Om Duitse burgers te verhinderen het arbeidersparadijs in de Duitse Democratische Republiek (DDR) te ontvluchten, bouwden de communisten een zogenaamde ‘antifascistische verdedigingsmuur’, beter bekend als de Muur van Berlijn. Twee jaar voor de implosie van deze muur van schande sprak de toenmalig Amerikaans president Ronald Reagan in juni 1987 voor de Brandenburger Tor de visionaire woorden “Mister Gorbatjov, tear down this wall”. In november 1989, amper enkele maanden nadat tienduizenden enthousiast met rode vlaggen het bestaan van 40 jaar DDR vierden, viel de Muur uiteindelijk. Het communisme was moreel, financieel en economisch totaal failliet. Iedereen wist het, maar iedereen deed alsof ze er nog in geloofden. De burgers deden dat uit pure angst voor de Stasi en hun verklikkers- en afluistercontrole, de partijbonzen omdat ze de realiteit ontkenden.
Na de tweede wereldoorlog werd de (West-)Duitse politiek decennialang gedomineerd door de christendemocraten en de sociaal-democraten. Daar kwam sinds 2013 verandering in, toen de Alternative für Deutschland (AfD) opgericht werd die een duidelijk andere politieke keuze aan de Duitse burger gaf. Terwijl voormalig christendemocratisch Bondskanselier Angela Merkel de ganse wereld verwelkomde met haar ‘wir schaffen das’, pleitte de AfD voor minder migratie. Terwijl huidig sociaal-democratisch Bondskanselier Olaf Scholz voluit de oorlog in Oekraïne steunt, pleit de AfD voor vredesonderhandelingen. Terwijl de Energiewende, zeg maar de Duitse Green Deal, een volledige overschakeling van fossiele energie naar hernieuwbaar doorduwt, pleit de AfD voor nieuwe kerncentrales. Terwijl de hele Duitse politieke elite van links en van rechts een postnationale visie op Duitsland heeft, waarbij de Duitse identiteit en soevereiniteit oplost in een groter EU-verband, wil de AfD zijn soevereiniteit terugnemen en de unieke Duitse identiteit behouden. Voorheen had de kiezer de keuze tussen twee centrumpartijen die eigenlijk min of meer hetzelfde beleid voerden, maar met de AfD kreeg de Duitse burger plots een werkelijk andere keuze.
Dat was natuurlijk veel te gevaarlijk voor zij die aan de macht waren. Dus werd de AfD op elke mogelijke wijze bekampt. Een nieuwe muur werd gebouwd om het systeem te beschermen tegen het volk: de Brandmauer. De AfD werd in dit cordon sanitaire geplaatst, ze werd door de Staatsveiligheid gecontroleerd en zelfs geïnfiltreerd, ze werd door beschermde Antifa-straatbendes geterroriseerd en alle informatie over de AfD werd door de leugen- en regimepers gemanipuleerd. Het hele Duitse systeem voert een oorlog tegen zijn eigen bevolking. Maar het mag allemaal niet helpen. Omdat iedereen ziet dat de multicul niet werkt, dat gewone mensen de prijs betalen voor het klimaatbeleid, dat Duitsland in het moeras van eindeloze oorlogen gesleurd is. Beide oude partijen van het zogenaamde centrumlinks of centrumrechts zijn daarvoor verantwoordelijk. Want de Duitse democratie wordt net zoals de oude DDR door een eenheidspartij bestuurd, waarbij burgers enkel ritueel mogen stemmen, maar niet mogen kiezen over welk beleid ze terugkrijgen. Daartegen revolteren steeds meer Duitsers. Ze willen hun land terugnemen. Ze willen opnieuw zelf kunnen kiezen en ook beslissen. Dat kan maar door de AfD, die ondertussen al de steun van meer dan 20% van de Duitsers krijgt.
