Het lijkt wel alsof het Westen geen aandacht meer heeft voor wat er zich in Syrië – in regeringsgebied wel te verstaan,- afspeelt. Geen aandacht voor het goede, voor de inzet, voor het langzame herstel van een zwaar getroffen land en bevolking. Geen aandacht voor het leed. Geen aandacht voor de zware sancties. Geen aandacht voor de blijvende raketaanvallen door Israël.
Tot Trump en zijn entourage besliste zijn beste vriend Netanyahu een grote kado, als steuntje in de rug bij de aanstaande Israëlische verkiezingen, te geven in de vorm van de officiële erkenning als Israëlisch staatseigendom van de bezette Syrische Golan Hoogte.
Terwijl wij gisteren een “live” uitzending van de VN-Veiligheidsraad bekeken, met een opmerkelijke tussenkomst – door de steeds rustige Syrische permanente afgevaardigde, dhr. Bashar Ja’afari, viel de Israëlische luchtmacht een dorp nabij Aleppo aan. (…) De raketten werden (deels?) opgevangen door de Syrische luchtverdediging. Maar dat is niet het punt, zo stelde Ja-afari – da’s niet het punt… ze zijn er aan gewoon geraakt… – het punt is dat net op dat moment de Veiligheidsraad vergaderde op verzoek van de Syrische overheid om de situatie rond de eenzijdige grenscorrectie van de Golan Hoogte te bespreken, om duidelijk te maken dat de situatie daardoor alleen maar verder kan escaleren. En dat wordt op dat ogenblik met raketten bevestigd. Alsof Israël er alles aan doet om Syrië nog meer te vernederen. Een belediging, zo stelt hij, bevestigd en gesteund door een belediging van de VSA.
Israël voelde zich “bedreigd”… Er liggen ca. 700 km tussen Israël – tenzij de grens buiten ons weten intussen naar het noorden verschoven werd – en de locatie, die niet toevallig gekozen werd. Moeizaam werd de luchthaven van Aleppo hersteld – nu voor de tweede keer dit jaar werd de plaats uitverkoren voor een bombardement.
Tijdens deze bijeenkomst kregen verschillende landen het woord. Vermits het hier om een vergadering gaat die een kleine drie uur duurde is het ons onmogelijk alles te vertalen. Onderaan vindt u de complete video. We halen de belangrijkste fragmenten eruit. U kan hieronder de vertaling lezen. Zoals deze van de VSA (54′), die getuigt van een vooringenomenheid en Münchhausenkwaliteit zonder weerga. De man schaamt zich niet om ongegeneerd met een heel arsenaal mediagenieke kindslachtoffertjes de aandacht af te leiden van het hoofdthema van de agenda:
Hij begint het met riedeltje van een vermoord kind van 13 dat tijdens een zgn. vreedzame protestactie het leven liet. Hij gaat verder met het kleuterdrenkelingetje op een strand in de Mid. Zee (waarvan we allen intussen weten – maar hij blijkbaar niet – dat het de vader zelf was die verantwoordelijk was voor de dood van zijn kind, omdat…hij zat zelf aan het roer van het gekapseisde bootje, terwijl het gezin al jaren in veiligheid was in Turkije, maar de vader wou een nieuw gebit, dat zijn zus in Canada niet kon of wou betalen en die hem de raad gaf naar de groene EU-weiden te trekken waar ze hem wel aan een gratis vals gebit zouden helpen; hij wist blijkbaar ook niet dat de poco media in dienst van de vluchtelingenindustrie het kind in een fotogenieke houding op het strand gedrapeerd hadden om een pakkend plaatje te schieten… Hij schakelt vervolgens vlotjes over naar het iconisch beeld van het zwart-bestofte jongetje in de ziekenwagen – en vergeet en passant dat de vader later daar een heel ander boekje over open gedaan heeft, en… hoe kan het anders, verwijst naar de zgn. vergaste kinderen op verschillende plaatsen in Syrië en als toemaatje de uitgehongerde kinderen in Oost-Ghouta, waarbij hij elegant vergeet te vermelden dat de “gematigde rebellen” alle hulpgoederen confisqueerden en slechts aan woekerprijzen verkochten. Kortom, zo stelt hij, de euveldader is en blijft Assad, die zijn volk onderdrukt.
