Het probleem van een aanknopingspunt is dat je de knoop moet ontwarren eer je het punt ziet.

Irak. We konden ons niet van de indruk losmaken dat de protesten wel bijzonder uitvoerig in het nieuws kwamen. En dàt maakt ons nieuwsgierig, of beter gezegd: wantrouwig. Telkens iets breed uitgesmeerd wordt bij media-redacties, dan heeft dat meestal wel een dubbele bodem. Alle protesten, alle betogingen, manifestaties of herdenkingen krijgen niet dezelfde aandacht. Neem nu een dozijn linkse wereldverbeteraars die ergens in Brussel hun ongenoegen uiten over een onbetekend iemand in een Prachtland… Minstens vijf keer op een dag krijg je een verslag met vraaggesprekken en uitvoerige documentatie.

Zo ook met het wereldnieuws. Wist u bv. dat honderdduizenden Jemenieten herhaaldelijk vreedzaam betoogden tegen de Saoedisch agressie? Probeer eens te googelen: “Jemen protesten tegen Saoedi-Arabië” en zie wat je krijgt. Googel nu eens “protesten in Irak”… Hetzelfde geldt voor het “brutaal neerslaan van vreedzame protesten”. Brutaal-groot succes. Behalve als de feiten zich afspelen in Frankrijk, Bahrein of Israël. Vanaf het moment dat een regering tot het “goeden-kamp” hoort worden onaangename gebeurtenissen doodgezwegen, wordt elke dode manifestant een gerechtvaardigde reactie van de veiligheidstroepen. Echter, vanaf het moment dat een regering op de gewenste “change”-lijst staat, wordt elke blaffende hond beschreven als een Armata-tank.

De VSA zijn wel bijzonder slecht geplaatst om hun verontwaardiging te tonen over de houding van de Iraakse regering. De VSA destabiliseerden en vernielden grote stukken van Irak in hun streven “Saddam” – die gedurende tientallen jaren met alle égards ontvangen werd – af te zetten, op basis van een grote leugen, die tot het Irak-offensief en bezetting moesten leiden.

De Iraakse regering maakt zich ongeliefd bij de VSA omdat ze proberen de VSA-bezetters uit hun land te krijgen:

• In een zeldzaam moment van éénheid vroeg het Iraakse parlement, na het verrassingsbezoek van Trump in december 2018, de VSA hun troepen terug te trekken… immers een inbreuk op de Iraakse soevereiniteit.
• Irak bouwt verder aan een strategisch partnerschap met China, inbegrepen een $ 10 miljard financieel akkoord voor reconstructie- en infrastructuurprojecten. Een contract met de Chinese ZhenHua Oil Company werd ondertekend om een gedeelte van het Oost-Bagdad olieveld te ontwikkelen.
• Eerste minister Mahdi keerde juist terug van een vijfdaags bezoek aan China en bracht verschillende getekende akkoorden mee over financiën, handel, veiligheid, constructie, communicatie, cultuur, onderwijs en buitenlandse zaken. Citaat Mahdi: “Wij horen tot Azië en wij willen deel uitmaken van de Aziatische opstanding.”
• Dezelfde eerste minister Mahdi beschuldigde Israël ervan de Iraakse PMU (Volksmobilisatie strijdkrachten) aangevallen te hebben met de hulp van de Amerikaanse Ariforce. Het PMU heeft zijn strepen verdiend bij het verslaan van ISIS.
• De grensovergang tussen Syrië en Irak te al-Bukamal werd heropend na een jarenlange sluiting. Dit was de laatste verbindingsstuk nodig voor een landroute van Iran, door Irak, naar Syrië en Libanon. En dit is wat Israël met de hulp van hun grote lijfwacht, de VSA, heeft geprobeerd te vermijden. Het was hen een oorlog waard. Een sterke alliantie tussen de vier noordelijke M.O.-buurlanden betekent dat er een sterk verzet mogelijk is tegen Israëls ongebreidelde expansiedrang in de regio.

Komen we terug bij de poco media, die deze alliantie de “sjiïetische as” noemen… Zij zelf zien het enigszins anders: nl. een “as van het verzet” met onafhankelijke landen die niet wensen onder de duim van de VSA te “mogen” leven zoals de poppetjes van de Golfstaatjes, die de grote Amerikaanse lijfwacht nodig hebben om hun eigen privé dictaturen te laten voortduren. Met Iran, Irak en Syrië, die hun blik naar China en Rusland richten, met hun wens goede relaties met Europa aan te knopen, zien de Amerikaanse oorlogsfluisteraars hun plannen voor overheersing van de regio in gevaar komen.

Het probleem van een aanknopingspunt… Scherpschutters zouden volgens recente berichten op de betogers schieten. Hetzelfde scenario hebben we al gehad bij de georkestreerde oorlog in Syrië. Op het podium het gekende VSA/Israël toneelgezelschap met het scenario “brutaal neerslaan van vreedzame protesten” zodat een niet zo vreedzame actie tégen de Iraakse regering verrechtvaardigd kan worden, resp. zal kunnen worden. Maakt het misschien deel uit van Plan B, nu Trump niet geneigd is Iran aan te vallen en … zelfs zijn adviseur John Bolton aan de deur gezet heeft, de man die geplaagd wordt door een ongeneesbaar oorlogstrommen-tinnitus?

Dit gezegd zijnde… het bovenstaande betekent niet dat de Iraakse bevolking geen redenen heeft om te protesteren. Corruptie is een plaag en de economische situatie is slecht. De verantwoordelijkheid van degenen die de protesten willen doen ontaarden naar iets van heel ander niveau is enorm. Al zullen zij er niet wakker van liggen…