Wie een zeer verhelderende analyse over de oorzaak, reden, verwachtingen en gevolgen van de huidige oorlog in Syrië wil lezen, verwijzen wij graag naar een goed gedocumenteerd artikel in de DWN.  Het is echter helemaal in het Duits en u zal begrijpen dat dit vertalen naar het Nederlands voor onze bescheiden redactie echt wel een te dikke boterham is.  Die tijd ontbreekt ons gewoon.

We beginnen met een citaat waarmee het bewuste artikel afgesloten wordt, en dat we integraal vertaald hebben, van de Turkse justitieminister Bekir Bozdağ aan het persagentschap Anadolu in het jaar 2016

“De grootmachten van de wereld komen samen en strijden sinds drie jaar tegen een terreur-organisatie. De strijd is nog altijd niet ten einde en niemand weet wanneer deze eindigen zal.

 

Deze organisatie heeft strijders uit 150 staten. Iedereen zou zich volgende vraag moeten stellen: wie overtuigt deze mensen, die uit Australië, de VSA, Europa, Azië, het Nabije Oosten en uit Afrika komen, verschillende talen spreken en verschillende culturele achtergronden hebben, om naar Irak en Syrië te trekken, om te doden en gedood te worden?

 

Hoe is het mogelijk om binnen drie jaar een wereldwijd reikend netwerk op te bouwen? Waar vandaan krijgt deze organisatie haar wapens en geld, als toch heel de wereld tegen deze organisatie strijdt?

Wij zien heel duidelijk dat hier in Irak en Syrië een energie-oorlog woedt en dat ISIS als instrument bij deze verdelingsstrijd gebruikt wordt.

Onder het ISIS-etiket worden hier heel andere rekeningen gemaakt.”

Hiermee is eigenlijk alles gezegd.  Wie voldoende Duits verstaat en meer wil vernemen over de achterhoedegevechten die Syrië in een verwoestende oorlog stortten, raden wij het artikel ten zeerste aan. Het maakt duidelijk dat het om één grote bende komedianten gaat die elkaar dikke vliegen willen afvangen.

“Turkije is NAVO-partner van de Amerikanen, de reden waarom de Turkse invasie in Afrin tot op heden door geen enkele westerse geallieerde staat scherp veroordeeld of zelfs verhinderd werd.  Het is eerder duidelijk dat het westen zou kunnen proberen nog een behoorlijk stuk Russische invloed in Syrië af te pakken.  Macron verklaarde enkele dagen geleden nog dat  hij eventueel de Koerdische YPG zou kunnen ondersteunen.  Rusland zou daarop gespeculeerd hebben: het ene NAVO land tegen het andere.  Maar deze aankondiging zou even goed een vals spoor kunnen zijn, zoals ook de verrassende verklaring van de Trump die zich “uit Syrië zou willen terugtrekken en anderen de zaak te laten oplossen”.  Met “anderen” zal hij niet Rusland bedoeld hebben.  Het is niet ondenkbaar dat Turkije en Frankrijk hier samenwerken.  Beide landen zijn voor de VSA betrouwbaarder dan diverse huurlingentroepen, die op niet veel ondersteuning van Trump niet meer moeten rekenen.”  (*zie onderaan )

De titel luidt, perfect verstaanbaar : “Großmächte kämpfen in Syrien um globales Energie-Drehkreuz”

“In Syrië gaat  het om olie- en gasbronnen, die ontgonnen kunnen worden.  De grootmachten willen aan hun eigen energiebedrijven de toegang aan deze verzekeren.  Amerikaanse, Britse, Franse, Israëlische en Russische energiebedrijven zouden de hoofdprofiteurs van de militaire operaties in Irak en Syrië kunnen zijn, operaties die officieel gevoerd worden om IS te verslaan.  Er bestaat ook geen interesse aan een soevereine regering in Damascus.  Want deze zou de aantrekkelijke olie- en gasreserves zelf kunnen willen ontginnen of via publieke biedingen en een verdeling aan meerdere concernen ervoor zorgen dat geen enkele individuele grootmacht een dominante rol kan spelen.”

Lees hier heel het  artikel.

Eerst zien en dan geloven.*