Heel de ochtend werkt een radio-uitzending al danig op onze zenuwen; iftar hier, iftar daar, zelfs tijdens de weersvoorspelling. Wat ons bij Thomas Kufen, de burgemeester van Essen (Nordrhein-Westfalen, D), brengt. Die man is ziek. Onze multiculturele lijfarts diagnostiseerde ‘acute dhimmitude’. Eergisteren kende zijn ziektepatroon een hoogtepunt, of eerder dieptepunt, ‘t is maar hoe je het bekijkt. Tijdens een vergadering in het stadhuis werd het jaarlijkse gemeenschappelijk vastenbreken besproken en in een snelprocedure de volgende maatregel genomen. De burgemeester ontving immers in audiëntie een afvaardiging van de plaatselijke moskeegemeenschappen (o.a. 2 DITIB-moskeeën, meerdere Arabische en 1 van Ahmadiyya-signatuur); die brachten hem een petitie van zegge en schrijve 5000 handtekeningen waarbij gepleit werd om de stad Essen tijdelijk om te dopen in een minder confronterende naam als teken van dhimimitude integratie.
Thomas Kufen stond recht, schouders achteruit, buik ingetrokken en verklaarde plechtig: “Als burgemeester is het mijn taak ontmoetingen aan te moedigen. De geschiedenis van onze stad toont aan dat een goed samenleven mogelijk is. En een goed samenleven is belangrijk. Ik wens de mensen-van-het-ware geloof in onze stad een vredige en gezegende ramadan.”
“Essen” wordt tijdens de ramadan “Fasten“. De nieuwe plaatsnaamborden werden nog vrijdagavond aan de grenzen van de stad geplaatst en moeten daar tot het einde van de ramadan blijven staan. Daarna zal Essen weer gewoon Essen heten. Of dit elk jaar herhaald zal worden, is nog niet beslist. De overheid maakt wel duidelijk dat officiëel de stad nog steeds Essen heet, het zou slechts om een informele naamswijziging gaan. Trouwens de kosten om elk jaar tijdelijk van naam te veranderen zouden niet verantwoord zijn. Wat betreft de tijdelijke plaatsnaamborden: die werden volledig door een burgerinitiatief der Essener moslims gefinancierd.
Hallo, Gaston Van Tichelt, verdient dit geen navolging?