En dan komen de eisen: de-escalatie van militaire ingrepen, vrijlaten van verdachten en gevangenen en “snelle en veilige toegang voor humanitaire hulp” (je moet maar durven… ze worden tegen gehouden… sancties…sancties…) en intussen moet de “regime change” in gang gezet worden door een onafhankelijke grondwetscommissie. En dit alles moet geschieden voor het volk en met het volk. Ergo: de Veiligheidsraad moét volgens hem eisen dat de internationale mensenrechten gerespecteerd worden. Verder wil hij dat de gevechten en luchtaanvallen stopgezet worden. Hij maakt zich zorgen over de Syrische en Russische aanvallen in de “gedemilitariseerde zone”. Geen woord over de terroristen in Idlib, over HTS die ronduit weigert zich uit de bufferzone met hun wapens terug te trekken, die dagelijks vanuit deze zone de omliggende dorpen in regeringsgebied trakteren op projectielen, over de door Turkije gesteunde islamisten die christenen en Koerden verdreven hebben, geen woord over de Israëlische terrotoriumuitbreiding. Maar hij heeft het wel over de Witte Helmen die geen doelwit mogen zijn. Dat moet onmiddellijk stoppen! Hij beklaagt dat het geleverde voedsel en drank in het al-Rukban kamp intussen opgebruikt is. En hij wil dat een konvooi met hulpgoederen opnieuw kan leveren. Hij ontkent dat de vluchtelingen in dat kamp niet mogen vertrekken naar hun dorpen en steden. Geen woord over de veilige corridors door de VSA bezet gebied die niet mogen gebruikt worden door de vluchtelingen. En doet een oproep aan Rusland om met de VSA samen te werken. Om de komedie compleet te maken verwijst hij naar het EU-VN congres in Brussel om sponsors voor hulp aan Syrië te vinden zonder echter de sancties te vermelden die een directe impact hebben op de bevolking.
De tussenkomst van de Russische permanente afgevaardigde: hij stelt dat de situatie in Syrië zich stilaan normaliseert, het geweld afneemt, er alle moeite gedaan wordt om de infrastructuur weer in orde te brengen. Het einde van het conflict is voorlopig nog niet in zicht omdat nog een aantal zaken eerst opgelost moeten worden. Hij verwijst en verwelkomt de inzet van speciale afgevaardigde Petersen en de trojka (R-T-I). De gezamenlijke politieke invalshoek is belangrijk om terroristische dreigingen af te weren en de de-escalatie uit te breiden over het hele territorium.
Twee punten vragen volgens hem bijzondere aandacht: ten eerste Idlib, waar Rusland de uitvoering van het demilitariseringsakkoord eist. Uiteraard begrijpt Rusland de bezorgdheden over het lot van de burgerbevolking in Idlib, maar moet vaststellen dat de situatie ter plaatse in een gevaarlijke richting evolueert. HTS controleert momenteel in feite 90% van de provincie en de terroristen blijven de regeringstroepen (..Nvdr:.. en de burgerbevolking) aanvallen. Sinds het begin van het jaar: 460 aanvallen, met 30 dodelijke slachtoffers en 111 gekwetsten. Rusland is uiterst bezorgd over de nieuwe informatie dat HTS met de hulp van de WH opnieuw een chemische aanval voorbereidt. Op 23 maart ging het bericht rond dat er chemische wapens gebruikt werden op een nederzetting in de buurt van Hama, met verschillende slachtoffers in het ziekenhuis. Idlib wordt een constante bedreiging voor Syrië, voor de buurlanden en andere aanwezige staten. Het “gematigde rebellen”-masker, nietwaar? In Idlib zit de ruggengraat van het internationaal terrorisme. Degenen die krokodillentranen wenen om het lot der burgerbevolking in Idlib, die pleiten voor een bevriezen van de situatie, hebben zich uitermate koest gehouden over het lot van de burgerbevolking in Deir Ezzor toen de VSA en co daar luchtaanvallen uitoefenden. Dat deze zich verplicht zag te vluchten naar het al-Hol kamp is een menselijk drama. Twee maten en gewichten. Leg me eens uit wat het verschil is tussen ISIS en al-Nusra.
