Terwijl in Antwerpen alle ogen gericht zijn op de TV-flamingant in zijn nieuwe rol van opperhoofd van de gewezen stad van alleman, vroegen we ons af hoe het nu met de reclameman met het onderlijfje gesteld is. Het gaat hem goed, dank u. Helemaal zen . Er kon hem blijkbaar niets beter overkomen dan de sjerp verliezen. En hij geniet van de rust. Rust? in onze naïviteit dachten wij dat hij nu 24 op 24 mee moet draaien in deze hectische maatschappij: doctoreren, les geven én Vlaams Parlementslid, da’s geen peulschil.
Rust? Rust! Hij zegt het zelf in Terzake van 18 april: helemaal ontspannen “na drie maanden rust”. Wij hebben al menig woordje over de kwaliteit van de Vlaamse praatbarak horen uiten, maar dat het een ontspanningsoord is voor ontgoochelde politici, een baken van zelfreflectie om de overspannen zenuwen tot rust te laten komen, dat is nieuw. Dat weten we dan ook weer: de job van Vlaams volksvertegenwoordiger leidt tot een stadium van opperste ontspannenheid opdat de weg naar een triple carrière open staat.
Ene Adriano Vandersypen fronste ook zijn wenkbrauwen en formuleerde zijn bedenkingen in een open brief aan de gewezen burgemeester op facebook. Het filmpje van de Terzake-uitzending voegen wij er ook nog bij.
“Geachte heer Janssens,
Via de pers konden we al vernemen dat u gaat doctoreren aan de London School of Economics.
In Terzake (18 april 2013) kwam u dat even toelichten. Toen de interviewster zei dat u er uitgerust uitzag, zei u dat dit normaal was, “na drie maanden rust”…! Toen dacht ik al, tiens… die man is toch ook nog Vlaams Parlementslid…?
U vertelde dat, behalve werken aan uw doctoraat, u ook nog ging lesgeven.
Dus, ofwel onderschat u het lesgeven, ofwel denkt u dat een doctoraat schrijven een fluitje van een cent is, maar ik geloof geen van beide.
Wel denk ik dat, indien de ‘job’ van Vlaams Parlementslid zo gemakkelijk te combineren is met zowat alles, dan kan dat toch niet zo zwaar zijn…? En dan vraag ik me meteen ook af waarom parlementsleden zoveel verdienen. Als je dat mandaat kan bestempelen als ‘rust’, dan moet die werkdruk wel nogal meevallen, toch?
De interviewster stelde zich er (weliswaar heel voorzichtig) ook vragen bij dat u samen met uw academische plannen, ook nog uw zitje in het Vlaams Parlement wou behouden.
U reageerde daar nogal arrogant op door te stellen “als iemand daar een probleem mee heeft, dan moeten ze het maar Twitteren”….
Wel, mijnheer Janssens, ik hèb daar een probleem mee, en samen met mij velen, vermoed ik. Of wat had u gedacht?
U voegde er fijntjes aan toe dat er nog parlementsleden zijn die lesgeven.
Mag ik u dan ook vragen mij enkele namen mede te delen van parlementsleden die in het buitenland gaan doctoreren, intussen ook lesgeven en bovendien een mooie wedde van parlementslid blijven krijgen?
Ik veronderstel dat wij, het volk, kiesvee, twitteraars, belastingbetalers, of hoe u ons ook wilt noemen, er toch wel recht op hebben dat te weten? Niet iedereen heeft de mogelijkheid opnieuw te gaan studeren of bijscholen en daarvoor ‘verlof met behoud van wedde’ te krijgen…
Ik weet wel dat wie kritiek geeft op dergelijke zaken, snel verweten wordt verzuurd te zijn, of afgunstig, maar zelf zie ik dat zo niet.
Het zou, zeker in deze tijden, mogen verwacht worden van politici (en alle machtshebbers) enige bescheidenheid aan de dag te leggen, maar vooral: beseffen dat wat wettelijk is, niet altijd wenselijk is…
Hoe zou u nu willen dat de burgers van dit land nog respect opbrengen voor politici en hen niet bestempelt als schaamteloze poenpakkers? Want dat, mijnheer Janssens, is precies de indruk die u hiermee bevestigt.
Ik hoop hierop een reactie te mogen verwachten.
Met vriendelijke groeten”
Kan er iemand uitrekenen hoeveel Patje per uur “gepresteerd werk” in de Vlaamse praatbarak verdient?
Florent Van Ertborn