Is er iets mis met onderstaand denken en bekend maken?
De machtigste partij in Duitsland was de Sociaaldemocratie. Machtig als massa en machtig door hoogstaande mecenassen, die op het ogenblik dat Bismarck aftrad de leiding in de handen namen. Rond de keizertroon waren de vertegenwoordigers van het ras dat de sociaal democratie georganiseerd had. Ze verstonden het de sociaal democratie als een ongevaarlijke vermomming voor te stellen. De ‘Nieuwe koers’ probeerde dan ook een ‘vriendschappelijk vredig milieu’ op te bouwen, wat haar grotendeels gelukte. De sociaal democratie was de best georganiseerde beweging, niet alleen in Duitsland maar in de hele wereld. Ze was ook de meest gedisciplineerde partij van van Europa. Als stut bezat ze nog meelopers daaronder ook uit het centrum dat vandaag nog bereid is hand in hand met de marxisten te gaan. De sociaal democratie was dus een partij met reusachtige verbindingen en relaties. Daarbij kwamen de vakbonden. Ook zij werden voor de kamp ingezet, tot politieke, wel te verstaan en niet tot economische. De vakbonden gaven het geldreservoir voor de partij. Daaraan verbond zich verder een kolossale terreur waarmee de ‘kameraden’ werden samen gehouden.
De staat stond onmachtig tegenover deze beweging, namelijk tegenover de door hen uitgeoefende terreur. Deze terreur kon alleen maar gebroken worden door een tegenbeweging die uit het volk ontstaat en zegt: we dulden het niet dat een gans volk in knechtschap gebracht wordt.
De partij die zich de staat van de toekomst noemde heet sociaal democratie. Een staat waar het volk zichzelf regeert. Ze was de partij van de wereldvrede, van de internationale solidariteit. En wat heeft ze voor de vrede in werkelijkheid gedaan? Ze leende iedere politieke samenwerking af en gaf kritiek op kritiek. Ze zei: we hebben geen interesse aan een reform van de staat alleen aan het versterken van de revolutionaire strijdkracht van de massa.
In november 1918 heeft het marxisme daadwerkelijk geregeerd. Nooit had een regering een dergelijke macht als zij. Wat deed ze? Ze gaf ons een ‘Vrijstaat’, een staat die nooit de benaming vrij verdiende. Ze internationaliseerde de Duitse staat, de Duitse economie en het Duitse volk zelf. Men heeft daardoor Duitsland tot een kolonie van het buitenland gemaakt. Diegene, die met het ideaal van de internationale werden gevoederd, werden onder het dictaat van de internationale gesteld. Ze hebben hun internationale staat: het internationale geldwezen regeert vandaag de staat.
Een paar jaren volstaan om de rijkdom van de vorige generaties te verkwisten. Miljarden aan waarden werden verpulverd, de ene staking loste de andere af. De geldontwaarding ging verder. Een reusachtig deficit ontstond. Dan schoof zich het internationale kapitaal in onze economie binnen. Meer en meer kwam de nationale economie in vreemde handen.
Terwijl men de massa nog over socialisering voorloog werd inderdaad de Duitse economie gesocialiseerd, maar niet door het Duitse volk maar door het buitenland.
De internationalisering van de Duitse economie is ten lange laatste ook het grootste ongeluk voor de Duitse arbeider. Het verpauperen van de Duitse economie voerde naar schulden maken en schulden maken voert naar verpanden. Ten laatste kan alleen nog de Duitse arbeidskracht verpand worden, de arbeidskracht van 60 miljoen mensen. Die arbeiden dan onder vreemd toezicht, onder vreemd bestuur.
Door de internationalisering van een natie houdt een volk op heer over zijn eigen lot te zijn. Het wordt een speelbal van vreemde machten. Wie een natie verloochent heeft daar niets te zoeken. De regering heeft er voor te zorgen dat haar volk niet vergiftigd wordt.
Onze beweging groeit en groeit en wij zullen geleidelijk velen omvatten. Ze kunnen ons vandaag onderdrukken, kunnen ons terroriseren. Uit ieder nieuwe terreur act groeit nieuwe weerstand.
Uit een rede van AH in 1923
En toen kreeg hij een klein kamertje in een traliehotel zodat hij, op z’n gemak, en zonder gestoord te worden, zijn “Mein Kampf” kon schrijven.
