Moet men dan medelijden hebben met de voorvaderen van onze oosterburen? Het zijn wél degenen die WO I begonnen zijn; die de éérsten waren om op 24/02/1915… vlammenwerpers te introduceren tegen de Franse linies; die eveneens de éérsten waren om chloorgassen te gebruiken tegen Britse troepen…op Vlaamse grond, nota bene… Dié Duitsers kunnen de pot op: zij waren eveneens de uitvinders van mijnen en àndere smeerlapperij dat voorbestemd was om vijanden te doden. Zij hadden eveneens de beste kanonnen die vele km-vèr droegen (oa ééntje die in Kortemark stond…èn Parijs succesvol kon raken). Het was de schuld van de LAKSHEID van de “Volkerenbond” dat een Böhmische Korporal dit bloedbad nog eens kon overdoen in 1939-1945. Door de evengrote laksheid van de tegenwoordige EU, zal het binnen korte tijd, wéér “koekenbak” zijn in West-Europa, doch… ditmaal mèt àndere “spelers”… 🙁
Teveel Franse en Engelse propaganda gelezen, Victor? Ik beperk in mijn commentaar even tot het giftgas. De Franse chemicus Eugène Turpin begon met de chemische strijdmiddelen. Zijn product was turpinin of turpinaat. Op 14 september 1914 meldt Le matin ‘ een hele Pruissische compagnie is met giftige granaten door Fransen gedood worden.’ (De 100.000 Duitse doden in het Argonnenwoud) Diezelfde dag meldt de Daily Express dat het van Eugéne Turpin aangekochte Turpinaat ‘aan de Engelse kust op paarden en schapen de gewenste uitwerking had’. Dus klaar om in de strijd geworpen te worden.
Wat het gebruik van de chloorgassen betreft is het noodzakelijk te verwijzen naar Fritz Haber. Een briljant chemicus die in 1918 de Nobelprijs voor Scheikunde kreeg. Nog een detail = hij was een jood, maar was volledig loyaal aan zijn land, ik citeer uit het eerste bruggetje : “Haber, geboren in 1868, had zijn wortels in Pruisen. Zijn houding ten opzichte van de overheid was in de beste Pruisische traditie: gehoorzaamheid aan de onfeilbare staat “(=einde citaat). http://www.inzichten.nl/chemie/chemie_606.htm Over het conflict met zijn vrouw, zie bruggetje hierna : http://www.standaard.be/cnt/dmf20141013_01318666 Zoals steeds, blijkt eens te meer dat de exploitatie van de officiële versies van de feiten met de nodige twijfels moeten benaderd worden. Belangrijker in de voormelde problematiek is de echte oorsprong van het probleem, en dat is de verdeling van Polen tussen Rusland,Pruisen en Oostenrijk. Bij de ondergang van het katholieke Polen in de 18de eeuw, speelde de vrijmetselarij een doorslaggevende rol, als “ondermijner” van het land van binnenuit via oorlogen, intriges, corruptie enz… Verschillende toen verkozen koningen waren geobsedeerde adepten van deze vrijmetselarij. (=een vis begint steeds te rotten aan de kop!!). We zien hier een strategie die brandend actueel is!! Bron : “The keys of this blood” van Martin Malachi, pagina 328-333. Dit was dus het Polen van Jan van Sobieski die de Turken versloeg bij Wenen in 1683!! http://en.wikipedia.org/wiki/John_III_Sobieski We zien hier eens te meer de perverse rol van de vrijmetselarij in de vernietiging van onze westerse beschaving.
