Dat president Assads echtgenote, Asma, borstkanker heeft, ging de wereld rond.  Meestal met een korte mededeling, met of zonder beterschapswensen, begeleid met de foto van haar met een infuus in haar arm, zittend in een ziekenhuiskamer met haar man aan haar zijde.  Veel nieuwswaarde heeft de gezondsheidstoestand van mevrouw Assad niet voor de buitenwereld – tenslotte is de ziekte naar verluidt in een beginstadium en zal zij de beste verzorging krijgen.  In geen geval een reden om er veel ophef over te maken, wat niet wil zeggen dat haar gezin niet uiterst bezorgd zal zijn.

Maar sommige “kranten” schakelden over in een haatmodus, die een “krant” onwaardig is, zoals Bild.  De hoofdredacteur nam zelf de “honneurs” waar – dit was echt iets dat hij niet zomaar links kon laten liggen – de haat, het venijn, de “Schadenfreude” dropen eraf:

„Wer ist die syrische „First Lady“? Sie galt als „Lady Di“ des Orients, als moderne Frau … Jetzt ist sie das heuchlerisch-schöne Gesicht der syrischen Hölle. Ehefrau des Chemiewaffen-Schlächters Baschar al-Assad. Illusion einer liebevollen Landesmutter.“

“Wie is de Syrische “First Lady”?  Zij werd de “Lady Di” van de Orient beschouwd, een moderne vrouw… Nu is ze het huichelachtig-mooie gezicht van de Syrische hel.  Echtgenote van de chemische wapens-slachter Baschar al-Assad.  De illusie van de liefdevolle landsmoeder.”  Wie zin heeft kan de rest – “de straf voor het Beest Assad” –  in het Duits hier lezen, een beschouwend artikel, geschreven door een voormalig hoofdredacteur van Bild.

En zo gaat hij nog een beetje verder.  Over haar schoonheid, dure smaak, over haar komediestukjes in sociale media… maar vooral over Assad.  Met een arsenaal van gifpijlen, zonder enig bewijs, of – zelfs met bewezen tegenbewijs – maar vooral met de bezetenheid van een waanzinnige haat.  Wie iemand kanker toewenst, heeft kanker in zijn hart.

Ooit had Bild vijf miljoen lezers, nu nog 1 miljoen.  De laatste trekt de deur toe.  Snel, de stank is niet te harden.

We voegen deze video toe als antigif tegen Bild over Asma’s persoonlijkheid en de gevolgen van het geweld in Syrië voor haarzelf en haar gezin:

„