“Tweede punt: de normalisering van het leven loopt het best in regeringsgebied, waar de wettelijkheid weer heerst. De illegale bezetting van sommige gebieden, m.n. in het NO en in de al-Tanf regio (Nvdr: no-go zone, bezet door de VSA, met daarin het al-Rukban kamp) doet geen goed aan de normalisering, integendeel het ondermijnt het vooruitzicht ervan. En de situatie rond al-Rukban blijft heel moeilijk. De Syrische regering gaf toelating voor de doortocht van twee humanitaire konvooien, maar laat me toe: tienduizenden mensen in een kamp laten zitten aan een humanitair infuus is gewoon onmenselijk. Volgens een onderzoek wil de meerderheid het kamp verlaten, maar dat kan echter niet. Sinds mei 2018 slaagden ca. 800 Syriërs erin uit het kamp te geraken en naar huis te keren en elk van hen moest ca. 300 US dollars betalen aan de terroristen gangsterbende in ruil voor hun vrijheid.” (…)
“Het beste en meest logische zou zijn als ze zich elders konden vestigen. Wij openden twee humanitaire veilige corridors, bussen staan te wachten. Wij staan gereed om hen te evacueren naar een door hen gekozen bestemming. In de omstreken van o.a. Damascus, Latakia, Palmyra, Aleppo… is de toestand zodanig geëvolueerd dat meer dan 35.000 personen daar een waardig onderkomen kunnen vinden. Onze Amerikaanse collega’s weigerden mee aan tafel te zitten om de hervestiging van de vluchtelingen samen met ons, met de Syrische regering, met het Syrische Rode Kruis en de sjeiks van de stammen in het kamp te bespreken. En weigerden ons ook toegang tot de al-Tanf regio, bezet door de VSA. Wij blijven ons echter inzetten om samen tot een oplossing te komen, met de VN, met Jordanië, zonder voorafgaande voorwaarden, en zonder de politisering van de humanitaire aspecten hieromtrent. Wij zijn van mening dat alle Syrische vluchtelingen – binnen en buiten Syrië – het recht hebben naar huis te keren, als zij dat willen. De humanitaire hulp aan vluchtelingen is een paradox. De “weldoenersconferentie” in Brussel vond plaats zonder aanwezigheid van de Syrische regering. We zouden dan ook graag willen zien dat dit herdacht wordt door de deelnemende landen. Hij stelt – indirect – dat de hulp niet bij de bevolking in regeringsgebied verstrekt wordt en dat slechts de anti-regeringsprotagonisten ervan profiteren. Men moet begrijpen hoe zwaar de unilateraal opgelegde sancties wegen op de bevolking. Zij maken de humanitaire situatie alleen maar erger. Het gewone volk is daarvan het slachtoffer. Bovendien dergelijke hulp is in tegenstelling met de logica van “humanitaire hulp”… met één hand helpen, met de andere hand de mogelijkheid van de heropstanding van de Syrische bevolking saboteren. Een mooie start zou zijn de fondsen, bestemd voor ontwikkeling, geblokkeerd bij internationale instanties, vrij te geven. Men moet stoppen met de vluchtelingen als speelbal te gebruiken. Uiteraard moet de terugkeer vrijwillig gebeuren, maar het is een feit dat de meeste Syriërs wel degelijk terug naar hun vaderland willen keren. Het aantal terugkeerders groeit constant.”
“Begin maart kwam de speciale afgevaardigde voor vluchtelingen naar Syrië. Hij werd begeleid naar plaatsen waar Syriërs gehuisvest werden in Hama. Hij kon vaststellen dat de mensen onder normale omstandigheden kunnen leven en werken.”
“Wij stellen voor dat iedereen de handen in elkaar slaat, niet alleen om het terrorisme te bestrijden, maar ook om de economie te herstellen. Wij doen ons deel: dankzij onze hulp werden 31.000 huizen, 148 medische faciliteiten en 136 scholen gerestaureerd; meer dan 1.000 km wegen werden gerepareerd.”
