Sinds we het bevel kregen “in ons kot” te blijven, zijn we begonnen de boeken van Ernest Claes te herlezen. Om de zoveel jaar halen we ze uit de boekenkast en genieten – soms weemoedig – van Nests diepmenselijke beschrijving van wat er rondom hem gebeurt. Soms waarheidsgetrouw, soms verzonnen, maar altijd met een zeer herkenbare insteek. Talrijke verhalen geven tevens de tijdssfeer én Nests politieke én persoonlijke bekommernissen weer. Momenteel hebben we “Uit de dagboeken van Ernest Claes” voor ons liggen. Dit fragment willen we met u delen:
24.1.1935: In “De Standaard” kan men tegenwoordig elke dag een ganse reeks klachten lezen over de niet toepassing van de taalwetten door ministers, over de achteruitstelling van het Nederlands bij alle gelegenheden, over benoemingen van Vlaamsonkundige ambtenaren, enz.: de grieventrommel van vóór de Eerste Wereldoorlog. Vlaamse Verenigingen als K. Vl. Landbond, Davidsfonds, e.a. zenden moties aan de ministers en volksvertegenwoordigers. En er is geen minister, die zich daar iets van aan trekt. Ze zijn er heel gerust in. Geen mens zal hen daarvoor doen aftreden. De Vlamingen komen er niet op die manier. Het partijbelang speelt de grote rol. Eerst katholiek, socialist, liberaal. Daarna pas Vlaming. We moeten naar een scheiding, een absolute, radicale scheiding.”
Moest Nest nog leven, wat zou hij dan schrijven? Dat niet alleen ministers de Vlamingen in de steek laten, maar ook de voormalige “Vlaamse Verenigingen”. Het Davidsfonds zou er zelfs niet over peinzen een motie te schrijven of misschien toch over hedendaagse poco “uitdagingen”. Zelfs bij het Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen wordt het “overleg” onder de politiek-correcte loep gehouden… kwestie van niet te streng te zijn voor de belgische onstaat, kwestie van nog op subsidies van de zgz. Vlaamse regering te kunnen rekenen, kwestie van niet te willen opvallen als “te extreem”-Vlaams-patriottisch. Als voorzitter Willy De Waele een tekst aan de alg. vergadering ter goedkeuring voorlegt, dan moet hij op tricolore eieren lopen. Zoals bij deze, die voor enkele OVV-leden, een Vlaamse brug té ver ging: “Een gestrand land dat wegzinkt in chaos en verdampt. Tijd voor Vlaanderen om uit te stappen.”
Verschillende boeken van Ernest Claes werden verfilmd, op tv getoond. Op Youtube kan u er enkele terugvinden. In de reeks “Ten huize van…” bezocht Joos Florquin hem. U kan hier het gesprek met dhr. en mevr. Claes lezen.
Redactie :
U legt hier de vinger in de wonden.
Eerst en vooral : katholieken(en daarmee bedoel ik tsjeven), liberalen en socialisten kunnen geen Vlamingen zijn. Deze drie staan immers model voor alles wat Vlaams vreemd en vijandig is.
Een volgend aspect is het “klootjesvolk” of nog duidelijker omschreven : “ de kruipdieren” in Vlaanderen. Kruipdieren , die als een hond staan te kwijlen, niet om gestreeld, maar om geschopt te worden, en wild om zich heen schoppen bij de gedachte dat anderen, die dit niet willen, niet meer zouden geschopt worden. Het belangrijkste kenmerk van zo een “kruipdier” is dat het vecht op leven en dood, met anderen die niet willen kruipen, want daar voor heeft dit “kruipdier” wel lef en energie. De verklaring hiervoor is simpel : “afgunst, nijd, haat en wraak”, ook al gaan deze kruipdieren mee ten onder. Hier zitten we dus in het domein van de psychopathologie. Ik heb ervaren dat het ontmaskeren van deze “kruipdieren” waarbij hun verborgen agenda op tafel wordt gegooid, gepaard gaat met uitbarstingen van razernij, waarvan de omvang een vulkaanuitbarsting in het niet doet verzinken.
