Sinds jaren zegt men ons dat het uitwijzen van criminele immigranten praktisch onmogelijk is omdat hun thuislanden weigeren hun eigen burgers terug te nemen. Een toestand, waarbij slechts de schouders opgehaald worden. “We doen ons best…maar het lukt niet…” En dan zijn er nog de gesubsidieerde mensenrechtenorganisaties die meer inzitten met de “rechten” van criminele buitenlanders dan met deze van de eigen bevolking.

En dan legde Trump de eed af als Amerikaans president. En maakte een aantal beloftes bekend. Zoals het uitwijzen van criminele illegalen. En hij doet het. Reeds na enkele dagen vertrekt een vliegtuig naar Colombia met een boord b.g. passagiers. Colombia weigert twee van deze vluchten met als reden dat het land geen criminele staatsburgers uit de VSA wil aanvaarden. Bij ons zou men slechts even zuchten en opgeven.

Wat doet Trump? Hij reageert – snel, beslist en overduidelijk. Met zijn voeten wordt er niet gespeeld. Invoertaksen van 25% op alle Colombiaanse waren én daar bovenop de belofte dat deze binnen de week naar 50% zullen verhoogd worden. Bovendien mogen Colombiaanse regeringsafgevaardigden en hun gezinnen geen toegang meer of visa tot het VSA-grondgebied krijgen, krijgen Colombiaanse instellingen financiële sancties, worden de grenscontroles opgevoerd voor alle Colombiaanse burgers en waren.

Trump zet druk waar het pijn doet. En Colombiaans president Petro heeft de boodschap begrepen. Hij biedt zelfs het presidentieel vliegtuig aan om uitgewezenen te gaan ophalen. En Trump toont hiermee aan dat men zich niet moet laten chanteren door “mensenrechten”- en andere linkse organisaties of politici. Trumps snelle en besliste reactie op de Colombiaanse weigering maakte ook andere oorsprongslanden van illegalen wakker: China zal ook meewerken aan een deportatie en onderhandelingen met andere landen worden gevoerd.

Hoe reageren de media? Zij vinden het een schandaal.

En wat doen onze politici? Ongeacht wat de immigranten op hun kerfstok hebben, blijven ze hen bescherming bieden, blijven ze ontwikkelingshulp zenden, blijven ze onze contreien met ongewenste gelukzoekers overspoelen. Ze noemen zich “democraten” maar geven geen bal om de wens van de kiezer.

Democratie (van het Grieks δῆμος/dèmos, "volk" en κρατειν/kratein, "heersen", dus letterlijk "volksheerschappij") is een bestuursvorm waarin de wil van het volk de bron is van legitieme machtsuitoefening.