... En – bij uitbreiding – wat met buurland Libanon?
We verwijzen naar de vorige bijdrage en vullen aan met actualiteit. Zijn er woorden voor het opzettelijk uithongeren van een bevolking? Wat heeft Libanon de VSA en de EU misdaan? Omdat de politiek van dat land niet strookt met de verwachtingen eisen van een wereldheerser. Heeft Libanon – en Syrië – niet het recht op zelfbeschikking? Blijkbaar niet, de Caesar Act werd nèt om die reden goedgekeurd. De uithongeringswet om Syrië én, bij uitbreiding, Libanon, op de knieën te krijgen. Ten koste van de zwaksten. Maar in de VN Veiligheidsraad lamenteren over “noodzakelijke humanitaire hulp”… aan het door de terroristen bezette Idlib.
Ons contact in Tripoli, Libanon, meldt ons verschrikkelijke toestanden. Zelf durft hij het huis niet meer uit. Hij stuurde ons beelden vanuit zijn raam. “Hongermisdrijven” nemen daar van dag tot dag toe. Een dief gaat op pad, confronteert de bewoner en stelt, quasi verontschuldigend, dat hij niemand pijn wil doen. Hij vraagt om geld, of verzoekt hem naar een levensmiddelenwinkel te brengen om voedsel te kopen… zijn kinderen huilen van de honger. Nadat hij het geld gekregen had, keert hij op zijn stappen terug, en geeft wenend meer uitleg: hij zit immers zonder werk en weet niet meer hoe het verder moet. Kinderen zijn het eerste en grootste slachtoffer. De honger nijpt maar de dorst is nog groter. Zij drinken vervuild water, worden ziek, krijgen diarree. Vaders brengen hun dode kindjes nog naar het ziekenhuis. Op sociale media doen de beelden de ronde. Wij kunnen ze niet laden. Waarschijnlijk worden ze sowieso gecensureerd wegens ‘te kwetsend’ of ‘opruiend’. Gezinnen worden uit hun woning gezet: ze kunnen de huur niet meer betalen. De zelfmoordcijfers stijgen. (…) En niemand heeft er hier aandacht voor. Deze jonge man op de foto*** hieronder werd nog tegen gehouden; hij wilde van een brug springen. De tweede foto*** toont twee mannen met een affiche die een nier willen verkopen. Wie meer wil weten over de schrikwekkende stijging der prijzen (van alles wat men in het dagelijks leven nodig heeft: voeding, drank, poetsmiddelen, hygiëne, benzine…) , over het geweld, de wanhoop kan op facebook kijken bij Tripoli 2424 (niet verwisselen met Tripoli in Libië).
*** Sinds we gisteren aan dit artikel begonnen te schrijven zijn de geplaatste foto’s verdwenen. Iets dat we quasi dagelijks ondervinden bij informatie uit een ongewenste bron. We laten de tekst toch maar staan.
Zoals Syrië gedwongen werd zich af te wenden van het Westen, zo wordt Libanon nu ook naar het Oosten gedreven voor hulp. De gesprekken met Westerse en Arabische landen leidden tot niets. Integendeel: de Caesar wurgwet was het antwoord. Volgens AP stelt Libanon zich open voor investeringen vanuit China: “We hebben een serieuze bocht richting China gemaakt, maar we wenden ons niet af van het Westen. We beleven uitzonderlijke omstandigheden en we verwelkomen iedereen die ons wil helpen.” De Chinese ambassadeur werd ontvangen door de regering van Hassan Diab en de Libanese minister van industrie kreeg de opdracht samenwerkingsmogelijkheden met Bejing te onderzoeken. (…) China zou willen helpen de jarenlange energiecrisis op te lossen. Sommige dagen is er een stroomonderbreking die wel 20 uur kan duren. Generatoren draaien niet omdat olie slechts beperkt te krijgen is. Verkeerslichten worden uitgeschakeld, ziekenhuizen ondervinden moeilijkheden om operaties uit te voeren. Stroomonderbrekingen zijn een constant gegeven sinds de 1975-1990 oorlog; corrupte regeringen lieten betijen. Het elektriciteitsbedrijf maakt jaarlijks een verlies van $1.5 miljard – een enorme aderlating voor de staatskas. De hervorming van de sector was één der belangrijkste eisen van de Wereldbank en het IMF. Privé investeerders vinden is een hopeloze zaak. (…)
Ook Iran biedt hulp aan. Het wil olie leveren aan Libanon. Mocht Egypte overwegen het Suez-kanaal te sluiten voor schepen met Syrië of Libanon als bestemming, dan zou de tegenzet wel de sluiting van de Straat van Hormoes kunnen zijn. (…)
De ‘hulp’ van Israël daarentegen bestond uit een zoveelste bombardement, zgz. op stellingen van de Hezbollah, waarop ze vervolgens een persbericht de wereld insturen dat de Israëlische bevolking aangeraden wordt binnen te blijven wegens mogelijke Hezbollah acties.
