Rechtspraak, racisme en een ophitsende president
Dagenlang, wat zeg ik, wekenlang, krijgen we niets anders te horen en te zien: Zimmerman is een racist. En Trayvon Martin was een lammetje. En daarmee wordt elke discussie gesloten. Een braaf jongetje dat ‘s avonds een beetje ging wandelen en op zijn weg de racist, de moordenaar, George Zimmerman, tegenkwam. Die schoot hem zomaar, pief poef paf, dood zoals het in de zuidelijke staten, zoals algemeen bekend, quasi dagelijks de gewoonte is als tijdverdrijf.
Haal de zakdoek maar boven: de zwarte traanklieren gaan in actie
Obama gaat vér uit de bocht in zijn televisieoptredens. Dàt waren ze: televisieshows zonder enig verder nut, tenzij men het nuttig vindt de zwarte bevolking op te ruien. Een president van de VSA moet zich niet uiten over een vonnis van een rechtbank. Het is niet betamelijk hoe hij de snaar van zijn racisme bespeelt: “als ik zoon had, zou hij er als Trayvon uitzien”, vrij vertaald “een zoon zoals ik er mij eentje zou gewenst hebben” en “het had mij kunnen overkomen”.
En de politiek-correcte media huilen mee. Zo kennen we ze. Weg met ons, weg met de blanken, weg met de rede, weg met de eerlijkheid.
Op een rijtje: op 26 februari 2012 was de 17-jarige zwarte Amerikaan Trayvon Martin op weg naar de woning van vaders vriendin, woonachtig in een wooncomplex met bewaking in Sandford, Florida. Buurtwachter George Zimmerman, 28 jaar, gewapend met een 9 mm pistool, merkt hem op. Hij vindt dat Trayvon zich verdacht gedraagt en alarmeert de politie. Trayvon loopt weg, Zimmerman gaat erachteraan maar verliert hem uit het oog. De politie beveelt hem niets verder te doen. Zimmerman bevestigt en beëindigt het telefoongesprek om 19.15 uur. Onmiddellijk daarna komt het tot een gevecht tussen hen beiden en om 19.17 uur wordt de schutter door de politie gearresteerd.
De lokale politie onderzoekt de zaak, de procureur stelt vast dat Zimmerman uit zelfverdediging gehandeld heeft en laat hem lopen. De procureur van de goeverneur bemoeit zich ermee en klaagt hem aan wegens “second degree murder”. Na een vijf weken durende proces wordt Zimmerman door een jury, samengesteld uit zes vrouwen, vrijgesproken.
En dan komt heel de politiek-correcte meute in actie; pers, predikanten, rassenbeschermingsactivisten, linkse profeten en tot slot zelfs de president. Het gaat al lang niet meer over het vonnis an sich, maar over een opgeklopt calimerosentiment, vertaald in de ultieme beschuldiging “racisme”.
Politiek-correcte media drukten de bovenste foto’s; in werkelijkheid zien ze eruit zoals de twee foto’s onderaan
In de media zien we foto’s van een vrolijke tiener, een sympathieke jongen. Zimmerman wordt afgeschilderd als een nazibeul, een blanke racist, die maar al te graag naar zijn wapen grijpt om een zwarte af te maken. Perceptie, nietwaar?
Wel, meer dan vijftig getuigen en experten werden verhoord en men is tot de conclusie gekomen dat het verslag van het dodelijk ongeluk, door Zimmerman onmiddellijk na de feiten aan de politie gaf, wel degelijk met de waarheid strookt. Nadat hij Trayvon uit het oog verloren had, ging Zimmerman terug naar zijn wagen. Plotseling stond Trayvon achter hem. Er volgde een woordenwisseling, Trayvon bokste hem in het gezicht, Zimmerman viel op de grond. Trayvon zette zich schrijlings op Zimmerman en begon diens hoofd tegen de grond te slaan. Zimmerman riep om hulp en Trayvon hield hem zijn mond toe. Trayvon probeerde Zimmermans pistool te bemachtigen, het kwam tot een gevecht om het wapen en Zimmerman schoot Trayvon van dichtbij in zijn borst. Hij was op slag dood. Zelfverdediging.
Eén der juryleden bevestigde – anoniem – aan CNN dat ze er zeker van was dat Zimmerman om zijn leven vreesde. Oorspronkelijk waren de meningen van de jury verdeeld: drie wensten vrijspraak, twee wilden doodslag en één ging voor moord. Nadat ze al het bewijsmateriaal en alle opgenomen gesprekken, ook die van Trayvon met een vriendin, nogmaals doorgenomen hadden, kwamen ze tot het verdict van vrijspraak, geheel volgens de wet. Ze lieten zich ook leiden door de gegevens van het onderzoeksteam met de ervaren inspecteur Chris Serino. Deze maakte duidelijk dat hij de verklaring van Zimmerman geloofde.
Bovendien zag een getuige, John Good, het gevecht: “Ik opende mijn deur. Een zwarte man met een zwarte trui met kap zat op een andere kerel met een rood sweatshirt, die op de grond lag en die om hulp riep. Ik probeerde hen te zeggen dat ze moesten ophouden… en dan hamerde de man bovenop de andere, slagen op zijn hoofd, zoals in de stijl van MMA (mixed martial art – een soort oriëntaalse vechtsport).” Zijn oproep naar de politie om tussenbeide te komen werd ook als bewijsmateriaal toegevoegd.
Deze foto plaatste Martin zelf op het internet
Trayvon, het lammetje, was geen schriel ventje: 1.83 m groot, 72 kg. Hij nam drugs (men vond trouwens marihuana in zijn bloed tijdens de autopsie), de politie vond bij hem gestolen goed en in de school had hij een slechte reputatie.
George Zimmerman, de blanke racist, is in werkelijkheid half Peruaans, een latino.
En wat lezen en horen we in de kwaliteitsmedia: “Blanke racist schiet zwarte jongen dood. Gerechtsblunder”.
De racismeklaagmuur wordt weer druk bezocht. De anti-wapencarroussel kan weer gaan draaien.
Florent Van Ertborn
Diverse bronnen, al dan niet gekleurd.