Collega blogger Xander plaatste onderstaand artikel dat wij integraal overnemen. Via de bruggetjes vinden jullie andere bronnen, die de dezelfde inhoud van het artikel tonen. Tevens zijn wij erin geslaagd het filmpje te traceren, waarvan sprake in het Xander-artikel.
Volgens de tweet zou Kerry binnen enkele minuten over de “Syrië situatie” meer duidelijkheid geven.
http://inagist.com/all/373463972906692608/
Tweets
Rebellen erkennen verantwoordelijkheid voor chemische aanval Damascus
Saudi Arabië dreigt Rusland met terreuraanslagen – ‘Aanval op Syrië begint zaterdag’ – Israël dreigt met tegenaanval op Damascus
Syrische rebellen in Ghouta, een voorstad van Damascus, hebben tegenover Associated Press journalist Dale Gavlak toegegeven dat ze verantwoordelijk zijn voor de chemische aanval op 21 augustus in Damascus. Om een voorwendsel te hebben om militair in te grijpen geeft het Westen echter nog steeds president Assad de schuld.
‘Uit talloze interviews met artsen, inwoners, rebellenstrijders en hun gezinnen blijkt dat velen geloven dat bepaalde rebellen via de Saudische inlichtingenchef prins Bandar bin Sultan chemische wapens hebben gekregen, en verantwoordelijk waren voor de (dodelijk) gasaanval,’ schrijft Gavlak.
Chemische aanval een ‘ongeluk’
Rebellen vertelden tegen de AP-journalist dat ze niet goed getraind waren in het omgaan met chemische wapens en hen zelfs niet werd verteld wat voor wapens dit precies waren. Het lijkt er dan ook op dat de wapens oorspronkelijk waren bedoeld voor de door het Westen gesteunde, aan Al-Qaeda verbonden terreurbeweging Al-Nusra.
‘Wij waren erg nieuwsgierig naar deze wapens. Helaas gingen sommige strijders niet goed met deze wapens om, en veroorzaakten explosies,‘ gaf een militant genaamd ‘J.’ toe. Een andere vrouwelijke strijder, ‘K.’, valt haar bij. ‘Ze zeiden niet wat voor wapens dit waren en hoe we ze moesten gebruiken. We wisten niet dat het chemische wapens waren. Dat hebben we nooit kunnen bedenken.’
Wapens en salaris uit Saudi Arabië
Abu Abdel-Moneim, de vader van een rebel, vertelde Gavlak dat zijn zoon twee weken geleden aan hem vroeg wat voor wapens hij van zijn meerderen moest dragen. Hij beschreef een buisvormige structuur en voorwerpen die op enorme gasflessen leken. Abu Ayesha, een Saudische agent, zou de wapens aan de rebellen hebben geleverd.
Volgens Abdel-Moneim zijn de wapens in een tunnel ontploft, waardoor 12 rebellen de dood vonden. Gavlak schrijft tevens dat meer dan 12 geïnterviewde rebellen toegaven dat ze door de Saudische regering worden betaald.
VS liegt opnieuw
Mocht het verhaal van de AP-journalist worden bevestigd en wereldkundig worden gemaakt, dan blijkt dat de VS inderdaad opnieuw gelogen heeft met zijn ‘onontkenbare feiten’ dat Assad achter de chemische aanval zat. Gavlak is een zeer geloofwaardige bron; hij is al zo’n 20 jaar Midden-Oostencorrespondent voor Associated Press, één van de grootste en belangrijkste persbureaus ter wereld.
Saudi Arabië dreigt Rusland met terreur
Over de grote rol die Saudi Arabië speelt in het Syrische conflict hebben we al vaak geschreven. De Saudi’s steunen met geld en wapens de Al-Nusra/Al-Qaeda rebellen, die Assad omver willen werpen en Syrië in een islamitische Shariastaat willen veranderen.
Eerder deze week bleek dat de Saudi’s Rusland hebben bedreigd met terreuraanvallen op de Olympische Winterspelen in Sochi, als het Kremlin weigert zijn steun voor Assad op te geven. ‘Ik geef u de garantie dat we de Olympische Winterspelen volgend jaar zullen beschermen. De Tsjetsjeense groepen die de veiligheid van de Spelen bedreigen staan onder onze controle,’ zou prins Bandar tegen president Putin hebben gezegd.
Komende dagen besluit over aanval
De regering Obama zou vandaag ‘definitief’ bewijs leveren dat Assad verantwoordelijk is voor de chemische aanval, ondanks het feit dat hoge Amerikaanse officials tegenover de New York Times hebben toegegeven dat er geen directe aanwijzingen zijn dat Assad de boosdoener is. De kans is groot dat Obama op grond van het valse bewijs besluit om in de komende dagen, maar mogelijk al vanavond of morgenochtend, het bevel geeft voor een beperkte aanval op Syrië.
Israël dreigt met aanval op Damascus
Volgens de Israëlische journalist Amir Mizroch, werkzaam bij Israël Hayom, zal de aanval op Syrië morgen beginnen, op het moment dat de VN-inspecteurs het land hebben verlaten. Net als bij de oorlog tegen Libië zullen er in eerste instantie alleen kruisraketten op militaire doelen worden afgeschoten. Daarnaast zou Israël via Russische kanalen aan Assad hebben laten weten dat Damascus zal worden aangevallen als hij het waagt vergeldingsaanvallen op de Joodse staat uit te voeren. Hierdoor zou zijn regering ten val kunnen komen (2).
