“Dan staat men in alle vroegte aan de grens en de vijftigste Noord-Afrikaan, zonder enig uiterlijk teken van een herkenbare noodtoestand, en qua ouderdom tussen 13 en 30 jaar, staat grijnzend voor u en zegt: ‘We hebben gehoord dat u binnenkort de grenzen sluit. We willen er nog snel in, omdat het hier beter is dan in die Europese landen waar we al geweest zijn.’
Dan wordt een vermeende “aanvraag tot bescherming” tevoorschijn getoverd, maar de Duitse Bundespolizei heeft niet de competentie en de bevoegdheid om dit document te controleren. Van zodra het toverwoord (bijvoorbeeld asielaanvraag) valt, verliezen wij elke greep. Het zorgt bij ons voor bijzonder veel frustratie en gedeeltelijk ook woede. Dergelijke gevallen, die allemaal in dezelfde richting gaan, maakten in mijn persoonlijke ervaring de absolute meerderheid uit van wat we dagelijks aan de grenzen meemaken”
Getuigenis van Jan Solwyn, voormalige agent van de Duitse Bundespolizei, in een interview in de Duitse krant Tagesspiegel, op 26/03/2025.