De dame die het land b vertegenwoordigt verwees in de gekende wollige retoriek naar een gezamenlijk standpunt met Duitsland, maar drong er bovendien op aan dat gevangenen vrij gelaten worden en dat heel de Syrische bevolking bij de overgang moet betrokken worden. Ze liet zich niet echt uit over wie ze daarmee nu bedoelde, behalve dan dat de vrouwen in Syrië een belangrijk rol moeten spelen, 30% minimum in het politieke speelveld. Die zit!
Verder wil de dame dat iedereen stopt met ruzie maken. Ze is bezorgd over de situatie in Idlib. Ze verwijst naar de uitschakeling van het ISIS-terrotorium, maar stelt dat ISIS hiermee niet van het aardvlak verdwenen is. We moeten dus oppassen dat ze niet opnieuw opduiken. Over HTS, (al-Nusra, al-Qaeda) geen woord. En dan – voor het geval haar boodschap niet goed begrepen werd – het land b wil niet weten van heropbouw zolang de voorgeschreven “regime change” niet volledig uitgevoerd werd.
Vooraleer de Syrische permanente vertegenwoordiger Bashar al-Ja’afari (2 u 25′) het woord krijgt, wil de Franse voorzitter van de vergadering er nog op wijzen dat er voor het eerst in 8 jaar een kans op een oplossing nadert. En hij wil die kans niet verbrod zien.
Bashar al-Ja-afari: Hij begint in het Frans met een citaat van de ex-directeur van het Louvre, tevens een beroemd archeoloog, die voor het eerst een alfabetgeschrift in Syrië ontcijferde: “Elk beschaafd persoon heeft twee vaderlanden, hun eigen vaderland en Syrië.” en “Politiek betekent verantwoordelijkheid en is niet iets dat lichtvaardig moet opgenomen worden.”
“Mijn geachte collega’s in deze vergadering zullen zich misschien herinneren dat vanaf dag één van deze terroristische oorlog geleid door bepaalde landen, wij meenden dat de belangrijkste doelstelling van deze oorlog de veiligstelling van de Israëlische bezetting van Arabische landen was en dat deze voor altijd moest verzekerd worden gebaseerd op het plan dat de VSA naar voren bracht. Met name de recente beslissing van de Amerikaanse president van de erkenning van – ik citeer “de Israëlische soevereiniteit” – de bezette Syrische Golan Hoogte toont aan hoe juist onze inschatting toen wel was. Het is een crimineel project en/of plan voor hetwelk de VSA en hun bondgenoten alle mogelijke inzetbare middelen gebruikt hebben: morele en politieke middelen met het doel chaos en vernietiging te creëren om ons uiteen te drijven op religieus, etnisch vlak om een nieuwe realiteit te bouwen, zoals ons in het verleden ook al opgedrongen werd met de Balfour verklaring. Dit alles gesteund door ideeën en theorieën van politici van een creatieve chaos en de vorming van een nieuw Midden-Oosten. Mijn land zat in het oog van de storm. De auteurs van deze bezetting zijn tot het uiterste gegaan. Zij hebben alle beschikbare wapens gebruikt; zij hebben een religie onteerd, zij hebben radicale extremisten aangemoedigd, zij hebben druk uitgeoefend, zij hebben nepnieuws verspreid, dit alles overgoten met steun aan het terrorisme, aan buitenlandse strijders (Nvdr: al-Ja’afari bedoelt “huurlingen”), actief onder verschillende etiketten en benamingen, ISIS (Daesh), het al-Nusra Front, die de Syrische territoriale integriteit en soevereiniteit aangevallen hebben.
Bekijken we de individuele agressie, dan zien we drie illegale allianties, die allemaal slechts tot doel hebben de Syrische regering en de wettelijke overheden tot aftreden te dwingen.
De illegale coalitie die Bagdad bezette in 2003 gaf al-Zarqawi het zetje vooruit – u zal zich herinneren dat hij aan het hoofd stond van al-Qaeda in Irak, opgevolgd door al-Baghdadi, die de leider was van ISIS (Daesh).