Voorgestelde Chinese investeringen zouden zo’n $12.5 miljard bedragen. Voor wat hoort wat: gratis bestaat niet. Waar een vacuüm ontstaat, springt een gegadigde erin. De Chinezen willen de haven van Tripoli uitbouwen in het raam van hun nieuwe Zijderoute. De voormalige premier Hariri, die in nauwe schoentjes kwam te staan toen bleek dat hij $16 miljoen aan zijn Zuid-Afrikaanse maitresse overgemaakt had, wil liever hulp zoeken bij zijn Soennietische vriendjes in de Golfstaten. (…) Dat het geld uit zijn eigen zak kwam, doet niets ter zake. In een land dat berucht is voor corruptie tot in de hoogste regionen van de politiek is zo’n “gift” nooit privé. (lees de commentaren…)
President Aoun (christen) weet dat hij in zijn land moet “rijden en omzien”. Daarom stuurt hij het hoofd van de Nationale Veiligheid naar twee Golfstaten met het dringende verzoek om financiële hulp. (…)
De Amerikaanse ambassadrice in Libanon, Dorothy Shea, waarschuwde de Libanese regering voor de toenadering tot Bejing, die eventueel de “welvaart, stabiliteit en financiële draagkracht van Libanon in het gedrang kan brengen om nog te zwijgen over de lange relaties”. Je moet maar durven. Eerst wurgen ze het land en dan verwijten ze het slachtoffer dat het hulp voor de redding gezocht heeft.
Keren we terug naar Syrië: Zondag worden er parlementaire verkiezingen gehouden in 7.313 kieslokalen. Deze werden twee keer uitgesteld wegens de coronacrisis. Zo’n 2100 kandidaten bieden zich aan: o.a. prominente zakenlui die allemaal met het Kaïns teken der westerse sancties gebukt gaan. Maar ook gewone mensen, zoals een moeder van vijf gesneuvelde zonen en de zuster van een doodgemartelde broer, die weigerde de ISIS-slogan te scanderen. Het ministerie van informatie richtte een perscentrum in om de verkiezingsuitslag te volgen.
De afbeelding toont de coronawaarschuwingen tijdens de stemming in het kieshokje:
Welke toekomst wacht dit kind? Hij hoedt een kudde schapen tot een ontploffing van een landmijn hem voor de rest van zijn leven tot invalide maakt.
Coronavirus: Opnieuw landde er een vliegtuig vanuit Erbil, Irak, met 260 gerepatrieerde Syriërs, die daar omwille van de coronacrisis gestrand waren. Zij werden onmiddellijk getest en naar het al-Horjelah quarantaine centrum gebracht voor een verblijf van twee weken onder medisch toezicht. Momenteel staat de meter op een totaal van 477 besmettingen; gisteren werden er 19 nieuwe besmettingen gemeld. Men telt in Syrië 140 herstelde zieken en 22 overlijdens.
