normaal graven ze mustafa’s toch eerst in en dan stenen gooien !
Gisteren gelezen in een reactie van Golfbrekersvriend Walter F, hoé Heer Ray had zitten loeren naar de décolleté van zijn echtgenote, èn hoewel Fikken de drang voelde om erop te reageren… hij deed het niet omdat het zéér-ongepast zou zijn vermits die pagina voorbestemd was om onze Idool, Heer Ray, te herdenken. Voila, heden kan het wél: Een hip kleuterjufje had een nieuw kleedje gekocht, en, telkens zij een groot winkelraam voorbij ging, stopt zij even om zich te bewonderen in de weerspiegeling. Dàt viel goed mee totdat… zij vond dat haar décolleté toch ietsje tè groot was, èn kon chockerend voorkomen bij haar kleuters. Dààrom ging zij “en passant” een roos kopen in een bloemisterij èn stak deze op een strategische plaats tussen de borsten. Alle kleuters vonden dat zij “zo chic” was: net een fee Enfin, de lessen gingen gewoon verder totdat er verteld werd over het plantenrijk waarbij zonlicht, water en warmte een grote rol spelen. Aan ‘t einde van de les hield de juf een ondervraging (om de weten hoé oplettend/onthoudend de leerlingen geweest waren) “Waarvan leven de bloemen?” vroeg zij.. “Van water” waren de meeste antwoorden, doch… Sofietje hield vol dat het…van melk was. “Allee” zei de juf, en nam haar roos (vanin haar décolleté vast) en zei: “Een roos lééft toch van water, en NIET van melk…”. Waarop Sofietje antwoordde: “Ja, juffrouw, maar…ènkel indien de steel làng-genoeg is”
Da’s een gouden ouwe, zelfs uit onze schooltijd.
Beste Fikken, indien mijn reactie voor u zéér ongepast overkwam wil ik me daar voor verontschuldigen. Ik heb niet uitdrukkelijk geschreven dat Ray zat te loeren, ik heb enkel beschreven hoe hij op subtiele en humoristische wijze zijn invulling hier aan gaf.Wat trouwens niets afdoet aan de bewondering die ik altijd voor hem heb gehad en nog heb.Sans rancune.
normaal graven ze mustafa’s toch eerst in en dan stenen gooien !
Gisteren gelezen in een reactie van Golfbrekersvriend Walter F, hoé Heer Ray had zitten loeren naar de décolleté van zijn echtgenote, èn hoewel Fikken de drang voelde om erop te reageren… hij deed het niet omdat het zéér-ongepast zou zijn vermits die pagina voorbestemd was om onze Idool, Heer Ray, te herdenken.
Voila, heden kan het wél: Een hip kleuterjufje had een nieuw kleedje gekocht, en, telkens zij een groot winkelraam voorbij ging, stopt zij even om zich te bewonderen in de weerspiegeling.
Dàt viel goed mee totdat… zij vond dat haar décolleté toch ietsje tè groot was, èn kon chockerend voorkomen bij haar kleuters.
Dààrom ging zij “en passant” een roos kopen in een bloemisterij èn stak deze op een strategische plaats tussen de borsten.
Alle kleuters vonden dat zij “zo chic” was: net een fee
Enfin, de lessen gingen gewoon verder totdat er verteld werd over het plantenrijk waarbij zonlicht, water en warmte een grote rol spelen.
Aan ‘t einde van de les hield de juf een ondervraging (om de weten hoé oplettend/onthoudend de leerlingen geweest waren)
“Waarvan leven de bloemen?” vroeg zij.. “Van water” waren de meeste antwoorden, doch… Sofietje hield vol dat het…van melk was.
“Allee” zei de juf, en nam haar roos (vanin haar décolleté vast) en zei: “Een roos lééft toch van water, en NIET van melk…”. Waarop Sofietje antwoordde: “Ja, juffrouw, maar…ènkel indien de steel làng-genoeg is”
Da’s een gouden ouwe, zelfs uit onze schooltijd.
Beste Fikken, indien mijn reactie voor u zéér ongepast overkwam wil ik me daar voor verontschuldigen. Ik heb niet uitdrukkelijk geschreven dat Ray zat te loeren, ik heb enkel beschreven hoe hij op subtiele en humoristische wijze zijn invulling hier aan gaf.Wat trouwens niets afdoet aan de bewondering die ik altijd voor hem heb gehad en nog heb.Sans rancune.
Ray zou ermee kunnen lachen hebben.
Dat zei mijn echtgenote ook.