Een opa wil een vreemde taal aanleren in de avondlessen voor senioren.

Hij spreekt de jonge lerares aan en vraagt om zich in te schrijven voor een cursus oude klassieke talen.

“Welke taal mag dit dan zijn ? Latijn of Oudgrieks ?”

“Noch het een noch het ander,“ antwoordt de kranige opa. “Ik had eerder gedacht aan Aramees , de taal die door Jezus werd gesproken!”

“Maar mijn goede meneer”, repliceert de lerares, “Aramees wordt niet langer onderwezen, want deze taal is reeds 2000 jaar uitgestorven. Zeg me eens, waarom zou je vooral Aramees willen spreken?”

“Kijk juffrouw,: Ik heb waarschijnlijk niet lang meer te leven. Dus als ik in het paradijs kom, zou ik graag rechtstreeks met Christus communiceren in diens eigen taal”.

“Dat begrijp ik meneer, maar wie zegt dat je naar de hemel gaat? Misschien ga je wel naar de hel?”

“Dat is geen probleem, ik spreek reeds vloeiend Arabisch…!”