… zegt Ty Smith (39), bij ons een nobele onbekende, in de VSA een YT-VIP.

Ty Smith werd gevraagd aanwezig te zijn op een vergadering van een schoolbestuur. De vergadering werd gefilmd en werd onmiddellijk op sociale media druk verspreid. Reden? Hij maakte komaf met de calimerocultuur der gepigmenteerde gemeenschap en stelt dat niet-blanken moeten ophouden de blanken van alles de schuld te geven en dat de blanken moeten ophouden de niet-blanken hierin te steunen. Hij vindt het pure waanzin dat de blanken in de Critical Race Theory (kritische rassentheorie) meegaan en zelfs dat de voormalige slavernij de reden is van het hedendaagse “lijden” der zwarten. Hij zat bij de vergadering als énige zwarte en dacht:

“Ik zit daar en dacht: ik groeide op in de ghetto, ik heb moorden gezien, hoe vrouwen afgerammeld worden. Ik zag de verslaafden en onverhulde drugsverkoop. Dus probeer ik erachter te komen wie deze mensen zodanig hersenspoelde dat ze menen verantwoordelijk te zien voor wat er gebeurt… en blanke mensen ervoor verantwoordelijk houden… En dat zou het gevolg zijn van de slavernij? Het leek wel een filmstudio met acteurs…”

Waarop hij beschuldigd werd een acteur te zijn, een spion van de Republikeinen. Ty heeft bij de laatste verkiezingen voor Trump gestemd. Niet toch. Hij vond het merkwaardig dat de blanken voer geven aan het gefabriceerde schuldcomplex en hij vindt het hoog tijd dat zwarten ophouden blanken systematisch racisme te verwijten voor hun eigen problemen. Raar fenomeen, zegt hij, “Deze (blanke) mensen liegen erop los, spreken over een persoon zoals ik (zwart), die lijdt en onderdrukt is, terwijl zoiets niets te maken heeft met de huidskleur. Het is immers het resultaat van slechte beslissingen die zwarte ouders maakten toen ze jong waren.”

Ty groeide op in Decatur, een stad met een misdaadindex hoger dan 86.7% in vergelijking met andere Amerikaanse steden. Zijn vader verdween met de noorderzon en liet zijn moeder achter met vier zonen, ca. 1 jaar verschil in leeftijd. “Zij kon ons niet voeden met één salaris. Ik begon met werken toen ik 12 was. We moesten onze moeder helpen de rekeningen te betalen – alleen lukte het haar niet.”

Hij vindt dat gekleurde mensen de vicieuze cirkel zelf moeten doorbreken, niet toegeven aan de berusting dat de blanken hen geen kansen zullen willen geven. Hij ontkent niet dat racisme bestaat, maar hij vindt niet dat er sprake is van structureel racisme. Men moet ook kansen willen zien, willen grijpen én bereid zijn ervoor werken. Ty is nu directeur van een revalidatiecentrum en stelt dat hij voor de vacature gekozen werd omwille van zijn vaardigheden. Toen hij studeerde was hij de enige gekleurde die deelnam aan de cursus. Hij vroeg de professor waarom hij de enige zwarte was en zij antwoordde: “omdat jij de enige zwarte bent die zich hiervoor inschreef.”

Ty weet uit eigen ervaring dat “de regering de zwarten niet vooruit laat komen omdat ze hen met voedselbonnen in de lethargie laat leven, de regering geeft hen krukken in plaats van hen te leren lopen.” En hij weet ook dat de regering zich dit perfect realiseert met het doel hun stemmen te winnen (Democraten).

Door de populariteit van zijn YouTube kanaal heeft Ty dikwijls contact met jonge zwarten, die hem raad vragen. Hij vindt het triest dat de meesten zelfs geen toekomstbetrachtingen hebben. Een factor die meespeelt is het rolmodel dat zwarten vereren: dikwijls een of ander basketbal-speler, een rijke VIP met hip-hop danspasjes, maar nooit personen als Thomas Sowell, Larry Elder, Ben Carson en zijn eigen mentor Dr. Wendell Becton.

Terwijl hij het niet eens is met de Critical Race Theory, wil Ty wel dat het raciale element in de geschiedenislessen onderwezen wordt. Dit gezegd zijnde, vraagt hij zich af waarom het tot een zwart/wit probleem geworden is. “Niemand kijkt verder dan dat. Laten we naar het begin kijken, hoe de slavernij wereldwijd opgang maakte, slaven werden slaven gemaakt door rasgenoten vooraleer ze verkocht werden aan eender welk ander ras. Niemand wil het hebben over het feit dat zwarten zwarte rasgenoten verkochten aan blanken…”

Ondanks de foute informatie die zwarte kinderen krijgen, wil Ty wel inzien dat sommige mensen nobele bedoelingen hebben, maar de realiteit van de situatie niet inzien. Hij vindt dat niet-zwarte mensen zich niet ermee moeten bemoeien.

“Zo cru het ook klinkt, ik vind dat zwarten de stem moeten zijn naar zwarten toe. Zelfs al zeggen blanken net hetzelfde als wat ik nu zeg, de zwarten zijn zodanig ervan geïndoctrineerd dat blanken de slechterikken zijn, zij – ook al zeggen blanken de waarheid – dit niet van blanken zullen aanvaarden. Zij moeten iemand hebben die eruit ziet zoals zij, die hen kan vertegenwoordigen. Het is droevig maar het is de waarheid. En ik blijf ook aan blanken zeggen: “Wees niet bang iemand de waarheid te zeggen.”

Een voorbeeld van Ty’s mening op YT over omgebouwde mannen die deelnemen aan vrouwensport: “Belachelijk. Voor mij is dit een man die deelneemt in een vrouwensport. Punt.”