Het aantal depressies in het onderwijs neemt jaar na jaar toe. Niet verwonderlijk. Een ongelijke strijd tussen hen die het goed menen, en hen die echt niet ernstig genomen kunnen worden.
Een voorbeeldje. De overheid geeft ons de “vrijheid” om een nieuw vak met nieuwe inhoud te voorzien in het tweede jaar. Hoera !
Dus ons Jantje gaat aan de slag om een “vak” te verzinnen en eerste krijtlijnen van vakinhouden te bepalen op basis van het onovertroffen leerplan. Het leerplan, dat duidelijker zou zijn dan ooit te voren aldus onze kwaliteitspers is “HET” document in het leven van de school, want de inspectie komt zien of ge het leerplan wel goed in praktijk brengt.

Het doel (voor de leerlingen) is om:
“De leerlingen onderscheiden aspecten in contexten waarin maatschappij en welzijn een belangrijke rol spelen”
Welke aspecten? Welke contexten? Welke rol? Waar gaat dit in hemelsnaam over? Wat moeten leerlingen nu in concreto kennen en kunnen?

Gelukkig staat er bij dit ijl luchtledig gezwans een concrete toelichting:

“Het werken met verschillende interessegebieden biedt kapstokken voor het oriënteren en opportuniteiten voor het verkennen van verschillende contexten en/of beroepen. ”

Voilà, daar moeten we het dan mee doen. Echt waar. Meer doelformulering of uitleg is er niet. Dit “is” de concrete doelstelling om bij leerlingen te bereiken.

Kan iemand de “war on drugs” intensifiëren zodat deze pummels die dergelijke teksten DURVEN schrijven, MOGEN schrijven, zelfs met mijn belastinggeld betaald worden OM dat te schrijven, eens onbeneveld achter hun klavier zouden kruipen? Dankuwel !

Maar pas op als ge een punt durft aftrekken voor een D/T-fout ! Want de kinderen iets “echt” leren is bij deze verboden.
En als school zijt ge altijd kwetsbaar voor de inspectie die zelf mag vinden dat ge te weinig “opportunistische kapstokken uitscheit” of zo iets – hoe hard je ook uw best doet ! En dan verwonderd zijn dat we op PISA een sprintje trekken in neerwaartse richting.

Arm Vlaanderen, ge hebt het zelf gezocht…

Jan Boons