“Ondanks miljardentransferten uit Vlaanderen: meer dan één vijfde van de Waalse bevolking in armoede; in Brussel bijna 1 op 3!”

Het Vlaams & Neutraal Ziekenfonds (VNZ) pleit voor responsabilisering in de gezondheidszorg en onderzoekt jaarlijks de uitgaven- en inkomstenverschillen tussen Vlaanderen en Wallonië op basis van de gegevens van de Landsbond van de Neutrale Ziekenfondsen, goed voor meer dan een half miljoen inwoners.

Het VNZ stelt vast dat de consumptieverschillen – niettegenstaande de toenemende vergrijzing in Vlaanderen – voor 2016 nog steeds significant zijn, maar wel afnemen ten opzichte van de laatste 5 jaren.

Het verschil tussen de gemiddelde ziektekosten voor een Vlaming (€ 2.188,49) en een Waal (€ 2.272,75) bedroeg in 2016 nog 84,26 euro per persoon.

In Wallonië werd er in 2016 per hoofd 3,85 % meer uitgegeven aan gezondheidszorg.

Een opmerkelijk verschil stelt het VNZ vast bij de voorkeurregeling of verhoogde tegemoetkoming.

In Wallonië ‘geniet’ meer dan één vijfde van de bevolking van het recht op verhoogde verzekeringstegemoetkoming. Ook de cijfers van Brussel zijn vrij alarmerend met meer dan 20 % van de bevolking, al zijn de aantallen voor de Neutrale koepel voor het hoofdstedelijk gewest minder representatief.

Wanneer deze cijfers vergeleken worden met alle ziekenfondsen kan enkel maar onthutst vastgesteld worden dat in Brussel bijna één derde van de bevolking in armoede leeft. Deze percentages nemen jaarlijks zelfs nog toe ondanks de enorme solidariteit – ruim 12 miljard euro – vanuit Vlaanderen met Wallonië en Brussel.

Op deze wijze zal de jaarlijkse geldstroom nooit afnemen en is er ook minder ruimte om de armoede in Vlaanderen zelf terug te dringen.

Op basis van de bijdragen voor sociale zekerheid in 2015 (= laatste bekende jaar) stelt het VNZ verder vast dat een Vlaamse titularis binnen de Neutrale landsbond jaarlijks 8.756 euro aan sociale zekerheidsbijdragen betaalt, tegenover een Franstalige ‘slechts’ 6.574, of een verschil van 2.182 euro!

Het Globaal Medisch Dossier (GMD) steeg in 2016 aan populariteit. Bijna 60 % van de bevolking sloot een GMD af bij zijn of haar huisarts. De automatische en elektronische verlengingen zullen dit effect zeker in de hand gewerkt hebben. Niettemin gaapt er een medische cultuurkloof tussen de 3 gewesten. In Vlaanderen heeft bijna 3 op 4 een GMD, in Wallonië nog niet de helft.

Het aantal hospitalisatiedagen groeide in 2016 dan weer naar elkaar toe.

Frappant blijft het verschil in aantal uitkeringsdagen. Waar dat tussen Vlaanderen en Wallonië tien jaren geleden nog 1,8 dagen bedroeg, is dit intussen opgelopen tot 5,4 dagen méér uitkeringen voor arbeidsongeschiktheid of invaliditeit per titularis.

Ook dit is een reden om te pleiten voor meer responsabilisering en voor de volledige communautarisering van de ziekte- én invaliditeitsverzekering.

Vriendelijke groeten