Welk moment komt er nog… eer Vlaanderen vergaat?

Van WOI tot anti-EU

Eind augustus trekken Vlaamse bewegers in de richting van de IJzer. Nu honderd jaar na het begin van de eerste wereldoorlog had dat een bijzonder moment kunnen zijn, maar dat is niet zo.

November
De IJzerbedevaart is sinds 11 november 2013 niet meer in de zomermaanden. Daarmee plaats het comité zich in de Belgische oorlogsherdenkingen. De IJzerbedevaart heeft niets meer te maken met de Vlaamse Beweging en wil er ook niets meer mee te maken hebben. Jammer en zeker op het moment dat een Vlaams-nationalistische partij de grootste van het land is, ook een beetje eigenaardig. Nu de Eerste Wereldoorlog weer ‘actueel’ wordt had een IJzerbedevaart een meerwaarde geweest voor die herdenkingen. De Eerste Wereldoorlog heeft een belangrijke rol gespeeld in de Vlaamse ontvoogdingsstrijd. Duizenden Vlaamse jongens, die zich nooit veel vragen over politiek hadden gesteld, werden plots geconfronteerd met de Belgische realiteit. Lees er op Doorbraak de artikels van Herman Verstraete maar op na.

Eigentijds
Nu, honderd jaar later kan je de vraag stellen naar de relevantie van zo’n herdenking. Die vraag heeft (onder andere) voor de scheuring tussen IJzerbedevaart en IJzerwake gezorgd. IJzerbedevaart, die in het kielzog van Spirit zichzelf wou heruitvinden tot een vredesmanifestatie (‘vrede, vrijheid, verdraagzaamheid’) onder het motto: alle Vlaamse eisen zijn ingewilligd. En de IJzerwake die de onafhankelijkheid van Vlaanderen bleef vooropstellen. Beiden vertrekken nog altijd vanuit de eerste wereldoorlog om de wereld te bekijken. De Bedevaart trekt de parallel van het oorlogsgeweld van honderd jaar geleden naar nu. De Wake trekt de parallel van de situatie van de Vlaamse soldaten toen naar het België van nu. Zo proberen beide organisaties hun bijeenkomsten en hun boodschap actueel te houden. De versnippering tussen twee manifestaties zorgt er voor dat de boodschap van beide dreigt te verwateren. IJzerwake blijft elke keer herhalen dat ze die verzoening wil, maar het water is veel te diep.

yw2014-a4-250pxNu
Zondag 24 augustus 2014 is er opnieuw een IJzerwake. Een cruciale volgens vele, waarnemers in de Vlaamse beweging. Met de N-VA als grootste partij in elke regering lijkt voor velen een onafhankelijkheidsmeeting niet nodig. De IJzerwake werd ook steevast gecitueerd in het kielzog van het Vlaams Belang. Dat was in de beginjaren zeker zo, maar het Vlaams Belang was toen ook een grote partij, met aantrekkingskracht. Vandaag is dat niet meer zo, Vlaams Belang is geen grote partij meer. IJzerwake-voorzitter Wim De Wit hengelt al een tijdje naar steun bij de N-VA, tot nu toe tevergeefs. IJzerwake past niet in de stijl en de strategie van de N-VA. In het verleden werd er al eens gefluisterd dat N-VA’ers verbod kregen om te komen, zal dat ook dit jaar zo zijn?

van_raemdonck_monumentIJzerwake wil de radicalen, zij die Vlaamse onafhankelijkheid willen, verbinden. Zondag is de vraag hoe groot is die groep? Maar IJzerwake wil ook zichzelf heruitvinden, verdergaan dan een pure herdenking van het leed van de Vlaamse soldaten. Ijzerwake wil de politieke emancipatorische dynamiek die toen is ontstaan voortzetten. Sinds enige tijd gaat de boodschap die IJzerwake uitdraagt ook verder dan herdenking en Vlaamse onafhankelijkheid. Vorig jaar kwamen ook onderwijs, islamisering en de EU als onderwerpen aan bod in de toespraak. Een duidelijke verbreding van de boodschap. En blijkbaar wil de wake dit jaar verdergaan op die weg. Want op de sprekerslijst staat, naast voorzitter Wim De Wit, zowaar Thierry Baudet, de Nederlandse verdediger van de natiestaat. De Doorbraak lezer kent Thierry Baudet en zijn werk. We zijn benieuwd naar wat de Nederlandse academicus te vertellen heeft op een wei in de westhoek en of dat enig opzien zal baren in Vlaanderen. De radicale Vlaamse beweging is al een hele tijd aan het schuiven naar een anti-EU standpunt. De EU wordt daar door velen beschouwd als een mega-België.

We zien wel zondag in Steenstrate, koppen tellen en luisteren. Maar mijn romantische inborst vindt het jammer dat het niet onder dat indrukwekkende symbool kan, die toren in Diksmuide. De massa-bedevaarten uit de jaren stillekes komen nooit meer terug. Maar de Vlaamse beweging had er wel een eendrachtige boodschap kunnen brengen, symbolisch na honderd jaar. Bewust van de geschiedenis die er voorbijkwam, goede en slechte tijden, goede en slechte keuzes had de Vlaamse beweging zich kunnen tonen van haar beste kant. Ook dat momentum heeft de Vlaamse beweging zelf de nek omgewrongen. Vraag is, welk moment komt er nog, eer Vlaanderen vergaat.

