Protest bij de bekendmaking van de geplande vrijlating van Palestijnse gevangenen met rode verf om het bloed te symboliseren

Wie zijn de 104 ‘politieke’ gevangenen die worden vrijgelaten?

Vannacht begonnen in de VS onderhandelingen tussen Israel en de PA over de agenda van eventuele vredesonderhandelingen. Dat Israel 104 gevangenen gaat vrijlaten om de PA zover te krijgen, is overal te lezen, en ook dat sommige van die gevangenen al lang vastzitten, en dat de vrijlating voor Israel pijnlijk is. Het Israelische kabinet nam dit besluit zondag 28 juli na een verhit debat, met 13 stemmen voor, 7 tegen en 2 onthoudingen. Om wat voor gevangenen gaat het eigenlijk? Een paar feiten.

De lijst met namen van de 104 gevangenen die de PA wil laten vrijlaten werd gisteren gepubliceerd door de Palestijnse gevangenisdienst en ook doorgegeven aan de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Kerry. Op de lijst staan namen van gevangenen die al vastzaten voor de Oslo-akkoorden uit 1993.

Als vervolg op de Oslo-akkoorden werd het Gaza-Jericho-akkoord gesloten, waarin in artikel 20 werd opgenomen dat Israel ruim 5000 Palestijnse politieke gevangenen zou vrijlaten in drie fasen. Vandaar dat de PA veelvuldig spreekt van het vrijlaten van ‘politieke gevangenen’, hoewel volgens de akkoorden de laatste politieke gevangenen zouden worden vrijgelaten na de start van onderhandelingen over de permanente status. Die permanente status-onderhandelingen zijn echter nog ver weg.

De 104 ‘politieke gevangenen’ waarnaar de PA verwijst, zijn bij elkaar verantwoordelijk zijn voor de dood van 55 burgers, 15 soldaten, één vrouwelijke toerist en tientallen Palestijnen die verdacht werden van collaboratie met Israel. Van de 104 komen 25 gevangenen uit de Gazastrook, 55 van de Westelijke Jordaanoever en 10 uit Oost-Jeruzalem, en 14 van hen hebben het Israelische staatsburgerschap.

Niet alle gevangenen die al voor de Oslo-akkoorden vastzaten, staan op de lijst. Volgens het hoofd van de Palestijnse gevangenisdienst, Quadura Fares, maken de meeste gevangen deel uit van ‘activistische cellen die verantwoordelijk waren voor het verwonden of vermoorden van een soldaat, een kolonist of burger’. Gevangenen die zijn veroordeeld voor moord op Israeli’s uit criminele en niet-nationalistische motieven, zijn volgens hem niet in de lijst opgenomen.

De 104 gevangenen zullen in vier fasen worden vrijgelaten. In het Israelische kabinetsbesluit is tevens opgenomen dat, mocht het tot onderhandelingen komen die leiden tot een vredesakkoord, een eventueel akkoord zal moeten worden goedgekeurd door de Israëlische bevolking in een referendum.

Enkele namen van de lieverdjes die binnenkort als wandelende tijdbommen de gevangenis zullen mogen verlaten:
– Abu Na’ame Abrahim Mahmus Samir: veroordeeld tot levenslang in 1986, hij was toen 26 jaar, voor het opblazen van een bus in Jerusalem.  Er vielen 6 slachtoffers.
– Agbariya Hassan Mohammed: in hechtenis sinds 1992, lid van de Palestijnse Islamitische Djihad, die een Israëlische legerbasis binnengedrongen was en erin slaagde 3 soldaten te vermoorden.  Kreeg 3 x levenslang op 24-jarige leeftijd.
– Kamal Awad Ali Ahmad: kreeg 16 x levenslang voor het folteren en vermoorden van 15 mensen op de westelijke Jordaanoever.  Ook veroordeeld voor de moord op een Israëlische soldaat.  In de gevangenis sinds 1993.
– Damouni Saad Mahmed Ahmed: werd in 1990 op 22-jarige leeftijd gearresteerd en veroordeeld als lid van de militaire vleugel van Hamas voor het vermoorden van een Israëlische soldaat.
– Ahmed Mahmed Jameel Shahada: kreeg 47 jaar gevangenisstraf in 1989 voor de verkrachting en moord van een 13-jarige Israëlische jongen.  De jongen werd afgemaakt door slagen op zijn hoofd met een ijzeren staaf.

Wordt zonder enige twijfel vervolgd.  Al zal het woord ‘vredesproces’ niet van toepassing zijn bij de berichtgeving.

http://www.independent.co.uk e.a.