Quo vadis… waar ga je heen, Syrië? Als het Westen Syrië zou gerust laten, dan zou het een weg kunnen uittekenen, een weg naar herstel, naar hervonden welvaart, naar vrede. Nu wordt het in de greep van leugens, van sancties, plundering, bezetting, militaire overmacht, terrorisme… gehouden.
Gisteravond nog op de nullenzender: beeldmateriaal aangeboden door Human Rights Watch, waaruit moet blijken dat de Syrische regering samen met Rusland burgerdoelwitten in Idlib bestookt om de burgers te verdrijven en de provincie te heroveren. Belegen beelden met zichzelf opofferende WH. Dit scenario (her)kennen we. Geen enkele vermelding dat de zgz. burgerdoelwitten commandoposten waren van de terroristen. Door heel het oorlogsverhaal van Syrië loopt dezelfde rode draad: NGO’s en mondiale instanties die de splinter in het oog van de vijand maar nooit de balk in eigen oog zien. De woordkeuze van zgz. verslagen is er dan ook naar: nooit wordt vermeld dat het in hoofdzaak om moslim terroristen gaat die in Idlib een mini-kalifaat willen in stand houden, die hun commandotenten opgeslagen hebben in scholen, ziekenhuizen, nooit komen al-Nusra, of de huurlingen van Erdogan ter sprake… En als de naïeve kijker/lezer de laatste paragraaf bereikt, dan komt de ware kat op de koord: er moeten opnieuw via drie noordelijke grensovergangen “hulpgoederen” gebracht worden – ver van enige controle door de Syrische regering of Rusland… En als de Veiligheidsraad er niet in slaagt het Russische veto te omzeilen, dan moet de Alg. Vergadering van de VN daar maar een mouw aan passen. Voilà: er moet een legitimatie komen, er moeten wapens / gifgas geleverd worden opdat de terroristen bevoorraad worden en de miserie nog wat langer kan blijven duren. (…)
En ja, er zullen ook burgerslachtoffers vallen. Wat Rusland probeert te vermijden. Als men de bevriende media der “rebellen” mag geloven houdt men zich in Idlib uitsluitend bezig met de teelt van granen, groenten en fruit, met het fokken van schapen en geiten, met vlijtig studeren, hard werken, het knopen van bidkarpetjes, gaan ze op vrijdag naar de imam luisteren die de boodschap van de vrede bepleit. Terroristen? Trainingskampen? Wapenopslagplaatsen? Gifgasplannen? … Wie durft zoiets beweren? En toch… gooien die vermaledijde Russen bommen, zelfs op de extreem-vredelievende Oeigoeren in de Jisr Al-Shughour regio, bij vriend en vijand bekend als de Turkestan Islamic Party (TIP) (zie artikel onderaan). De Russen kunnen wel beweren dat het ging om een trainingskamp van de djihadisten… de poco media wéten met zekerheid dat zich daar een vakantiedomein van de plaatselijke scouts afdeling bevindt. (…)
Vooraleer doelgerichte raketten af te vuren werd het kamp eerst bespioneerd door drones. Zero burgerslachtoffers. Een dertigtal TIP-djihadisten kregen een enkel ticket naar de maagdenhemel. Rusland wil verplaatsingen van terroristen en wapens richting zuiden, Syrisch grondgebied, voorkomen. (…)
Het Turkse huurlingenleger heeft in Qoqfin een nieuwe “militaire” post opgericht, nodig om HTS & co. te steunen. Waarschijnlijk volgend “burgerdoelwit”…
Even toevallig zijn dan ook de bosbranden in de Latakia provincie, grenzend aan Idlib. Zoals ook in Libanon trouwens. Ze krijgen bij ons weinig of geen aandacht. Zoals er trouwens ook een algemeen stilzwijgen heerst over Erdogans huurlingenleger dat hij naar “brandhaarden”-met-Turks-belang stuurt. Inderdaad, de zgn. “rebellen” – al-Nusra-filialen en gelijkgezinde collega-terroristen, worden op verplaatsing – in Libië en nu ook in de Nagorno-Karabagh regio gestuurd om daar de Turkse – islamitische – invloed te gaan verdedigen.