Xander
Dank voor de tip, Wes Hardin
Na met veel bravour enige tijd geleden te hebben aangekondigd dat het Syrische regime van president Assad de rode lijn zou overschrijden indien het gifgas in de strijd tegen de rebellen in zou zetten, zien wij dat Obama praktisch iedere dag een stapje terug moet doen t.a.v. zijn aangekondigde acties. En na de voorlopig laatste terugtrekker, namelijk dat het Amerikaanse congres een militair ingrijpen zou moeten goedkeuren is het bewijs overduidelijk op tafel komen te liggen, Obama is een marionet , waarbij wie aan de touwtjes trekt onduidelijk is.
Vast staat wel dat na een artikel in de Washington Post dat zowel de leiding van de Amerikaanse strijdkrachten als ook soldaten zelf niet geloven in een militaire ingreep, die uiteindelijk slechts zou kunnen leiden tot een herhaling van de Irak oorlog. Het is nu aan Obama om te zorgen dat hij op een geloofwaardige wijze zich uit deze zaak kan terug trekken zonder nog meer gezichtsverlies te lijden. De eerste stap was dus te wachten op een ( mogelijke) goedkeuring van het congres, dat echter pas over enkele dagen uit het reces terugkomt. Derhalve een slap excuus van Obama, daar indien hij echt nog over de noodzakelijke militaire steun zou beschikken, hij zeker wel in staat geweest zou zijn, de congresleden eerder naar Washington te laten komen.
Een militaire ingreep in Syrië zonder dat daar een duidelijke strategie tegenover staat is gedoemd te mislukken. De door Obama aangekondigde selectieve lancering van een aantal kruisraketten verdient in de ogen van de militairen geen enkele steun. En ondanks het feit dat Obama nog recentelijk op TV verklaarde “no american boots will land on Syrian soil ” na een raketaanval, zeggen gezaghebbende militairen dat je daarmee het probleem niet oplost en een invasie wel degelijk een gevolg dient te zijn. De Amerikaanse soldaten echter samen met hun leiding hebben er schoon genoeg van om door de politiek weer op avontuur gestuurd te worden, zoals in Irak en Afghanistan, waar ook elke vorm van een exit stratgie ontbrak. In het geval Syrië is het Obama en een aantal van zijn meehuilende politci niet gelukt de militairen te overtuigen van het nut van de door hen geplande interventie.
Het meest in het oog springende is dat hiermee voor het eerst in de recente geschiedenis het leger de wensen van de politiek naast zich neerlegt, hetgeen een compliment waard is. Had de Duitse legerleiding niet naar de steeds gekker wordende opdrachten van Hiter geluisterd en waren eerder in opstand gekomen tegen hun Führer, dan had de 2e wereldoorlog ongetwijfeld een ander einde gekregen, hetgeen een groot aantal mensenlevens gespaard zou hebben.
Net als in Duitsland toen en in de VS nu schermt de politiek in casu Obama met de belangen van nationale veiligheid, maar de praktijk is geheel anders. Nog pijnlijker wordt het als uit de reactie van de Amerikaanse militairen blijkt dat hun visie aanzienlijk meer praktijk gericht is dan die van de Amerikaanse politieke leiding, hetgeen overigens ook weer niet verbazingwekkend is, daar politici in welk land dan ook nooit hebben uitgemunt in duidelijke doelen ( behalve eigenbelang), twee goede voorbeelden zijn de EU bemoeienissen in Brussel en het aankwakkelende eigen Haagse kabinet, beide niet gehinderd door enige kennis van zaken.
De in de Washington Post geciteerde 4 sterren generaal G.S. Newbold verduidelijkte het nog eens door te zeggen dat de politiek/ politici naief zijn als het gaat om de gevolgen en verplichtingen te overzien van buitenlandse politiek, daar dit voor de meeste politici zich te ver van hun bed afspeelt en slechts een goed excuus is om even voor de tribune te spelen en “het volk” te laten zien hoe gewichtig men kan optreden. Onze eigen minister Frans Timmermans is hier een goed voorbeeld van.
In het geval Syrië komt er nog bij dat de oorlogen die de VS voerde ( Irak, Vietnam, Afghanistan, Lybië ) altijd oorlogen waren tegen zo op het eerste oog een ongeorganiseerde tegenstander. In Syrië dat steunt op Russische expertise ligt dat geheel anders en zou een ingreep gemakkelijk kunnen escaleren in een langdurige grondoorlog, dus een klassieke strijd die aan beide zijden veel slachtoffers zou vergen.
In de afgelopen week wees ook de Amerikaanse chef staf Martin Dempsey er op, dat de Obama regering handelt als kippen zonder koppen en dat dit zeker tot een resultaat zou leiden dat wij allen niet wensen.
De door Obama gehoopte Pavlov reactie, namelijk speculeren op patriotisme gaat deze keer niet op en het is te hopen dat de militairen de poot stijf houden. Misschien een mooi moment voor Obama om af te treden, zijn memoires te schrijven en terug te keren naar de vergetelheid waaruit een aantal profiteurs hem ooit hebben onttrokken “omdat de tijd rijp was voor een Amerikaanse gekleurde president “.