Een journalist van de Frankfurter Neuen Presse   leest in de tram zijn krant, de  „Frankfurter Allgemeinen Zeitung“ (FAZ), met op de frontpagina de Mohammed-tekening van Charlie Hebdo. Opeens stort zich een baardman op hem en probeert de krant af te pakken.  De krant scheurt.  Doel bereikt.  Woedend roept hij dat zulke afbeeldingen een belediging van de profeet zijn.

De journalist blijft kalm, ziet geen mes flitsen en probeert ‘in dialoog te gaan’.  Obama zou trots op hem geweest zijn.  De belager spreekt goed Duits en is een moslim predikant.  Dan laat hij zich verwikkelen in een welles-nietes spelletje over de onvrijheid van meningsuiting als het over de islam gaat.

Eventjes wordt de journalist héél dapper, want de beschuldiging dat onze democratie één grote leugen is, wijst hij van de hand en voegt er aan toe dat het baardman vrij staat Duitsland te verlaten en terug te keren naar Marokko (baardman had zich laten ontvallen dat hij uit dat Prachtland afkomstig was), waarop deze antwoordt dat hij daar nog nooit geweest is.

De journalist wordt onmiddellijk weer helemaal politiek correct want hij stelt dat de baardman, weliswaar in Duitsland geboren, maar in werkelijkheid geen eigen heimat heeft, ontheemd is.  En dat zulke mensen daarom misschien van het Kalifaat dromen.
Even gaat de discussie over het kerstverhaal en over Mohammed, waarop baardman weer kwaad wordt en als hij uitstapt de waarschuwing meegeeft dat de journalist op zijn tellen moet passen indien hij niet hetzelfde wil meemaken als in Parijs.

Poco journalist mijmert over baardman na en meent dat hij een gemakkelijke prooi is voor haatpredikanten.  De andere tramreizigers, zonder uitzondering van vreemde oorsprong, hebben niet gereageerd.  En dan stelt hij zich de politiek-incorrecte vraag of er iemand hem zou verdedigd hebben indien baardman niet alleen zijn krant gescheurd maar hem bovendien fysisch aangevallen had.

Tot zover het incidentje in de tram.  Hij werd niet gestoken, hij moest niet naar de dokter voor een bloedproef.  Hij zal niet wekenlang ongerust zijn over een mogelijke besmetting. Hij schreef slechts een artikeltje over een ontheemde sukkelaar, die heel even ‘onevenwichtig‘ was.  Een keffend hondje, geen lone wolf.  En hij eindigde met de waarschuwing aan zijn lezers “Dit heeft uiteraard niets met de islam te maken”.   Euh… grapje.

FT

Quelle: FAZ.