De examentijd wordt verlengd. U ziet beelden van de desinfecteringsploeg in examencentra:
Het Internationale Rode Kruis en de Syrische Halve Maan tekenden een samenwerkingsakkoord:
Terwijl het land b opnieuw een illegale militaire missie uitvoert, nl. gevechtsvliegtuigen naar Syrië stuurt om mogelijke ISIS-opflakkeringen te bestrijden – aan de andere kant van de Eufraat bij de Koerden en het Amerikaanse leger – (wij betalen daar met z’n allen 20 miljoen euro voor) moet de Syrische regering en het leger hun eigen boontjes doppen. Zo ziet een Syrische soldaat*** eruit tijdens zijn inzet tegen de ISIS-cellen in de woestijn van Homs:
Het OFAC (Office of Foreign Assets Control), het Amerikaanse federale ministerie van financiën, heeft Amazon op het matje geroepen voor leveringen aan Syrië. Van de pro-forma boete zal Bezos niet wakker liggen. (…)
Dat de VSA met de regelmaat van de klok logistiek militair materiaal aanvoeren via Irak naar de “beschermde” olievelden is intussen geen nieuws meer. Dat de bevolking hen uitjouwt, met stenen bekogelt, en dikwijls dwingt een ommetje te rijden ook niet. (…)
Ook het Syrische leger laat zich niet onbetuigd in de regio waar ze “mogen” patrouilleren:
De tekening dateert van 2015 en is nog even actueel als toen: Turkije stuurt nog voortdurend versterkingen naar Afrin en Idlib.
En dat het Turkse huurlingenleger niet alleen de oogsten in brand steekt maar de bevolking ook terroriseert door hen water te ontzeggen hebben wij ook telkens weer aangeklaagd. Waterbronnen en pompstations worden bezet. Wie water wil moet er fors voor betalen. Uit de kraan komt er geen druppel. Hoort u daar iets over bij mensenrechtenorganisaties of bij poco media?(…) Turkije zelf sloot de watervoorziening via de stroom af:
Het EU-Hof ging niet in op het proces in beroep waarbij 2 Syrische zakenlui de opheffing vroegen van de sancties. Zij konden niet aantonen dat zij niets te maken hebben met de regering van president Assad. (…)
Het prestigieuze (en omstreden) Marota City huisvestingsproject kan niet zoals gepland afgewerkt worden; de middelen ontbreken. Twee investeerders, Qaddour en Haykal, stapten uit het project, strooiden asse over hun hoofden en daardoor werden hun zonden vergeven, m.n. de EU-sancties opgeheven. (…) Ook dat is het resultaat van de sancties: kapitaalkrachtige Syriërs kunnen niet helpen hun land herop te bouwen; hun rekeningen in het buitenland staan immers geblokkeerd, ze krijgen geen visa en dreigen gearresteerd te worden.
Daarentegen werd voorlopig een nieuwe huisvestingszone in Yarmouk, ten zuiden van Damascus, (voormalig Palestijns vluchtelingenkamp waar zwaar gevochten werd. ISIS controleerde 2/3 van het kamp) goedgekeurd. Zwaar beschadigde en niet herstelbare woningen worden afgebroken, wat door de poco pers aangegrepen wordt om de regering van diefstal te beschuldigen. Diefstal? Als men woningen ter beschikking stelt aan vluchtelingen, worden die woningen dan hun eigendom? Bovendien wordt de ruimtelijke ordening quasi in heel Syrië – en bij uitbreiding in talrijke – minder fortuinlijke landen – niet echt serieus genomen… iets dat bij ons ook niet echt als burgerplicht gezien werd. Dàt is nl. ook het verwijt aan de Syrische regering die probeert puin te ruimen. Als een ruïne nergens geregistreerd staat (logisch, vermits ze illegaal neergepoot werd), hoe kan men dan de voormalige bewoner – in talrijke gevallen gevlucht naar het buitenland – contacteren?
