aantal Britse soldaten het leven kostte en aan het handje van de oorlogszuchtige VSA talrijke terreuraanslagen uitlokte. Zo klonk hij in 2003 “met een proper geweten en een sterk hart”:

In 2009 meende hij nog kans te kunnen maken op de ronkende titel van EU-president. Het heeft niet mogen zijn…

En zo klonk hij in 2016:

Wel, die Tony Blair, die zou dus geridderd worden. U ziet een discussie in het Common House, het parlement van de verkozenen, niet van de adel. Maar het klootjesvolk roert zich ook: een petitie, enkele dagen geleden opgestart, haalden intussen meer dan 1 miljoen handtekeningen.