De Amerikaanse vice-president J.D Vance hield op 14 februari een toespraak op de veiligheidsconferentie in München waar de kruim van de Westerse militaire en diplomatieke macht verzameld was. De inhoud van zijn toespraak is zonder meer historisch te noemen. Niet China of Rusland, maar massamigratie is het grootste gevaar voor Europa zei hij. De bevolking schreeuwt via democratische verkiezingen om een ander beleid. Maar eerder dan te luisteren, reageert de politieke elite met censuur, vervolging, intimidatie en het uitsluiten van partijen die deze democratische wilsuiting vorm even, zoals de AfD. De grootste vijand voor Europa komt niet van buitenaf, maar zit binnenin, zei hij. Als Europa niet opnieuw de gedeelde waarden van vrijheid en democratie herstelt en de participatie van alle burgers aanvaardt in de politieke besluitvorming, kunnen de Verenigde Staten niets meer voor Europa betekenen, zei hij.
Met andere woorden, op één week van de Duitse parlementsverkiezingen, zegt de Amerikaanse vice-president dat de Duitse politieke elite net zoals deze in de DDR, haar ‘antifascistische verdedigingsmuur’ moet afbreken, omdat ze burgers opsluit in onvrijheid en zich wil beschermen tegen de democratie van het volk. De hele Westerse militaire en diplomatieke elite trok bleek weg en zag ter plaatse de grond onder de voeten wegzakken.
Duits Bondskanselier Olaf Scholz reageerde dat de Amerikanen zich niet met hun binnenlandse politieke keuzes moeten bezighouden. Op hetzelfde moment echter legt Elon Musk bloot hoezeer USAID miljarden pompte in het manipuleren van de publieke opinie in Duitsland en Europa ten bate van een agenda rond multicul, genderideologie en globalisme die nu door Trump volledig afgevoerd is. Theo Francken probeert ondertussen J.D. Vance zowaar als een betekenisloze politieke passant voor te stellen.
Ze zijn zodanig vervreemd van de realiteit, dat ze niet eens door hebben wat er precies gebeurd is. De oude orde sterft want de nieuwe politieke tijd komt er aan. De EU mag nog wel de factuur betalen, maar zit zelfs niet aan de onderhandelingstafel over de oorlog in Oekraïne. De Green Deal is zodanig achterhaald dat geen miljardensubsidie dat politiek lijk nog in leven kan houden. Het EU-migratiepact waarop de regering De Wever alle hoop zet, wordt helemaal nooit uitgevoerd omdat de natiestaten van Europa hun soevereiniteit terugnemen om hun identiteit te kunnen beschermen.
Hoezeer de oude machten zich ook proberen te verschansen tegen het volk met hun cordon sanitaire, hun tijd is voorbij. Het is slechts een kwestie van tijd vooraleer de kiezer ook bij ons opnieuw aan het woord komt.
Zij zijn de laatsten van gisteren. Wij nationalisten zijn de eersten van morgen.
Tom Vandendriessche, Europees Parlementslid Vlaams Belang, 16.2.25
De geest is uit de fles. Na het debat tussen de vier grootste partijen van Duitsland werd er daarna een debat gevoerd wie de beste indruk maakte. Je weet het al Scholz, Merz en de groene puit. Ze hebben alleen maar gezegd dat ze er alles zullen aan doen (ze waren de laatste tientallen jaren aan de macht) Weidel was concreet, nl de Duitser geven waar hij recht op heeft, een vrij land, een vrije mening, verbod op de illegaliteit en beheer van financien; Zoals een vriend van mij het eenvoudig uitlegde : niet meer uit geven dan men binnen krijgt. Benieuwd naar de uitslag van de verkiezingen nu zondag. Moderator Gauf was er kloef op, zal de toekomstige regering die men wil vormen met de drie andere partijen dan de Afd de problemen oplossen en heeft de bevolking daar wat aan. Ik denk dat de echte problemen nu aankomen, zonder de Afd is het bijna onmogelijk het vertrouwen te herstellen. In Belgie is men op dezelfde weg nl zonder het VB is er geen herstel van vertrouwen mogelijk.
Ik maak mij enorm veel zorgen voor de angst die aanwezig is voor de toekomst van mijn/onze kinderen en kleinkinderen door de vernietigende import van die duizenden vreemdelingen met die gewelddadige barbaarse waanzin, mijn keuze betreffende politiekers staat al jaren vast en die keuze stijgt bij steeds meer Europeanen wat een positief perspectief opwekt.
De grenzen moeten dicht en het terugsturen naar landen van herkomst moet starten, in ons land gelden onze normen, waarden en wetten en nooit die van vreemdelingen, geweld moet zeer zwaar bestraft worden.