De vraag is :”Moet men aan dergelijke saboteurs politieke rechten verlenen, om een maatschappij en een volk te laten vernietigen ?”.
Een citaat ter illustratie van de zelfverachting van de kruipdieren en het gevaar dat er van uit gaat :
“ It is just as difficult and dangerous to try to free a people that wants to remian servile as it is to enslave a people that wants to remain free.
Niccolo Machiavelli” (=einde citaat).
Van belang voor de toestand in Vlaanderen is te kijken naar de samenstelling van het “”kiesvee”. Na al die jaren van infiltratie is er een meerderheid van :
“Vreemdelingen, Franstaligen, tal van minderheden, een “nomenklatura”..en een onderlaag die verblind is door “afgunst, nijd, haat en wraak(zie supra)”.
Over het gebruik van deze “minderheden”, door wie en waarvoor :
https://www.henrymakow.com/2020/05/how-the-jews-weaponzed-blacks.html
De voormelde soorten leven op kosten en ten koste van een Vlaamse werkende en belastingbetalende minderheid. Of een mengeling van “profitariaat en wraak”
Udo Ulfkotte verklaarde kort voor zijn dood, dat er niets zal veranderen zolang er geld is om de “sociale welvaartstaat” te betalen. Stemmen worden immers gekocht, op kosten van diegenen die niet stemmen voor de “verraders” en “saboteurs”.
Onvermijdelijk duikt bij het voormelde dan de dooddoener op van de “tolerantie” , een onverdachte bron hierover :
“Toleranz ist die letzte Tugend einer untergehenden Gesellschaft“ – Aristoteles
(=einde citaat).
Uiteindelijk komen we dan terecht bij de Vlaamse beweging (in de brede zin van het woord) en Vlaamse partijen. Zoals Mr Wouters het ook al stelde worden we hier geconfronteerd met een stilte, een afwezigheid .. die op het eerste zicht onbegrijpelijk is, maar die zich zal wreken, met dramatische gevolgen. De redactie verwijst o.a. naar het OVV… !!! Mij verwondert dit niet.
Subsidies kunnen hier een rol spelen, maar doorslaggevender zijn de mollen, de infiltraten, de verraders, de schurftige rioolratten, die van binnen uit ondermijnen en saboteren. Ik hoef geen vb. toe te voegen uit het verleden, deze zijn immers gekend door de Vlamingen, die naam waardig.
En over deze verraders, een bron, die zeker door broeder Bartje, als kenner van het Oude Rome moet gekend zijn :
A nation can survive its fools, and even the ambitious. But it cannot survive treason from within. An enemy at the gates is less formidable, for he is known and carries his banner openly. But the traitor moves amongst those within the gate freely, his sly whispers rustling through…all the alleys, heard in the very halls of government itself.
For the traitor appears not a traitor; he speaks in accents familiar to his victims, and he wears their face and their arguments, he appeals to the baseness that lies deep in the hearts of all men. He rots the soul of a nation, he works secretly and unknown in the night to undermine the pillars of the city, he infects the body politic so that it can no longer resist. A murderer is less to fear. The traitor is the plague.” – Marcus Tullius Cicero (=einde citaat).
Dit citaat over de verrader, en in samenhang met het “kruipdier”, vatten m.i. het probleem en gevaar van Vlaanderen kernachtig samen. Verraders en kruipdieren, die met elkaar verbonden zijn via een wederzijdse chantage. .. in de zin van : “Stem voor ons.. of het is gedaan met jullie mooie leven….” en : “Wil je dat we voor jullie stemmen, zorg er dan voor dat we kunnen blijven profiteren”.
Het dient dan ook tot niets te filosoferen in ivoren torens, als men de juiste en volledige diagnose van de kankers niet durft te stellen. En zachte heelmeesters maken stinkende wonden.