DE B.U.B. STAAKT DE STRIJD
Gelet op de kracht van de Vlaams- en Waals-nationalisten en het ontbreken van overheidsfinanciering en mediatoegang staakt de B.U.B. na bijna 11 jaar bestaan haar politieke strijd.
De beslissing was moeilijk, maar gelet op de zowel in Vlaanderen als in Wallonië overheersende taalnationalistische logica, heeft de B.U.B. besloten haar politieke strijd te staken.

Wij zijn tot de vaststelling gekomen dat het federale België een lege doos en een politieke fictie geworden is. Aan de horizon doemt het confederalisme op, wat naar ons aanvoelen een onomkeerbare evolutie is. Wanneer het land gesplitst wordt – en dat is jammer genoeg onafwendbaar geworden – vrezen we dat de separatisten een compromisoplossing voor het Brussels Hoofdstedelijk gewest, het laatste belgicistische bastion, uitwerken. Op de partijraad verklaarde de voorzitter, Hans Van de Cauter, op een dramatische wijze: « We kunnen niet meer. De unitaristische beweging is dood. We dienen de strijd te staken. »
Verschillende vaststellingen hebben ons gesterkt in onze analyse: de culturele genocide van de Franstaligen in de Brusselse rand, de massale en onophoudelijke transfers van Vlaanderen naar Wallonië, de overheersing van België (of wat er politiek gezien nog van over blijft) door de Vlamingen alsook de totale minachting van het merendeel van de Walen voor de Vlaamse taal.
De vaststelling van onze voorzitter is duidelijk en onverbiddelijk: “Het feit dat de grootste partij van België – de N-VA – beslist heeft om in 2014 een congres over het confederalisme te houden en de recente verklaringen van Mijnheer Happart ten voordele van datzelfde confederalisme, hebben er ons definitief van overtuigd dat de voortzetting van onze strijd voor een unitair België zinloos is. Bovendien moeten we vaststellen dat de Belgen op openlijk nationalistische partijen blijven stemmen zodat België voor hen blijkbaar niet alleen geen meerwaarde meer heeft, maar ook dat ze niet meer in een verenigd België wensen samen te leven. Wij hebben geen zin meer om een achterhoedegevecht te leveren. De voorzitter voegde daaraan toe: “Dit België is onbestuurbaar en niet meer bekwaam om een toekomstproject voor al haar burgers, of ze Vlamingen, Walen, Brusselaars, Duitstaligen, moslims, joden of zelfs homoseksuelen zijn, op te bouwen“. Onze voorzitter kon zijn emoties moeilijk bedwingen.
Nochtans hoopt hij dat de bevolking zich door een referendum over haar toekomst zal kunnen uitspreken: « Maar, » zo vervolgt hij, « ik heb mijn twijfels, want volgens onze vooraanstaande grondwetsspecialisten is een referendum niet toegestaan door de grondwet.” Onze voorzitter beëindigde zijn toespraak wanhopig: « Het overleven van België is bijna een illusie geworden. De enige mogelijkheid om het land te redden zou een overwinning van de Rode Duivels op het wereldkampioenschap voetbal van 2014 in Brazilië zijn. Maar dat is absoluut geen zekerheid, ondanks hun goede prestaties van de voorbije maanden. »
Sommige leden van de B.U.B. overwegen zelfs naar het buitenland te vluchten om aan een flamingantische en wallingantische repressie te ontsnappen. Een lid vertrouwde ons toe : « Ik wil niet wachten tot de oprichting van concentratiekampen of zelfs gaskamers voor de belgicisten.» Hij voegde eraan toe : « Gelet op het feit dat verwijzingen naar de jaren 30 voortaan verboden zijn, verwijs ik maar direct naar de jaren 40. »
Ondanks alles hopen we dat het lot van de Belgen nog draaglijk zal zijn.

Malgré tout, nous espérons que le sort qui sera réservé aux Belges ne sera pas trop amer.

Vandaag bleek dat het slechts om een aprilgrap ging.  Spijtig. Op hun webstek staat te lezen: “De B.U.B. zal de strijd voor een unitair België niet opgeven omdat we hem binnenkort kunnen winnen ! Leve het nieuwe unitaire België !”
http://www.unionbelge.be/?p=6945