… En – bij uitbreiding – wat met buurland Libanon?

De gevolgen van de zgn. Caesar Act, waarmee de VSA Syrië op de knieën wil krijgen zijn catastrofaal. Niet alleen voor Syrië, maar ook – en dat wordt over het hoofd gezien – voor buurland Libanon.

Waar in Syrië vreedzaam tegen de wurgende Caesar wet geprotesteerd wordt, daar men in het algemeen achter de Syrische regering staat, ziet de toestand in Libanon er heel anders uit. De economie is er helemaal in elkaar gestort; talrijke mensen weten niet meer van welk hout pijlen maken. Hier heerst pure wanhoop. Een groot gedeelte van de bevolking lijdt honger, zoals pater Daniël in zijn wekelijks verslag al aangeduid heeft. Dat het er in Syrië ook niet rooskleurig uitziet, mag duidelijk wezen, maar dankzij de hulp van Rusland, China, Iran en Indië zijn elementaire voedingsmiddelen nog beschikbaar. In Libanon daarentegen… Internationale hulpleveringen der VN (World Food Programme) aan Syrië, die in de haven van Beiroet gelost en vervolgens naar Syrië dienden vervoerd te worden, bereiken Syrië niet daar ze door hongerige Libanezen tegen gehouden en leeg geroofd worden. De vrachtwagens werden zelfs uit pure frustratie nadien in brand gestoken.

Men ziet mensen die in vuilcontainers scharrelen op zoek naar voedsel. In supermarkten zijn er schrijnende taferelen van ouders die zich geen melk voor hun kleine kinderen kunnen veroorloven… Maar ook gewone producten zoals bv. waspoeder zijn voor menigeen niet meer bereikbaar. De noodtoestand werd tot 2 augustus verlengd; het leger blijft gemobiliseerd.

Kom nadien niet klagen dat China in het gat gesprongen is…

Waar in Syrië president Assad kop van jut is, telt dit in Libanon voor de Hezbollah. De Britse ambassadeur in Beiroet vindt dat Hezbollah verantwoordelijk is voor de crisis. (…) En ja hoor, de ingoede VSA, zijn bereid de Libanese regering te “helpen”, op voorwaarde “dat ze zich niet als gijzelaar van Hezbollah laat gebruiken.” (…) Je moet maar durven… Wie chanteert wie? Blijkbaar hoort dit tegenwoordig tot de normale “diplomatieke” geplogenheden der VSA… zelfs bondgenoten ontsnappen er niet aan.

En het buitenministerie der VSA deed er nog een dikke schep bovenop met deze mededeling: “Als antwoord op de voortdurende crisis, veroorzaakt door Assad en de Russische en Iraanse strijdkrachten, kondigen de VSA bijkomende humanitaire steun aan het Syrische volk aan voor meer dan 696 miljoen US $…. Onze nationale veiligheidsstrategie geeft voorrang aan de ontheemden…” En waar zitten die “ontheemden”, wie zijn die “ontheemden”? In Idlib waar het verzameld tuig van al-Qaeda de lakens uitdeelt of bij de Koerden ten oosten van de Eufraat? De konvooien militaire vrachtwagens die via Irak onuitgenodigd Syrië binnentrekken richting oliebronnen vervoeren waarschijnlijk allemaal rijstzakken, pasta, deodorant, wc-papier, kleurpotloden e.d. nuttige kleinigheden… (…)

Omgekeerd vertrokken 30 tankwagens met gestolen olie naar Irak.

Dat Trump de VSA strijdkrachten wilde terugtrekken uit Syrië herinnert u zich nog wel. Hij had er toen niet bijgezegd dat hij ze gewoon wou verplaatsen naar de oliebronnen en het noorden aan de grijpgrage handen van Erdogan wou overlaten. Er werd een nieuwe VSA luchtmachtbasis gebouwd in Hasaka. (…)

Rusland is het helemaal zat. Niet wat er gehoopt werd, niet met Syrië, maar wel met de communicatie met de VSA. De Russische permanente vertegenwoordiger bij de VN, Vasily Nebenzia, bevestigde de Russische terugtrekking uit het VN-mechanisme dat informatie deelt om confrontaties uit de weg te gaan in Syrië: “Het mechanisme was een vrijwillige afspraak. Het heeft geen mandaat van de VN Veiligheidsraad. We hebben herhaaldelijk op de tekortkomingen gewezen.”