Lovenaar, zomin Duitsland aan de basis lag van WOI (1) lag het ook niet aan de basis van de chemische oorlog (2). 1-Eén van de talrijke bewijzen zijn de telegrammen van Keizer Wilhelm II aan Engeland en Rusland om de oorlog te voorkomen. Bovendien heeft het, toen het aan de winnende hand was in augustus 1916 de vrede aangeboden. 2- Otto Edwin von Stülpnagel, officier en later generaal schrijft :’ bij het uitbreken van de oorlog kende het Duitse leger geen chemische wapens, van welke aard ook. Geen enkele vorm van een gasoorlog is technisch voorbereid geworden of militair georganiseerd.’ De joodse chemicus Eugène Turpin was niet alleen chemicus maar ook handelaar. Hij verkocht zijn turpinaat aan Frankrijk en Engeland. Hij probeerde het ook aan Duitsland te verkopen maar dat werd geweigerd. Toen Frankrijk zijn chemische wapens had ingezet ijverde de joodse officier Julius Meyer voor het eveneens inzetten van chemische wapens. Die werden gefabriceerd onder de leiding van de joodse Erich von Falkenhayn, door hem werd Fritz Haber de vader van het gifgas. Het ganse team was trouwens van joodse origine Otto Hahn (mischling) Lise Meitner en Gustav Herz. Die gifgas inzet stootte bij de meerderheid van alle dienstgraden in het Duitse leger, van soldaat tot opperbevelhebber, op weerstand. Je kan talrijke brieven vinden waarin die afkeer tot uiting komt. Ik hou het bij bevelhebber kroonprins Rupprecht von Bayern die aan zijn vrouw schrijft :’ik ben woedend over het gas en zijn toepassing die me tegen de borst stootte van bij het begin. Wij danken het invoeren van dit onridderlijke alleen aan schurken en misdadigers.’ Na de gifgas aanval in Ieper schrijft W Volkart in die Allgemeine Schweizerische Militärzeitschrift : ‘de Franse berichtgevingen van oktober 1914, die de verstikkingsdood van 100.000 Duitsers door turpin pulver vierden, en nu de Duitsers als scrupuleuze Hunnen brandmerken als ze dezelfde manier van strijden aanwenden. De voorgebrachte feiten in de Duitse gasoorlog tegen de geallieerden is niets anders dan een tegenmaatregel en tegenmaatregelen zijn volgens het volkerenrecht onaantastbaar.’ Bron : uitgave van de universiteit Düsseldorf Giftgas.
Dank, Anna.
Anna, Begrijp mij niet verkeerd. Mijn reactie was een antwoord op de commentaar van Victor. Ik respecteer zijn mening, en betwist ook niet het recht om deze te publiceren(wat niet van iedereen kan gezegd worden).. maar wou duidelijk maken bij wie hij uiteindelijk zou terechtkomen als men dieper zou ingaan op de oorsprong van het chloorgas en andere chemische wapens, en het gebruik ervan door beide partijen in de oorlog. U heeft dit nu duidelijker gemaakt. Het gaat hier om een aspect dat nog steeds wordt verzwegen. Victor zit hier dan ook op een levensgevaarlijk pad, zonder het echter te weten!!! Er zijn er al veel meer voor veel minder verongelukt!!! Voor de rest weet ik maar al te goed dat Duitsland niet verantwoordelijk is voor WO I, zie in dit verband mijn bijdragen over Sarajevo en Edith Cavell. De rol van de joden(of afstammelingen van de Khazaren), in Duitsland tijdens WOI en WOII is ook nog een taboe.. en dit geldt nog meer voor de samenwerking tussen de nazi’s en de zionisten voor WO II. Het is dus nog steeds wachten op de waarheid over de werkelijke gebeurtenissen en zoals reeds vroeger vermeld : het probleem stelt zich niet in hoofde van diegenen die twijfelen aan de “officiële versies” maar wel in hoofde van diegenen die deze officiële versies blindelings geloven en op de koop toe nog promoten. Ik heb nog andere onderwerpen in voorraad, ter illustraties ervan,maar gezien bepaalde reacties zal het beter zijn hiermede te wachten tot de tijd rijp is.
