Terugblik: de verwoesting van Dresden

Van de 13de tot de 15de februari 1945 werd Dresden met de grond gelijkt gemaakt door Britse en Amerikaanse bombardementen. Meer dan 3900 ton bommen troffen de stad. En op 17 april werden nog eens 3000 ton gegooid.

Bombardement op Dresden

Het bombardement, waaraan meer dan 1.300 Britse en Amerikaanse vliegtuigen deelnamen, ging van start op 13 februari om 10 uur ’s avonds. Binnen drie uur werd voor meer dan 3.900 ton aan brisantbommen en brandbommen boven Dresden afgeworpen. Het zwaartepunt van de aanval lag op 14 februari, even na middernacht. Het bombardement op Dresden werd uitgevoerd in verschillende fases, wat resulteerde in een grote vuurstorm in het centrum van de stad. 

Het plan om een vuurstorm te veroorzaken, lukte. De eerste aanvalsgolf veroorzaakte al veel branden, maar toen even na middernacht honderden Britse bommenwerpers 2600 ton bommen boven de stad loslieten veranderde de stad in een vuurzee. Die tweede aanvalsgolf trof veel gebieden waar veel mensen na het eerste bombardement naartoe waren gevlucht. De tactiek van de RAF was er op gericht zoveel mogelijk branden te veroorzaken. De eerste vliegtuigen wierpen bommen af die nog in de lucht ontploften en een grote schokgolf veroorzaakten. Daarmee werden de dakpannen van de daken geblazen, zodat de houten constructie eronder bloot kwam te liggen. Daarna kwamen vliegtuigen die brandbommen afwierpen, waarvan het vuur op de nu onbeschermde houten zolderingen van gebouwen terechtkwam. Zodoende ontstond een vuurstorm die niet meer te blussen was. De brand woedde zo hevig dat de lichtkogels die de bommenwerpers gebruikten om doelwitten aan te geven, vanuit de lucht niet meer zichtbaar waren. De vliegtuigen die deze lichtkogels afwierpen, de pathfinders, besloten daarom om hun lichtkogels aan de zijkanten van het brandende gebied te laten vallen. Doordat volgende bommenwerpers die lichtkogels volgden, werd het gebied waarin de bommen vielen enorm uitgebreid.

Lees meer: https://isgeschiedenis.nl/nieuws/bombardement-op-dresden

Historici berichten over ca. 275.000 slachtoffers (Rode Kruis), andere bronnen vermelden “slechts” 135.000 doden. Actuele info vindt u hier: https://www.dresden-gedenken.info/allgemein/dresden-1945-daten-fakten-opfer/. Volgens linkse geschiedenisvertellers ging het niet om de “juiste” doden. Het waren nl. slechte Duitsers… Ze verraadden en verraden hun volk door in 2022 te stellen dat “De bommen nodig waren” om het nationaal-socialisme te verdrijven. De doden zouden nl. geen slachtoffers zijn maar wel “daders”. Derhalve is het volgens hen fout als gemeenschap de Dresdener doden te betreuren. En daarom beschadigden ze het beeld “Trauerndes Mädchen im Tränenmeer” (Treurend meisje in een tranenzee) op de Dresdener Heidebegraafplaats.

Het beeld van de Poolse kunstenares Malgorzata Chodakowska, dat 60.000 euro gekost had, werd in 2010 n.a.v. de 65ste herdenking van de luchtaanvallen op Dresden ingewijd. Het werd aan de stad geschonken door Helga Petzold, die als 9-jarig meisje het bombardement van 13 februari 1945 beleefde.

Het 1.40 m hoge beeld werd op een zwarte granietblok bevestigd in hetwelk zich een met water gevulde uitholling bevindt. Dit moet een tranenzee voorstellen als teken van rouw voor de talrijke doden veroorzaakt door de brand-bombardementen.

En dàt stoorde de linksextreme daders, die het beeld van de sokkel rukten en afbraken. Om hun linksradicale webstek Indymedia verklaarden ze dat het Treurende Meisje een “geschiedenisherschrijvend monument” is dat ze “professioneel verwijderd” hadden.

Een groot aantal Duitse media verzwegen deze schanddaad, hoewel de brandbommen op Dresden als de grootste misdaad op vluchtelingen op het Duitse grondgebied geldt. Inderdaad: ca. 100.000 mensen in Dresden waren vluchtelingen. Geen exotische zoals nu in heel West-Europa het geval is, maar Duitsers die door de Russen uit het oosten verdreven en in Dresden een onderkomen zochten of op doorreis verbleven. Dresden was immers een treinknooppunt waardoor talrijke verdrevenen met de trein in Dresden beland waren in afwachting van een aansluiting verder naar het westen.

De vernieling van het treurende meisjesbeeld zou nog gevolgd worden door het verwijderen van een plakkaat ter herinnering aan de slachtoffers van de bombardementen op de Dresdener Altmarkt. Naar verluidt zou het stadsbestuur o.l.v. burgemeester Dirk Hilbert (FDP) verantwoordelijk zijn voor het ontkennen van het Duitse leed.

Eén gedachte over “Terugblik: de verwoesting van Dresden

  1. Mijn schoonbroer verbleef als opgeeiste in de omtrek van Dresden waar hij werkte op een boerderij. Hij heeft de duizenden doden gezien en de meesten zijn omgekomen in het Hauptbahnhof van Dresden omdat ze vluchten voor de bommen en de branden en daarbij elkaar vertrapten en door de luchtdruk die hun de adem benam. Churchill wist nochtans dat de oorlog praktisch voorbij was maar toch bombardeerde hij nog Dresden.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

acht − 5 =

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.