De vergiftigingszaak in Salisbury stinkt langs alle kanten. Wat heeft Rusland erbij te winnen als ze in Brexitland een afgeschreven dubbelspion vergiftigen? Qui bono? Laten we eens doorborduren over mogelijke of “waarschijnlijke” of zelfs “zeer waarschijnlijke” (de terminologie van May en Johnson) kandidaat moordenaars van een mister nobody die van zijn asiel pensioen geniet in het Verenigd Koninkrijk.

Het lijkt wel een verhaal van Hercule Poirot. Tot op het einde hebben de lezers (of kijkers) geen flauw benul van de identiteit van de moordenaar – de klassieke truc met het wedden op het verkeerde paard – om dan uit te pakken met een logische redenering, die dan – verrassing! een sympathiek personage als schurk ontmaskert.

Wie heeft er profijt van de moord(poging)? De man en zijn dochter hoeven zelfs niet te sterven – de suggestie ervan volstaat. Wie wint er bij de massa hysterie die het gevolg is?

Elimineren is het stokpaardje van Poirot. Kijken we eerst in de directe omgeving van het doelwit. We kennen de man (en zijn dochter) niet, hebben geen idee of hij vijanden had in zijn familie, vriendenkring, of er iemand anders een eitje met hem te pellen had. Maar het is meer dan onwaarschijnlijk dat deze mogelijke verdachten de publiciteit zouden  opzoeken. Er bestaan tenslotte andere middelen om iemand van kant te maken die minder opvallen.

Politiek is de man van geen tel (meer). Als de Russische geheime dienst hem hadden willen vermoorden, dan zouden ze dat al lang geleden gedaan hebben – zonder dat er een haan naar kraaide. Een verkeersongeluk, een gaslek, een ongelukkige val, een inbraak met geweld, een duw, een brand… Noem maar op. Of zelfs een zelfmoord met een afscheidsbriefje. Maar gif toedienen op een dergelijke opvallende manier? En waarom? De man had geen enkele politieke betekenis meer.
Tenzij… voor de Russische oppositie.
Tenzij… voor de Amerikaanse CIA.
Tenzij… voor poppenspelers zoals Soros.
Tenzij… degenen die een bilateraal handelsakkoord – of politieke ‘verstand’houding met Rusland willen beletten.  Het gaat tenslotte altijd om geld en macht.

Onze redactie weet niet wie of welke motivatie erachter steekt. Maar we weten wel dat de beschadigingsacties t.o.v. Rusland zelfs de grootste naïeveling moeten opvallen. Oekraïne was slechts het begin. Syrië het vervolg. De boycot van Nord Stream 2 wordt onverminderd voortgezet. En de moordaanslag op de dubbelspion in Salisbury – ach – collateral damage.  Dat zijn dochter meegesleurd werd zorgt voor nog meer media-aandacht.  Voor de goede zaak moet je iets over hebben.

Iemand nog creatieve ideeën voor beschuldigingen?

Stuur een e-mail aan russen-bashing@nato.com. Afsluitdatum 31 maart. Onder de deelnemers wordt een Leopard 2 tank verloot – je moet slechts een nieuwe roetfilter laten installeren.

FT