‘Hij was jood maar was volledig loyaal aan zijn land’
daar waren er wel veel meer van, als de geschiedenis herschreven wordt zal dit duidelijk aan het licht komen. Momenteel is dit nog niet aan de orde omdat het, het beeld dat ons wordt opgedrongen wel eens aan flarden zou kunnen schieten. Ik denk hierbij nog maar aan Ernst Lissauer, de meest Duitse van alle joodse dichters. Hij dichtte het Hassgesang gegen England. Hier een citaat : ‘wir lieben vereint, wir hassen vereint, wir haben nur einen einzigen Feind, den ihr alle wisst, den ihr alle wisst, er sitzt gedruckt hinter den grauen Flut, voll Neid, voll Wut, voll Schläue, voll List England’ (we minnen gemeenzaam, we haten gemeenzaam, we hebben slechts een enkele vijand, die je allen kent, die je allen kent, hij zit gedrukt achter de grauwe vloed, vol nijd, vol woede, vol streken, vol list – Engeland) Wie spreekt er nog over de trouwe begeleider van Hitler, Emil Maurice? Als Duitse jood, die zich bewust was van de onrechtvaardigheden tegenover Duitsland, trad hij in 1919 al toe tot de DAP met nr 39. In 1921 nam hij deel aan de kamp voor Oberschlesiën. Hij was lid van de Stosstrupps Adolf Hitler, werd Hitler zijn chauffeur en begeleider. Toen Himmler hem wou beseitigen -let op het woord dat nu de betekenis van ombrengen heeft gekregen- dus, als Himmler hem aan de kant wou zetten op grond van zijn joods zijn, heeft Hitler zich daartegen verzet en Maurice bleef waar hij was.
Vergat in verband met Maurice nog een ‘klein detail in de geschiedenis’. Maurice werd niet voor het Nürnberg tribunaal gebracht, dat zou de propaganda die ons te wachten stond kunnen beïnvloeden. Hij kwam in 1948 voor de Spruchkammer en werd tot 3 jaar veroordeeld die hij niet uitzat. Wat een verschil met een Rudolf Hess, die tijdens de ganse oorlog in Engelse gevangenissen zat en in Nürnberg veroordeeld werd tot levenslang, en dan werkelijk levenslang.
Moet men dan medelijden hebben met de voorvaderen van onze oosterburen?
Het zijn wél degenen die WO I begonnen zijn; die de éérsten waren om op 24/02/1915… vlammenwerpers te introduceren tegen de Franse linies; die eveneens de éérsten waren om chloorgassen te gebruiken tegen Britse troepen…op Vlaamse grond, nota bene…
Dié Duitsers kunnen de pot op: zij waren eveneens de uitvinders van mijnen en àndere smeerlapperij dat voorbestemd was om vijanden te doden.
Zij hadden eveneens de beste kanonnen die vele km-vèr droegen (oa ééntje die in Kortemark stond…èn Parijs succesvol kon raken).
Het was de schuld van de LAKSHEID van de “Volkerenbond” dat een Böhmische Korporal dit bloedbad nog eens kon overdoen in 1939-1945.
Door de evengrote laksheid van de tegenwoordige EU, zal het binnen korte tijd, wéér “koekenbak” zijn in West-Europa, doch… ditmaal mèt àndere “spelers”… 🙁
Teveel Franse en Engelse propaganda gelezen, Victor? Ik beperk in mijn commentaar even tot het giftgas.
De Franse chemicus Eugène Turpin begon met de chemische strijdmiddelen. Zijn product was turpinin of turpinaat. Op 14 september 1914 meldt Le matin ‘ een hele Pruissische compagnie is met giftige granaten door Fransen gedood worden.’ (De 100.000 Duitse doden in het Argonnenwoud) Diezelfde dag meldt de Daily Express dat het van Eugéne Turpin aangekochte Turpinaat ‘aan de Engelse kust op paarden en schapen de gewenste uitwerking had’. Dus klaar om in de strijd geworpen te worden.
Wat het gebruik van de chloorgassen betreft is het noodzakelijk te verwijzen naar Fritz Haber. Een briljant chemicus die in 1918 de Nobelprijs voor Scheikunde kreeg.
Nog een detail = hij was een jood, maar was volledig loyaal aan zijn land, ik citeer uit het eerste bruggetje :
“Haber, geboren in 1868, had zijn wortels in Pruisen. Zijn houding ten opzichte van de overheid was in de beste Pruisische traditie: gehoorzaamheid aan de onfeilbare staat “(=einde citaat).
http://www.inzichten.nl/chemie/chemie_606.htm
Over het conflict met zijn vrouw, zie bruggetje hierna :
http://www.standaard.be/cnt/dmf20141013_01318666
Zoals steeds, blijkt eens te meer dat de exploitatie van de officiële versies van de feiten met de nodige twijfels moeten benaderd worden.
Belangrijker in de voormelde problematiek is de echte oorsprong van het probleem, en dat is de verdeling van Polen tussen Rusland,Pruisen en Oostenrijk.
Bij de ondergang van het katholieke Polen in de 18de eeuw, speelde de vrijmetselarij een doorslaggevende rol, als “ondermijner” van het land van binnenuit via oorlogen, intriges, corruptie enz… Verschillende toen verkozen koningen waren geobsedeerde adepten van deze vrijmetselarij. (=een vis begint steeds te rotten aan de kop!!). We zien hier een strategie die brandend actueel is!!
Bron : “The keys of this blood” van Martin Malachi, pagina 328-333.
Dit was dus het Polen van Jan van Sobieski die de Turken versloeg bij Wenen in 1683!!
http://en.wikipedia.org/wiki/John_III_Sobieski
We zien hier eens te meer de perverse rol van de vrijmetselarij in de vernietiging van onze westerse beschaving.
Lovenaar,
zomin Duitsland aan de basis lag van WOI (1) lag het ook niet aan de basis van de chemische oorlog (2).
1-Eén van de talrijke bewijzen zijn de telegrammen van Keizer Wilhelm II aan Engeland en Rusland om de oorlog te voorkomen. Bovendien heeft het, toen het aan de winnende hand was in augustus 1916 de vrede aangeboden.
2- Otto Edwin von Stülpnagel, officier en later generaal schrijft :’ bij het uitbreken van de oorlog kende het Duitse leger geen chemische wapens, van welke aard ook. Geen enkele vorm van een gasoorlog is technisch voorbereid geworden of militair georganiseerd.’
De joodse chemicus Eugène Turpin was niet alleen chemicus maar ook handelaar. Hij verkocht zijn turpinaat aan Frankrijk en Engeland. Hij probeerde het ook aan Duitsland te verkopen maar dat werd geweigerd.
Toen Frankrijk zijn chemische wapens had ingezet ijverde de joodse officier Julius Meyer voor het eveneens inzetten van chemische wapens.
Die werden gefabriceerd onder de leiding van de joodse Erich von Falkenhayn, door hem werd Fritz Haber de vader van het gifgas. Het ganse team was trouwens van joodse origine Otto Hahn (mischling) Lise Meitner en Gustav Herz.
Die gifgas inzet stootte bij de meerderheid van alle dienstgraden in het Duitse leger, van soldaat tot opperbevelhebber, op weerstand.
Je kan talrijke brieven vinden waarin die afkeer tot uiting komt. Ik hou het bij bevelhebber kroonprins Rupprecht von Bayern die aan zijn vrouw schrijft :’ik ben woedend over het gas en zijn toepassing die me tegen de borst stootte van bij het begin. Wij danken het invoeren van dit onridderlijke alleen aan schurken en misdadigers.’
Na de gifgas aanval in Ieper schrijft W Volkart in die Allgemeine Schweizerische Militärzeitschrift : ‘de Franse berichtgevingen van oktober 1914, die de verstikkingsdood van 100.000 Duitsers door turpin pulver vierden, en nu de Duitsers als scrupuleuze Hunnen brandmerken als ze dezelfde manier van strijden aanwenden. De voorgebrachte feiten in de Duitse gasoorlog tegen de geallieerden is niets anders dan een tegenmaatregel en tegenmaatregelen zijn volgens het volkerenrecht onaantastbaar.’