De illegale coalitie, die mijn land aanviel, gaf het startschot voor een andere terroristisch individu, al-Goulani, (of al-Joulani) de leider van het al-Nusra Front en blijkbaar hebben noch Irak, noch de Golan iets te maken met hen die deze extremistische ideologie delen (!). al-Baghdadi (Ned. vert.: de man uit Bagdad) heeft grote invloed buiten Bagdad, en hij heeft dus een nieuw individu gecreëerd, al-Goulani (Ned. vert.: de man uit Golan), om Syrië en de Syrische Golan aan te vallen. Dit is geen toeval. al-Baghdadi en al-Goulani… geen toeval. En zij stopten niet daar. De vijandige regeringen t.o.v. mijn land hebben het humanitaire lijden van ons volk geïnstrumentaliseerd opdat de geloofwaardigheid van de Syrische regering en onze reputatie eronder zou lijden met betrekking tot de hulp die wij de Syrische bevolking verlenen om de situatie te verlichten. Men ziet dit in de praktijk doordat de VSA en hun bondgenoten al 1791 dagen burgers in het al-Rukban (al-Tanf regio bezet door de VSA) kamp gegijzeld houden in een rampzalige woonsituatie die de VN zelf heeft kunnen vaststellen. Bij de aankomst van het tweede konvooi werd een onderzoek uitgevoerd in aanwezigheid van de VN-afgevaardigde en vastgesteld dat 95% van deze vluchtelingen naar huis willen terugkeren. (…) Ik vraag me af waarom de Amerikanen hen daar houden? De Syrische regering heeft van haar kant alles ondernomen om een einde te maken aan hun lijden, hen te bevrijden en ik doe een beroep op deze Veiligheidsraad aan te dringen bij de illegale bezetters om zich – zonder voorafgaande voorwaarden – terug te trekken uit deze streek, druk uit te oefenen op de VSA, zodat de kampbewoners vrijelijk in konvooien het kamp kunnen verlaten. En het kamp uiteindelijk kan ontmanteld worden.
Ik wil hiermee nogmaals aan Israël, aan de bezetters, en hun steunverleners in de VSA regering mededelen dat hun gok door deze 8 jaar durende oorlog te gebruiken om mijn land te verwoesten en onze rol als een Arabisch-Islamitsche regionale leider te begraven een monumentale fout zal blijken te zijn.
Ik herbevestig de bereidheid van Syrië samen te werken met de vertegenwoordiger van de secretaris-generaal zodat hij zijn missie kan voltooien en het inter-Syrisch dialoog te vergemakkelijken opdat een politieke oplossing kan bereikt worden waarbij de belangen van de Syriërs gediend, de stabiliteit van de Syrische integriteit en soevereiniteit kan versterkt worden zodat het terrorisme uitgeroeid en een einde gemaakt wordt aan de illegale aanwezigheid in Syrië.
U stelde, mijnheer de voorzitter, dat het politieke proces moet gevoerd worden met het Syrische volk. Juist. Wij, Syriërs, hebben het exclusieve recht over de toekomst van ons land te beslissen. Bovendien de Grondwet, en alle verbonden zaken gerelateerd met de nationale soevereiniteit, zijn beslissingen van de Syrische bevolking zonder buitenlandse bemoeienissen, zoals voorzien in het VN Charter van Int’ Recht en alle pertinente resoluties van deze Veiligheidsraad i.v.m. Syrië.
Concluderend, mijn Amerikaanse collega sprak in het begin van zijn verklaring over de moord op een 13 jarige jongen, over diens verbrande lichaam… dat is een verschrikkelijke leugen. We hebben een 13 jarige jongen noch gedood of verbrand tijdens het begin van het conflict in Syrië. Ik herhaal: dat is een leugen. Wat betreft het drenkelingetje: ja, het was een Syrisch kind. Maar hij stierf in Turkije, lag op een Turks strand waar criminele Turkse bendes verantwoordelijk voor waren, die 300 mensen in een bootje staken met een capaciteit van 50. Zij zijn mensensmokkelaars, zij zijn verantwoordelijk. En dan het derde jongetje in de ziekenwagen, die de frontpagina van de N.Y.Times (en talrijke andere media) haalde. De beschuldiging luidde dat een bombardement door de Syrische overheid op Aleppo hiervoor verantwoordelijk was. Ook een leugen. Het derde jongetje trok met zijn vader naar Den Haag en Genève en verklaarde dat er niets van een gifgasaanval waar was. In werkelijkheid een rookgordijn, compleet met make-up voor geënsceneerde beelden.