Rusland vermoedt dat het mechanisme eerder gebruikt wordt om te desinformeren dan om humanitaire hulp te verlenen en vreest dat het wordt misbruikt ten gunste van terroristen. Het doel van dit communicatiekanaal was o.a. aanvallen op burgerkonvooien en humanitaire hulpverlening te vermijden. Rusland klaagde herhaaldelijk misbruik, zoals foutieve berichtgeving over nepaanvallen op de burgerbevolking, aan en kondigde uiteindelijk de uitstap aan. Omgekeerd werden zgz. “humanitaire hulpposten” aan de Russische strijdkrachten gemeld terwijl ze in werkelijkheid militaire commandoposten der terroristen waren zonder enige humanitaire invulling. Evenzeer kwam het tot talrijke afwijkingen van verleende co-ordinaten der plaatsbepalingen uit onbekende en onveilige bronnen, zodat de Syrische en/of Russische militairen in een val liepen. (…)

De VSA permanente vertegenwoordiger bij de VN, Kelly Craft, liet weten dat haar land “geschokt” was door de Russische beslissing: “De VSA zullen geen afstand nemen van onze inzet voor het Syrische volk en zullen alles eraan doen om hen de hulp te laten toekomen die de bevolking nodig heeft om te overleven. De Raad (VN-Veiligheidsraad) moet een beslissing nemen: zich bij ons aansluiten bij de grensoverschrijdende humanitaire hulp of mensen laten sterven.” … Kortom: zij suggereert dat de VSA het evenbeeld van de Barmhartige Samaritaan zijn… en wie het daarmee niet eens is, dat zijn in feite moordenaars. We herhalen: je moet maar durven… Door de feitelijke bezetting van een groot gedeelte van de beste landbouwgronden is er een tekort aan levensmiddelen. En dan worden de oogsten gestolen of in brand gestoken door heteluchtballons en pyromanen van Erdogans huurlingenleger. De Syrische regering wordt gedwongen voeding – graan e.d. – op de internationale markt te kopen – en zelfs dat wordt door de Caesar Act bemoeilijkt.

Om het in cijfers uit te drukken: het Syrische Pond vermindert dag na dag aan waarde. Vroeger kon een familievader die per maand 40.000 SYP verdiende, zijn gezin hiermee onderhouden. Nu is dit bedrag niet meer toereikend voor een week. Voor 1 US $ moet men nu 2500 SYP neertellen – voor de oorlog in 2011 slechts 50 SYP. Getuigt het van een humanitaire inborst een bevolking te laten uithongeren?

De Syrische afgevaardigde bij de VN, Bashar al-Ja’afari, schreef zondag twee identieke brieven aan de alg. secr. van de VN, Antonio Guterres en aan de roterende voorzitter van de Veiligheidsraad, Nicolas de Riviere, met de vraag om een commissie samen te stellen die een verslag zou moeten opmaken over de draagwijdte van de strafmaatregelen opgelegd door de VSA en de EU. Dit om vast te stellen in hoever deze compatibel zijn met het VN-Charter, met internationale wetgeving, met fundamentele humanitaire rechten en de beslissingen van de Veiligheidsraad.

Ja’afari wil dat het verslag duidelijkheid geeft over de schade die de sancties meebrengen op het leven van de gewone Syrische man-in-de-straat en de mogelijkheid der VN om diens humanitaire steunprogramma’s in Syrië te kunnen verwezenlijken. Verder moet het verslag ook duidelijkheid brengen over de problemen die de VN speciale afgevaardigde voor Syrië, Geir Pedersen, omwille van de sancties ondervindt om een politieke oplossing dichterbij te brengen. De Syrische buitenminister, Walid al-Muallem, onderstreepte dat de sancties het terrorisme doen herop flakkeren. Hij stelde ook dat de verstrengde sancties geen uitzonderingen toestaan voor voedsel, medicijnen of medische toestellen. (…)

Intussen heeft Turkije in het bezette (… of eerder ge-annexeerde) Noord-Syrië 15 nieuwe militaire bases opgericht. Naar verluidt om het Ottomaanse Rijk te verdedigen tegen de verdreven Syrische Koerden.

Tegenpolen: heropbouw en afbraak.

Regeringsgebied:

Over de Eufraat daarentegen, in de Deir Ezzor provincie waar de Koerden onder het goedziend oog en financiële controle van de VSA, het voor het zeggen hebben, werd de spoorlijn tussen Deir Ezzor en Hasaka ontmanteld en door smokkelaars verkocht aan Turkse confraters waar ze gesmolten zullen worden. Stations-, wisselaars-, onderhoudsmaterieel en wisselstukken vertrokken – beschermd door bewapende transporteurs – naar Erdogans Rijk.

Afsluitend, onder het motto “muziek verzacht de zeden”, krijgt u een optreden van het symfonisch concert: