Wij moeten ruiterlijk toegeven dat competitiesporten ons niet veel kunnen schelen.  Van voetbal hebben we zelfs een afkeer.  Een afkeer van de idolate aanbidding van een groep die eigenlijk gewoon een balspelletje beoefent.  Een afkeer van de uitzinnige bedragen die voor een lichaam in goede conditie betaald worden.  Een afkeer van de opgeklopte hoerastemming.  Een afkeer van de voetbalwaanzin bij nationale en internationale wedstrijden.  Een afkeer van het misbruik voor politieke doeleinden.  Een afkeer van de importspelers, die snel-snel een nationaliteit verwerven van een land waarmee ze noch een culturele noch een andere band hebben.  Behalve de financiële.

Niet dat we iemand zijn plezier bij het kijken naar deze ‘volkssport’ misgunnen.  Ieder diertje zijn pleziertje.  Geef ons maar een ‘Morse‘, een ‘Lewis‘, National Geographic en duidingsprogramma’s bij verschillende zenders opdat we op de hoogte blijven van het nieuws dat hier wegens politiek-incorrect nooit aan bod komt.

Voorbeelden zat bij eender welke voetbalploeg van een grotere gemeente of stad.  Hoeveel van de spelers hebben enige affiniteit met hun ploeg?  Als nomaden trekken ze van de ene ploeg naar de andere, naar de hoogste bieder.  En bij de samenstelling van de nationale ploeg kan iemand uit eender welk Prachtland plotseling het paspoort van het Avondland uitgereikt krijgen.

Neem nu Frankrijk, waar ca. 80% van de voetballers weliswaar ‘Fransen’ zijn, maar wel afkomstig uit de banlieus, zoals Ribéry, Zinédine Zidane en ene Karim Benzema, die de Marseillaise niet wil meezingen.  Na de islamitische terreuraanslag van Hebdo weigerden een aantal spelers uit de nationale Franse ploeg hiervan afstand te nemen.

De Marseillaise werd bij een ‘vriendschappelijke’ wedstrijd tegen Algerije uitgefloten.

Halal voedingseisen worden zonder enig probleem ingewilligd.  In de kleedruimtes struikelt men over de gebedstapijtjes: “het lijkt wel een moskee”.

Ribéry , die zich tegenwoordig Bilal Yusuf Mohammed laat noemen, laat een lange baard staan en noemde zijn zoon Saif al-Islam of wel ‘Zwaard der islam’. Je zal maar met zo’n naam de ‘godsdienst van de vrede’ gaan verdedigen…

In 2014 bracht Nicolas Anelka de ‘quenelle’ of omgekeerde Hitlergoet.

In de nationale ploeg staan vier moslims opgesteld: Karim Benzema, Paul Pogba, Moussa Sissoko en Bacary Sagna.

FT

Die Welt