Ja, en ondanks het feit dat men aan de heruitgave 3500 voetnoten heeft toegevoegd en het boek nu 1948 bladzijden telt, dat zijn er dus 1148 meer dan de originele uitgave, blijf ik nog altijd in de kou zitten over het feit welke passages in het boek aan Rudolf Hess worden toegeschreven.
De gelijkenissen tussen de Weimar republiek en het huidige Duitsland zijn treffend. Beiden zijn mesthopen waar de wet gesteld werd en wordt door alles wat vreemd, crimineel, corrupt, decadent en parasitair is. Het enige verschil is dat er tegen de Weimar republiek uiteindelijk nog een reactie kwam, maar dat lijkt nu totaal uitgesloten. Zoals in Vlaanderen is er in het huidige Duitsland ook een “klootjesvolk” dat stemt voor de ondergang. Bovendien zit het huidige Duitsland nog opgescheept met een de facto bezettingsstatuut, ik verwijs hier naar Kanzlerakte. De echte bazen van Duitsland zitten in The City en in Wallstreet. Bovendien is Duitsland van binnenuit totaal ondermijnd en verrot.. het Duitse leger stelt ook niets meer voor. Als Duitsland volledig ten onder gaat, wat ook de bedoeling is.. is het met de EUSSR gedaan gezien Duitsland fungeert als “sponsor”. Neem daarbij de massale vreemdelingeninvasies, met een islamitisch terreurleger, dat wacht om in gang te schieten, nadat in het Midden Oosten WO III is gestart..(zie brief Albert Pike aan Mazzini en Le camp des Saints van Raspail) dan is de ondergang van het Avondland een feit. Een ondergang die gestart werd op 08.05.1945. Een islam die bij deze ondergang het ultieme wapen is dat wordt ingezet tegen onze westerse beschaving, door de machten achter de NWO. Het is dit laatste dat we zouden moeten weten, maar blijkbaar niet mogen. Als men de islam beschouwt als een massavernietigingswapen, dan moet men het immers ook hebben over diegenen die dit wapen hanteren en dat ligt voor velen blijkbaar zeer gevoelig!!! Zonder mirakel, zal het wachten zijn op het ogenblik dat ze aan ons bed zullen staan …!!! Het is nu nog enkel afwachten op een Sarajevo of een september 1939 moment!!
Is er iets mis met onderstaand denken en bekend maken?
De machtigste partij in Duitsland was de Sociaaldemocratie. Machtig als massa en machtig door hoogstaande mecenassen, die op het ogenblik dat Bismarck aftrad de leiding in de handen namen.
Rond de keizertroon waren de vertegenwoordigers van het ras dat de sociaal democratie georganiseerd had. Ze verstonden het de sociaal democratie als een ongevaarlijke vermomming voor te stellen. De ‘Nieuwe koers’ probeerde dan ook een ‘vriendschappelijk vredig milieu’ op te bouwen, wat haar grotendeels gelukte. De sociaal democratie was de best georganiseerde beweging, niet alleen in Duitsland maar in de hele wereld. Ze was ook de meest gedisciplineerde partij van van Europa. Als stut bezat ze nog meelopers daaronder ook uit het centrum dat vandaag nog bereid is hand in hand met de marxisten te gaan.
De sociaal democratie was dus een partij met reusachtige verbindingen en relaties. Daarbij kwamen de vakbonden. Ook zij werden voor de kamp ingezet, tot politieke, wel te verstaan en niet tot economische. De vakbonden gaven het geldreservoir voor de partij. Daaraan verbond zich verder een kolossale terreur waarmee de ‘kameraden’ werden samen gehouden.
De staat stond onmachtig tegenover deze beweging, namelijk tegenover de door hen uitgeoefende terreur. Deze terreur kon alleen maar gebroken worden door een tegenbeweging die uit het volk ontstaat en zegt: we dulden het niet dat een gans volk in knechtschap gebracht wordt.
De partij die zich de staat van de toekomst noemde heet sociaal democratie. Een staat waar het volk zichzelf regeert. Ze was de partij van de wereldvrede, van de internationale solidariteit.
En wat heeft ze voor de vrede in werkelijkheid gedaan? Ze leende iedere politieke samenwerking af en gaf kritiek op kritiek. Ze zei: we hebben geen interesse aan een reform van de staat alleen aan het versterken van de revolutionaire strijdkracht van de massa.