Pieter Bauwens in Doorbraak

Nvdr: Hierbij enkele beelden van de IJzerwake 2013.  Wims – en onze – wens werd niet verhoord.

7 gedachten over “Welk moment komt er nog… eer Vlaanderen vergaat?

  1. Al wie streeft naar een onafhankelijk Vlaanderen,
    die wil beschikken over eigen bevoegdheid,
    die zijn eigen centen wil verdelen,
    die zijn grenzen wil bewaken,
    die de vernederingen en diefstal van het andere landsgedeelte wil stoppen,
    die de bemoeizucht van de Waalse PS (die nog steeds de macht heeft) wil stoppen
    …… en die de duizenden Vlamingen een eer wil brengen die daar op laffe wijze de de dood ingejaagd werden door (ex?)- landgenoten die enkel Frans spraken. Die moeten daar allen aanwezig zijn.

  2. Als de IJZERWAKE hoopt op een verzoening met het IJzerbedevaartcomité, dan zijn ze wel heel naïef. Men dient immers maar te kijken naar de samenstelling van het IJzerbedevaartcomité, en vooral dan naar de “zetbazen”. Deze laatste zijn te vinden bij de belgische, linkse en loge mafia’s. Via hun “handlangers” zijn ze er uiteindelijk in geslaagd de IJzerbedevaart te vernietigen. Wat via het opblazen van de IJzertoren na WO II niet lukte, is nu wel gelukt via “mollen en verraders”. De “zetbazen” van deze “verraders” zullen dan ook nooit dulden dat de IJzerbedevaart opnieuw uit zijn as verrijst.
    Als de IJzerwake zich nu meer richt tot de NVA, dwaalt ze ook. Het komt er immers op neer dat men te biechten gaat bij de duivel. De NVA is immers een door het regime gecontroleerde oppositie en het grootste bedrog en dan ook gevaar, waarmee Vlaanderen ooit werd geconfronteerd. Ik verwijs hier naar de beroemde uitspraak van Cicero over de “verraders”.
    De enige weg voor de IJzerwake is een onafhankelijke en radicale weg die gericht is tegen de belgische en EUSSR bezetting.
    De IJzerwake dan dan ook zeer waakzaam moeten zijn voor “infiltranten-mollen-valse profeten en dergelijke…”. De belgische bezetter zal er immers alles aan doen om deze IJzerwake ook te “neutraliseren”, op welke manier dan ook.
    Van een crimineel & corrupt systeem kan en mag men niets anders verwachten.
    De IJzerwake dient dan ook het IJzerbedevaartcomité en de “zetbazen” te ontmaskeren, en dus agressief in de tegenaanval te gaan. De aanval is immers de beste verdediging. Hierbij dient bij dagelijks ingespeeld te worden op actuele gebeurtenissen. Het voordeel voor de IJzerwake is dan ook dat ze geen schrik moeten hebben om stemmen te verliezen.

  3. Voor de twijfelaars : Het zal niet regenen op zondag, alleen een beetje frisjes :ongeveer 18°. Er is dus geen reden om niet te komen.

  4. Helemaal mee eens, Tjenne!

    Zondag a.s. zal ik, zoals op de vorige 12 IJzerwakes, op de weide in Steenstrate aanwezig zijn.
    Maar ik vraag mij af hoeveel er van die stoere-woorden-schrijvers die zich, ook hier bij Golfbrekers, van achter het toetsenbord van hun computer een Vlaamse (?) leeuw wanen, in werkelijkheid in Steenstrate zullen te zien zijn…

    Tot zondag, Tjenne!

    GUN MIJ HET RECHT BESCHAAMD TE ZIJN;

    Gun mij het recht,
    mijn vrienden,
    om beschaamd te zijn,
    omdat mijn volk zich schaamteloos laat strikken,
    omdat het argeloos zijn ziel verkoopt
    aan lieden, die voor plat gewin,
    volksvreemde zolen likken.

    Laat mij beschaamd zijn
    om de lichtzinnigheid en de naïviteit,
    waarmee mijn volk
    de duur gezworen eden wil vergeten,
    om de goedwilligheid
    waarmee het telkens weer,
    met slaafse onderdanigheid,
    de heren uit de hand wil eten.

    Laat mij beschaamd zijn,
    om de waanzinnige verdraagzaamheid
    en om de lichtgelovigheid,
    waarmee mijn volk zich telkens weer,
    de maan en sterren laat beloven.

    Laat mij beschaamd zijn,
    vrienden,
    omdat mijn volk, toch telkens weer,
    in sprookjes wil geloven.

    Auteur: Wim De Cock
    Bron: tijdschrift Berkenkruisje, 28e jaargang, nr. 4

  5. Alleen al die kruisen, als symbool van een criminele organisatie die er alles aan doet om ons land te islamiseren…

Reacties zijn gesloten.