Kan iemand een democratisch land noemen waar de meerderheid van dat land geregeerd wordt door een anderstalige minderheid, waar die meerderheid zich rechts of centrum rechts situeert en waar die meerderheid opgezadeld zit met linkse zogenaamde sociaal profilerende fantasten die dure fratsen uithalen waar iedereen van die spaarzame meerderheid zich aan ergert, maar dat die meerderheid dat moet ondergaan omdat ze verraden is door haar eigen verkozen minderheid.
Ingewikkeld zegt u, in dat land leeft u in en dat zal u zuur opbreken.
Sorry, fratsen zijn voor kwajongens, dit systeem is misdadig en heeft ons, maar vooral onze kinderen en kleinkinderen opgezadeld met een gigantische schuldenberg die ons naar Griekse toestanden zal leiden.
Een zekere Jeroen Denaeghel in P-magazine ziet waarschijnlijk het grotere plaatje niet maar pitst alvast de puist open die aan de basis ligt van heel het debacle in dit land en heel Europa. Hier mag hij zijn gang ook gaan.

‘Socialisme’ volgens Van Dale: het streven naar een sociaaleconomische orde waar geen klassentegenstellingen bestaan. Voor dit nobel gedachtegoed kan u in Vlaanderen terecht bij de SP.A. Haar politieke leiders beweren de arme mensen te vertegenwoordigen en dat is ook aan hun levenswandel te zien.

Steve Stevaert spendeerde het jaarloon van een Ford-arbeider aan een callgirlbezoek. Luc Van den Bossche vond het doodnormaal dat hij bij de Brussels Airport Company zo’n 689.000 euro per jaar verdiende. En Bruno Tuybens, de zelfverklaarde Che Guevara die de bonussencultuur wou bestrijden, graaide bij KBC zo’n 250.000 euro aan – euh – bonussen mee.

Ongelooflijk, zegt u? Dan kent u de Hasseltse Connectie nog niet. SP.A-parlementslid Chokri Mahassine weigerde in 2011 de gedupeerde Pukkelpoppers hun ticket terug te betalen, maar keerde zichzelf zo’n klein miljoen euro dividenden uit.

Niet dat ze allemaal zo egoïstisch zijn. Bij Hilde Claes kan je, mits de juiste partijkaart, altijd voor een extraatje terecht. Zo incasseerde Group Machiels 2,6 miljoen euro toen die de Pukkelpopgronden verkocht aan de stad Hasselt. De deal werd ‘bemiddeld’ door Steve Stevaert en papa Willy Claes was adviseur bij Machiels.

Belangenvermenging? Niet in Hasselt! Stevaert gaf intussen de ‘ons-kent-ons’-scepter door aan poulain Ingrid Lieten. Uit het artikel van Raf Sauviller (pg.14) blijkt dat de SP.A-minister de ‘bemiddelaarsrol’ met brio invult. Samen met vriendin Hilde Claes deelt ze cadeautjes uit aan bevriende socialisten. En dan kan een subsidie al eens in foute handen terechtkomen.

Hasselt blijft het Corleone aan de Demer: wie de Limburgse socialisten genegen is, hoeft geen economische crisis te vrezen. ‘Wat denkt John Crombez daarvan?’ vraag ik me vaak af. Zoals u weet is deze SP.A’er staatssecretaris voor Fraudebestrijding. De man die onfrisse financiële transacties moet detecteren, leerde de stiel – ik zwans niet – van Johan Vande Lanotte. Ze hadden net zo goed Dutroux baas van Childfocus kunnen maken.

Veel gekker moet het niet meer worden, maar toch wil ik u die ene anekdote niet onthouden. Op het recente SP.A-congres sprong plots ene Willy Claes op het podium. “Het moet gedaan zijn met het casinokapitalisme”, orakelde de man die drie jaar voorwaardelijk kreeg in de Agusta-smeergeldaffaire. “De mens staat centraal, niet de winst!” voegde hij eraan toe. Ik heb daar maar één bedenking bij: bestaan er in de wereld eigenlijk grotere hypocrieten dan de Vlaamse socialisten?

Jeroen Denaeghel

http://www.p-magazine.be/content/socialisme