In november 1918 heeft het marxisme daadwerkelijk geregeerd. Nooit had een regering een dergelijke macht als zij. Wat deed ze? Ze gaf ons een ‘Vrijstaat’, een staat die nooit de benaming vrij verdiende. Ze internationaliseerde de Duitse staat, de Duitse economie en het Duitse volk zelf. Men heeft daardoor Duitsland tot een kolonie van het buitenland gemaakt.
Diegene, die met het ideaal van de internationale werden gevoederd, werden onder het dictaat van de internationale gesteld. Ze hebben hun internationale staat: het internationale geldwezen regeert vandaag de staat.
Een paar jaren volstaan om de rijkdom van de vorige generaties te verkwisten. Miljarden aan waarden werden verpulverd, de ene staking loste de andere af. De geldontwaarding ging verder. Een reusachtig deficit ontstond. Dan schoof zich het internationale kapitaal in onze economie binnen. Meer en meer kwam de nationale economie in vreemde handen.
Terwijl men de massa nog over socialisering voorloog werd inderdaad de Duitse economie gesocialiseerd, maar niet door het Duitse volk maar door het buitenland.
De internationalisering van de Duitse economie is ten lange laatste ook het grootste ongeluk voor de Duitse arbeider. Het verpauperen van de Duitse economie voerde naar schulden maken en schulden maken voert naar verpanden.
Ten laatste kan alleen nog de Duitse arbeidskracht verpand worden, de arbeidskracht van 60 miljoen mensen. Die arbeiden dan onder vreemd toezicht, onder vreemd bestuur.
Door de internationalisering van een natie houdt een volk op heer over zijn eigen lot te zijn. Het wordt een speelbal van vreemde machten.
Wie een natie verloochent heeft daar niets te zoeken. De regering heeft er voor te zorgen dat haar volk niet vergiftigd wordt.
Onze beweging groeit en groeit en wij zullen geleidelijk velen omvatten. Ze kunnen ons vandaag onderdrukken, kunnen ons terroriseren. Uit ieder nieuwe terreur act groeit nieuwe weerstand.
Uit een rede van AH in 1923
En toen kreeg hij een klein kamertje in een traliehotel zodat hij, op z’n gemak, en zonder gestoord te worden, zijn “Mein Kampf” kon schrijven.
Ja, en ondanks het feit dat men aan de heruitgave 3500 voetnoten heeft toegevoegd en het boek nu 1948 bladzijden telt, dat zijn er dus 1148 meer dan de originele uitgave, blijf ik nog altijd in de kou zitten over het feit welke passages in het boek aan Rudolf Hess worden toegeschreven.
De gelijkenissen tussen de Weimar republiek en het huidige Duitsland zijn treffend.
Beiden zijn mesthopen waar de wet gesteld werd en wordt door alles wat vreemd, crimineel, corrupt, decadent en parasitair is.
Het enige verschil is dat er tegen de Weimar republiek uiteindelijk nog een reactie kwam, maar dat lijkt nu totaal uitgesloten.
Zoals in Vlaanderen is er in het huidige Duitsland ook een “klootjesvolk” dat stemt voor de ondergang.
Bovendien zit het huidige Duitsland nog opgescheept met een de facto bezettingsstatuut, ik verwijs hier naar Kanzlerakte.
De echte bazen van Duitsland zitten in The City en in Wallstreet.
Bovendien is Duitsland van binnenuit totaal ondermijnd en verrot.. het Duitse leger stelt ook niets meer voor.
Als Duitsland volledig ten onder gaat, wat ook de bedoeling is.. is het met de EUSSR gedaan gezien Duitsland fungeert als “sponsor”. Neem daarbij de massale vreemdelingeninvasies, met een islamitisch terreurleger, dat wacht om in gang te schieten, nadat in het Midden Oosten WO III is gestart..(zie brief Albert Pike aan Mazzini en Le camp des Saints van Raspail) dan is de ondergang van het Avondland een feit.
Een ondergang die gestart werd op 08.05.1945.
Een islam die bij deze ondergang het ultieme wapen is dat wordt ingezet tegen onze westerse beschaving, door de machten achter de NWO.
Het is dit laatste dat we zouden moeten weten, maar blijkbaar niet mogen.
Als men de islam beschouwt als een massavernietigingswapen, dan moet men het immers ook hebben over diegenen die dit wapen hanteren en dat ligt voor velen blijkbaar zeer gevoelig!!!
Zonder mirakel, zal het wachten zijn op het ogenblik dat ze aan ons bed zullen staan …!!!
Het is nu nog enkel afwachten op een Sarajevo of een september 1939 moment!!