In de nieuwsuitzending Eenvandaag, Nederland 1 van 22/03/2013, zegt Rosanna Rodriguez de moeder van Brian De Mulder: “Ik wil een antwoord van België. Waar is de justitie van dit land? Is iedereen hier bang? Wat is dit voor een land.”

De laatste jaren worden deze vragen bijna dagelijks gesteld door talloze Vlamingen, zij het dan voor duizenden andere redenen en al helemaal zonder hoop op een antwoord van “België”. Maar dit terzijde.

Wat ik echter graag aan mevr. De Mulder-Rodriguez zou willen vragen is: “Waarom denk je dat België verantwoordelijk is voor de beslissing van je zoon? Ben je van oordeel dat ouders helemaal geen inbreng hebben in de opvoeding van hun kinderen?”. Ten slotte zijn de wegen die kinderen later inslaan het gevolg van hun opvoeding, een opvoeding waarin de ouders de grootste inbreng hebben of zouden moeten hebben.

Langs de andere kant heeft België in het geval “Brian De Mulder en co.” toch een heel grote verantwoordelijkheid, zij het dan niet helemaal zoals Rosanna Rodriguez initieel bedoelt.

De responsabiliteit van de overheid (en niet te vergeten van de slaafse media) ligt in het discrimineren en belachelijk maken van de eigen bevolking en cultuur, het ophemelen van groepen van vreemde herkomst en het praktisch verplichten van de autochtonen zich aan te passen aan een profiterende minderheid. Eén van de smerigste gebruikte trucs is de bevolking op te zadelen met een schuldcomplex door de mensen die het hele boeltje betalen, verantwoordelijk te stellen voor de werkonwilligheid van de allochtonen, mogelijk onderstreept met een aanklacht van het Stasi-achtige CGKR.

Ook mogen we de onderwijspolitiek niet vergeten. Kinderen worden verplicht school te lopen met nazaten van inwijkelingen die sinds generaties analfabeet zijn, die thuis Arabisch, Turks, Tamazight of een ander Berber dialect spreken, en waaraan het hele leertempo wordt aangepast. Mogelijk kan moskeebezoek en verplichte Koranlessen (in het begin nog zonder stokslagen) ook deel uitmaken van de leerstof.

Nee, het is niet te verwonderen dat sommige kinderen een verkeerde, breed geplaveide weg inslaan. Feit blijft de mijne, samen met vele anderen, deden het niet.

Hebben we geluk gehad of gaven we ze een goede opvoeding*?

*Bij VRT of Roularta zullen ze echter nooit aan de bak komen.

Wes Hardin