Kwatongen durven beweren dat sommigen niet écht uit vrije wil daarheen vertrokken. Tenzij ze kunnen “vluchten” naar Europa, zoals de slimmeriken in Libië gedaan hebben. Zo krijgen wij – het schuim der aarde – in onze maag gesplitst. Hoeveel doden ze op hun geweten (!) hebben kan niemand ooit te weten komen. In Nagorno-Karabagh is die mogelijkheid quasi uitgesloten: Erdogan stuurt hen naar het front. Een eerste lading “martelaren” is intussen in lijkzakken naar Idlib teruggevlogen. (…) Er zouden intussen zo’n 4000 extreem-moordzuchtige “vrijwilligers” het Armeense leger bestrijden. (…)
Een getuigenis:
Dàt brandstichting een even grote zorg is als landmijnen of raketaanvallen mocht blijken sinds de oogsten in de fik gestoken werden. De VSA zorgden voor hitteballonnen, die vervolgens door rebelse scherpschutters als doelwit genomen werden. We hebben er herhaaldelijk over geschreven, aangeklaagd, de burgerbevolking wordt door Erdogans huurlingenleger gewoon gechanteerd: ofwel geven ze hun oogst voor een vriendenprijsje, ofwel wordt de oogst vernietigd. Of ze sluiten het water af, water in een hete zomer, in volle coronacrisis… En niemand in de VN, in de EU, geeft erom. Ook dit is terrorisme.
Na de velden komen de bossen en de woningen aan bod. Juist daar, waar de grens met de Idlib provincie quasi als een vergiet is. In enkele dagen – of beter nachten – waren er niet minder dan 171 “spontane” vuurhaarden. Op vrijdag alleen al werd er niet minder dan 600 ha afgebrand. (…) Een eerste voorzichtige schatting: 3.370.000 olijfbomen (van de 11.500.000), 1.340.000 citrusbomen (van de 10.350.000) en zo’n 259.000 andere fruitbomen gingen ten prooi aan de vlammen. Daar bovenop 30.000 meter irrigatieslangen, 1100 bijenkorven, 7 koeien, 2 ton tabak, 220.000 m2 herfstgroenten: 28.000 gezinnen werden getroffen.
Er zouden intussen verdachten aangehouden zijn.
President Assad bezocht de regio, vroeg waar het meeste nood aan is en beloofde hulp: 2.370.000 miljard SYP werd vrijgemaakt voor de regio Latakia / Tartous.
Gelukkig komen de “rebellen” onderling ook niet goed overeen. Met de regelmaat van de klok wordt er eentje ontvoerd, bij non-betaling van het losgeld “geëxecuteerd”, verdrijven ze elkaar uit woningen, roven elkaars bezit, plaatsen autobommen… beelden die ze vervolgens kunnen gebruiken om Assads leger verantwoordelijk te houden
Zoals de trekvogels zijn er ook nog andere zekerheden in Syrië:
- De VSA bouwen een nieuwe basis in Al-Baghouz in het ZO van Deir Ezzor, de vierde basis in de regio, de negende in Oost-Syrië. Het eerste dat aan bod kwam was een heliplatform. En dat allemaal “om de olie te beschermen”…
- De Russische buitenminister Lavrov stelde: “De VSA doen hun uiterste best om resolutie 2254 van de VN Veiligheidsraad te ondermijnen, een resolutie die de territoriale integriteit van Syrië herbevestigde. Zij creëren zonder meer quasi staat-autoriteiten op het Syrische grondgebied.”
- Israël onthulde een “geheime missie” dat Syrische Legerposten in de buurt van de bezette Golanhoogte moest uitschakelen. Volgens de Israëlische woordvoerder, Avichay Adraee, “bestormden en vernietigden Israëlische strijdkrachten twee Syrische Legerposten in de zgn. de-escalatiezone in de noordelijke Golanhoogte… Deze hadden een verkennend en veiligheidsdoel.” Duidelijk. De Syriërs houden de boel in het oog op bezet grondgebied en zij gaan volgens Israël in de fout… (…) Immers: volgens het akkoord, vervat in resolutie 338 van de VN Veiligheidsraad van 22 oktober 1973, moeten de twee kanten zich houden aan een wapenstilstand en zich onthouden van alle militaire acties. De Syriërs observeren, de Israëliërs vallen aan en vernietigen… Wapenstilstand? Nochtans is er ook nog resolutie 242 van de VN Veiligheidsraad, waarmee Israël gesommeerd werd zijn biezen te pakken uit de Golanhoogte… gevolgd door resolutie 497 dat de Golanhoogte als Syrisch grondgebied, bezet door Israël erkent! (…)