Bron : uitgave van de universiteit Düsseldorf Giftgas.
Dank, Anna.
Anna,
Begrijp mij niet verkeerd. Mijn reactie was een antwoord op de commentaar van Victor. Ik respecteer zijn mening, en betwist ook niet het recht om deze te publiceren(wat niet van iedereen kan gezegd worden).. maar wou duidelijk maken bij wie hij uiteindelijk zou terechtkomen als men dieper zou ingaan op de oorsprong van het chloorgas en andere chemische wapens, en het gebruik ervan door beide partijen in de oorlog. U heeft dit nu duidelijker gemaakt.
Het gaat hier om een aspect dat nog steeds wordt verzwegen.
Victor zit hier dan ook op een levensgevaarlijk pad, zonder het echter te weten!!! Er zijn er al veel meer voor veel minder verongelukt!!!
Voor de rest weet ik maar al te goed dat Duitsland niet verantwoordelijk is voor WO I, zie in dit verband mijn bijdragen over Sarajevo en Edith Cavell.
De rol van de joden(of afstammelingen van de Khazaren),
in Duitsland tijdens WOI en WOII is ook nog een taboe..
en dit geldt nog meer voor de samenwerking tussen de nazi’s en de zionisten voor WO II.
Het is dus nog steeds wachten op de waarheid over de werkelijke gebeurtenissen en zoals reeds vroeger vermeld : het probleem stelt zich niet in hoofde van diegenen die twijfelen aan de “officiële versies” maar wel in hoofde van diegenen die deze officiële versies blindelings geloven en op de koop toe nog promoten.
Ik heb nog andere onderwerpen in voorraad, ter illustraties ervan,maar gezien bepaalde reacties zal het beter zijn hiermede te wachten tot de tijd rijp is.
‘Hij was jood maar was volledig loyaal aan zijn land’
daar waren er wel veel meer van, als de geschiedenis herschreven wordt zal dit duidelijk aan het licht komen. Momenteel is dit nog niet aan de orde omdat het, het beeld dat ons wordt opgedrongen wel eens aan flarden zou kunnen schieten.
Ik denk hierbij nog maar aan Ernst Lissauer, de meest Duitse van alle joodse dichters. Hij dichtte het Hassgesang gegen England. Hier een citaat : ‘wir lieben vereint, wir hassen vereint, wir haben nur einen einzigen Feind, den ihr alle wisst, den ihr alle wisst, er sitzt gedruckt hinter den grauen Flut, voll Neid, voll Wut, voll Schläue, voll List England’ (we minnen gemeenzaam, we haten gemeenzaam, we hebben slechts een enkele vijand, die je allen kent, die je allen kent, hij zit gedrukt achter de grauwe vloed, vol nijd, vol woede, vol streken, vol list – Engeland)
Wie spreekt er nog over de trouwe begeleider van Hitler, Emil Maurice? Als Duitse jood, die zich bewust was van de onrechtvaardigheden tegenover Duitsland, trad hij in 1919 al toe tot de DAP met nr 39. In 1921 nam hij deel aan de kamp voor Oberschlesiën. Hij was lid van de Stosstrupps Adolf Hitler, werd Hitler zijn chauffeur en begeleider. Toen Himmler hem wou beseitigen -let op het woord dat nu de betekenis van ombrengen heeft gekregen- dus, als Himmler hem aan de kant wou zetten op grond van zijn joods zijn, heeft Hitler zich daartegen verzet en Maurice bleef waar hij was.
Vergat in verband met Maurice nog een ‘klein detail in de geschiedenis’. Maurice werd niet voor het Nürnberg tribunaal gebracht, dat zou de propaganda die ons te wachten stond kunnen beïnvloeden. Hij kwam in 1948 voor de Spruchkammer en werd tot 3 jaar veroordeeld die hij niet uitzat. Wat een verschil met een Rudolf Hess, die tijdens de ganse oorlog in Engelse gevangenissen zat en in Nürnberg veroordeeld werd tot levenslang, en dan werkelijk levenslang.
Dank Anna!