De Iraanse ambassadeur in Damascus heeft bevestigd de olievoorziening vanuit zijn land aan Syriê te blijven verzekeren. Geen loze belofte – gezien het geleverde huzarenstukje aan Venezuela. In heel Syrië blijft de bevolking vreedzaam protesteren tegen de Caesar Act: o.a. in Qamishli (afb.***) en in al-Rashwaniya die het vertrek der Turkse en Amerikaanse bezetters eisen. Foto***
Het verzet in het door de Koerden/VSA beheerde regio neemt ook op andere gebieden toe. Het onderwijs kreeg immers nieuwe richtlijnen opgelegd door het SDF (Koerden), waarin afstand genomen werd van het geloof, cultuur en tradities. De leraren stellen dat de Koerden hun eigen etnische visie willen opdringen door het onderwijs te politiseren, het verleden, de geschiedenis van Syrië te verbannen en de Syrische beschaving, die duizenden jaren oud is, uit te wissen. Bovendien voelen ze zich zwaar beledigd en gediscrimineerd.
En toch blijft de Syrische bevolking vechten voor het bestaansrecht en blijft zich weerbaar tonen. Een schoenenfabriek in Masyaf (Hama prov.) heeft een winst geboekt van 60 miljoen Syr. Pond gedurende de eerste zes maanden van het jaar; verwacht wordt een verdubbeling van de winst gedurende de tweede semester. Foto***
In Suweida werden 17.000 ha kikkererwten geoogst. 57% van de grond werd intussen (opnieuw) gecultiveerd. Wegens de sancties (verboden import landbouwmachines of onderdelen) moet het grootste gedeelte manueel geoogst worden, wat de prijs opdrijft. (…) In de Homs regio werden er 1475 ton dadels geplukt. Vorig seizoen: 2200 ton. Van de 130.000 geïrrigeerde dadelpalmen dragen slechts 9.500 vruchten (vele bomen waren vernietigd en moesten opnieuw aangeplant worden) (…) Bovendien is het er gevaarlijk wegens de ISIS-cellen die plotseling kunnen opduiken om plukkers, boeren, soldaten aan te vallen.
N.a.v. de talentendag der jongeren kleurden vrijwilligers de Al-Hamidiya-wijk van de oude stad Homs in vrolijke tinten. Foto***
Het Syrische min. van vervoer meldt dat 70% van de spoorweg Homs-Damascus hersteld, resp. nieuw aangelegd werd. Foto***
Waarover men niet spreekt: christenen zijn nergens welkom. Zij worden uitgewezen naar moslimlanden waaruit ze gevlucht zijn omwille van hun geloof…
Onderstaande kaart geeft u een overzicht van de machtsverdeling en recente aanvaringen op het grondgebied: de laatste maanden quasi onveranderd.
Dat de HTS-terroristen Idlib leegroven zal de VN Veiligheidsraad, die absoluut via verschillende grensovergangen (zonder enige inspraak van de Syrische regering) “humanitaire” hulp wil brengen, ontgaan zijn. Niets is te heet of te zwaar: treinsporen, elektrische transformatoren, privé eigendom… De “humanitaire” hulp wordt via de door HTS-gecontroleerde grensovergang Bab al-Hawa Idlib binnen gereden. HTS zit daar aan de kassa met zo’n 400 strijders, bepaalt wie wat krijgt… of beter gezegd tegen welke prijs…
Dit is échte humanitaire hulp. Vrijwilligers van Chrétiens d’Orient werken zich te pletter om woningen te herstellen of herop te bouwen in Sqelbieh en Mhardieh. De daar wonende christenen kregen het zeer zwaar te verduren…
Rusland stuurt opnieuw een schip van de Zwarte Zeevloot naar Tartous, gesignaleerd bij het doorvaren van de Bosporus. Het is een zgn. “kraanschip” dat dikwijls ingezet wordt bij maritieme constructiewerken.
Yörük Işık@YorukIsik#ВМФ Project 141 Kashtan class buoy tender Black Sea Fleet 205th Auxiliary Ship Squad 2nd Group’s crane ship KIL158 transited Bosphorus towards Mediterranean en route to #Tartus#Syria.3:38 PM · Jul 16, 202036See Yörük Işık’s other Tweets
Afsluitend een nieuw woonproject in het Maaserania district van Aleppo