In het Arabisch is er een spreekwoord: “Waar er geen schaamte is, kan je zeggen wat je wilt.” De commissie, die ter plaatse moest vaststellingen uitvoeren, weigerde dit te doen. De plaats werd niet onderzocht. Ondanks ons herhaaldelijk aandringen werd er geen onderzoek uitgevoerd. Onze VSA collega concludeert dat er doden waren. Het is een leugen. Het is een schandaal.
De collega wil een derde konvooi naar het al-Rukban kamp sturen. De VN hebben zelf vastgesteld dat een meerderheid wil vertrekken. Waarom wil je een derde, of vierde humanitair konvooi organiseren… tenzij je ware doel is deze gijzelingssituatie te laten voortduren?!
Zij willen weg uit het al-Rukban kamp. Syrië wil hen opvangen. De Syrische Rode Halve Maan staat gereed om hen te helpen. De autobussen staan gereed. Laat hen gaan. Stop met de chantage.
De VSA leggen sancties op, niet alleen tegen Syrië, maar ook tegen hen die Syrië willen helpen. Het recentste Amerikaanse drukmiddel is de chantage in de vorm van een embargo van schepen die humanitaire goederen naar Syrië vervoeren. … Maar naar al-Rukban willen ze hulp sturen. Krokodillentranen, terwijl ze tegelijkertijd schepen beletten humanitaire hulp naar Syrië te brengen.
Wat betreft de regio die door de SDF en andere VSA-bondgenoten bevrijd werd, kunnen de VSA ons vertellen waar deze ISIS-leiders zich nu bevinden? Waar zijn ze? ISIS is toch opgedoekt? En, waar is dan al-Baghdadi, waar zijn de leiders? Waar zit deze bende? Waar zijn de ISIS-strijders? Wat gebeurde er met hen? Wat met het onderzoek? Waar vandaan komen de inlichtingen? Van waar kwamen deze mensen? Wie zond hen? Waar is de verantwoordelijkheid? Wie gaat hen – ISIS – ter verantwoording roepen voor wat ze in Syrië en Irak misdreven hebben? Waarom zijn hun leiders nu verborgen? Waar zitten ze verborgen? Ze werden naar kampen gebracht, kampen onder VSA-controle. Waarom? Waarom krijgen we geen informatie over de identiteit van de gearresteerden? Wie zijn deze leiders? Of… zijn jullie soms van plan hen te recycleren en hen vervolgens naar een andere vriend te sturen, ergens anders? Ik verwacht antwoorden op al deze vragen van mijn Amerikaanse collega.
Syrië is een slachtoffer, een slachtoffer van manipulatie van geheime diensten onder het schild van de VN. De premier van Qatar zegde: “Gevolg gevend aan een bevel uit Washington gaven wij 137 miljoen dollar uit om Syrië te vernietigen.” Het is een schandaal.”
Niet opgenomen in onderstaande video: Bashar al-Ja’afari lanceerde tijdens de vergadering een ideetje hoe het Israëls territorium nog verder kan uitgebreid worden. Vermits de VSA er geen graten in zien als het grondgebied van een ander land een herbestemming krijgt (Hawaï!), stelde hij voor dat de VSA afstand doen van twee eigen staten, nl. North en South Carolina, en deze toevoegen aan het Israëlisch grondgebied.
Onze redactie vraagt zich af of de EU, die uni sono de annexatie verwerpt, nu sancties gaat uitschrijven tegen Israël… We vergelijken slechts met Rusland, de Krim… en de sancties…
Europese VN-leden veroordelen Amerikaanse erkenning van Golanhoogte als Israëlisch gebied
Verklaring van de hoge vertegenwoordiger namens de EU over de Golanhoogte
Arab League Fully Supports Syria’s Sovereignty Over Golan Heights